Moskou was, is en blijft het centrum van een wereldrijk. Moskou is er voor Moskovieten, bezoekers worden slechts geduld. Moskou is groots, meeslepend, extravagant en een van de duurste steden ter wereld. Moskou vestigt het ene na het andere kapitalistische record en kent de enige stadsdictatuur ter wereld. Moskou pronkt met zijn architectonische verleden, maar gaat er ook slordig mee om. Moskou is wat het is: onvriendelijk, robuust, maar verbergt voor wie op onderzoek uitgaat achter die façade een gloed van warmte. Moskou is het Kremlin met een stad als aanhangsel. Moskou is een gokparadijs dat Las Vegas naar de kroon steekt. Moskou is een reservaat van een haastig nerveus leven, een gekkenhuis. Peter d'Hamecourt (1946) begon zijn journalistieke carrière in 1966. De journalistiek voerde hem over de hele wereld, maar sinds 1989 vestigde hij zich in Moskou. Hij leidt daar een bureau dat journalistieke producties levert aan onder andere de NOS-televisie en -radio, Twee Vandaag, Nova, Algemeen Dagblad en VRT-televisie en -radio. Zijn werkterrein beslaat de hele, voormalige Sovjet-Unie en brengt hem soms daarbuiten, zoals Afghanistan. Tweede deel in een serie van NOS Correspondenten over hun stad. Het eerste deel Waar is de Muur? van Margriet Brandsma verscheen april 2006 en werd binnen 1 week herdrukt (oplage 6.000 exemplaren). In 2007 verschijnen drie nieuwe delen: Andrea Vreede - Rome, Thomas Loudon - Amman en Rop Zoutberg - Madrid. 

Recensie(s) 

NBD|Biblion recensie 

Peter dHamecourt woont al jaren in Moskou en was lange tijd het NOS-gezicht voor Rusland van de Nederlandse televisie. Zoals de meeste Nederlanders in Moskou heeft hij een haat/liefde verhouding met de Russische hoofdstad. In het eerste hoofdstuk vertelt hij over zijn kennismaking met het oude (socialistische) Moskou en het nieuwe. Interessant is zijn relaas over de gebeurtenissen aan het begin van de jaren negentig als de Sovjet Unie uiteenvalt. In de verder hoofdstukken vertelt hij o.a. over de macht van het Kremlin, het grootste obstakel voor de overgang van Rusland naar een transparante samenleving. Tevens maakt hij duidelijk dat hij geen bewonderaar is van president Poetin en hij zijn twijfels heeft over de burgemeester van Moskou, Joeri Loezjkov. Andere onderwerpen zijn: de ongekende bouwdrift die Moskou kent door de vele oliedollars, de imponerende metro, het decadente nachtleven en het bouwen van luchtkastelen buiten Moskou. De auteur dwaalt regelmatig af van zijn onderwerpen en vertelt dan boeiende historische verhalen over het oude Rusland en de Sovjet Unie. Er is veel aandacht voor de nieuwe rijken die Moskou omtoveren tot een decadent gekkenhuis. Het arme Moskou komt niet aan bod. Aan te raden voor de reiziger die dit gekkenhuis wil bezoeken. Met zwart-witfoto's.