Ooit werd de Victoriaanse taal van bloemen gebruikt om liefde uit te drukken: kamperfoelie voor toewijding, azaleas voor hartstocht en donkerrode rozen voor betovering. Maar Victoria Jones gebruikt deze taal voor overbrengen van emoties als verdriet, wantrouwen en eenzaamheid. Door haar traumatische jeugd, die ze heeft doorgebracht in talloze pleeggezinnen en tehuizen, durft ze zich voor niemand meer open te stellen. Alleen met de hulp van bloemen en hun betekenissen weet ze contact met de wereld te leggen.
Inmiddels is Victoria achttien jaar. Ze kan nergens naartoe en slaapt onder de blote hemel in een parkje, waar ze een kleine bloementuin heeft aangelegd. Als ze werk vindt bij een bloemist uit de buurt, ontdekt ze dat ze een gave heeft: door de juiste bloemen uit te kiezen geeft ze haar klanten precies wat ze nodig hebben. Pas als Victoria haar hart verliest aan Grant, een koopman die ze op de bloemenveiling heeft ontmoet, realiseert ze zich wat er mist in haar eigen leven. Voor het eerst is ze gedwongen om de pijnlijkste gebeurtenis uit haar verleden onder ogen te zien en te besluiten hoeveel ze durft te riskeren voor een tweede kans op geluk
De verborgen taal van bloemen is een ontroerende, ontwapenende roman over de betekenis van bloemen, familie en bovenal liefde.
Recensie(s) NBD|Biblion recensie
Victoria is na haar geboorte in de steek gelaten en groeit op in pleeggezinnen en tehuizen. Door haar liefde voor bloemen krijgt ze werk in een bloemisterij, waar ze de klanten precies geeft wat ze graag willen hebben. Als Victoria een kennis uit haar verleden ontmoet, is ze ervan overtuigd dat ze zelf geen liefde kan geven omdat ze die nooit heeft ontvangen. Deze heel bijzondere, ontroerende roman vertelt over pleegkinderen die niet geaccepteerd worden en door hun ervaringen geen vertrouwen durven hebben in andere mensen. Victoria communiceert door middel van bloemen met andere mensen, ze kent hun betekenis uit oude boeken. En uiteindelijk leert ze dat zij ook liefde kan geven, immers 'mos groeit ook zonder wortels'. Een boeiend verhaal waarin de lezer ook veel opsteekt over bloemen en hun betekenis. Het bijzonder is dat er niemand veroordeeld wordt, iedereen probeert het beste te doen vanuit zijn of haar eigen achtergrond, zelfs als beslissingen verkeerd uitvallen. Het verhaal vertelt afwisselend de jeugd en het heden van Victoria. Een prachtige roman van de Amerikaanse schrijfster, die zelf pleegkinderen opnam. Kleine druk.
(NBD|Biblion recensie, Marian Verstappen-Naus) (source: Bol.com)
Description:
Ooit werd de Victoriaanse taal van bloemen gebruikt om liefde uit te drukken: kamperfoelie voor toewijding, azaleas voor hartstocht en donkerrode rozen voor betovering. Maar Victoria Jones gebruikt deze taal voor overbrengen van emoties als verdriet, wantrouwen en eenzaamheid. Door haar traumatische jeugd, die ze heeft doorgebracht in talloze pleeggezinnen en tehuizen, durft ze zich voor niemand meer open te stellen. Alleen met de hulp van bloemen en hun betekenissen weet ze contact met de wereld te leggen.
Inmiddels is Victoria achttien jaar. Ze kan nergens naartoe en slaapt onder de blote hemel in een parkje, waar ze een kleine bloementuin heeft aangelegd. Als ze werk vindt bij een bloemist uit de buurt, ontdekt ze dat ze een gave heeft: door de juiste bloemen uit te kiezen geeft ze haar klanten precies wat ze nodig hebben. Pas als Victoria haar hart verliest aan Grant, een koopman die ze op de bloemenveiling heeft ontmoet, realiseert ze zich wat er mist in haar eigen leven. Voor het eerst is ze gedwongen om de pijnlijkste gebeurtenis uit haar verleden onder ogen te zien en te besluiten hoeveel ze durft te riskeren voor een tweede kans op geluk
De verborgen taal van bloemen is een ontroerende, ontwapenende roman over de betekenis van bloemen, familie en bovenal liefde.
Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
Victoria is na haar geboorte in de steek gelaten en groeit op in pleeggezinnen en tehuizen. Door haar liefde voor bloemen krijgt ze werk in een bloemisterij, waar ze de klanten precies geeft wat ze graag willen hebben. Als Victoria een kennis uit haar verleden ontmoet, is ze ervan overtuigd dat ze zelf geen liefde kan geven omdat ze die nooit heeft ontvangen. Deze heel bijzondere, ontroerende roman vertelt over pleegkinderen die niet geaccepteerd worden en door hun ervaringen geen vertrouwen durven hebben in andere mensen. Victoria communiceert door middel van bloemen met andere mensen, ze kent hun betekenis uit oude boeken. En uiteindelijk leert ze dat zij ook liefde kan geven, immers 'mos groeit ook zonder wortels'. Een boeiend verhaal waarin de lezer ook veel opsteekt over bloemen en hun betekenis. Het bijzonder is dat er niemand veroordeeld wordt, iedereen probeert het beste te doen vanuit zijn of haar eigen achtergrond, zelfs als beslissingen verkeerd uitvallen. Het verhaal vertelt afwisselend de jeugd en het heden van Victoria. Een prachtige roman van de Amerikaanse schrijfster, die zelf pleegkinderen opnam. Kleine druk.
(NBD|Biblion recensie, Marian Verstappen-Naus)
(source: Bol.com)