Meggie las voor de honderdste keer de afscheidsbrief aan haar ouders:'Liefste Mo! Lieve Resa! Maak je alsjeblieft geen zorgen. Farid moet Stofvinger vinden om hem voor Basta te waarschuwen, en ik ga met hem mee. Ik ben niet van plan om lang te blijven, ik wil alleen het Woud zonder Wegen zien en de Spekvorst, de mooie Cosimo en misschien nog de Zwarte Prins met zijn beer. Ik wil de feeën weerzien en de glasmannetjes en Fenoglio. Hij zal me ook terugschrijven. Jullie weten dat hij het kan. Wees niet ongerust. Capricorno is er immers niet meer. Tot gauw, duizend kussen, Meggie'
In dit vervolg op 'Hart van Inkt'* (Zilveren Griffel 2006) komt Meggie terecht in het verhaal dat door de schrijver Fenoglio is bedacht. Die fantasiewereld is prachtig, maar ook gruwelijk. Meggie en haar dierbaren raken betrokken bij de bloedige machtstrijd tussen twee vorsten en kunnen niet meer aan het verhaal ontsnappen. Dit vuistdikke boek vraagt het nodige doorzettingsvermogen van de lezer, maar biedt hem ook veel spanning en een fantasiewereld die steeds overtuigender wordt. Bovendien speelt de auteur een interessant spel met de zogenaamde almacht van de schrijver: kan die de loop van zijn verhaal bepalen of gaat het zijn eigen gang? De personages maken in dit boek een ontwikkeling door: vuurspuwer Stofvinger verandert van laffe opportunist in een opofferingsgezinde held, Fenoglio van arrogante god-in-eigen-ogen in een verbitterde twijfelaar. Nadeel is dat je als lezer plompverloren in het verhaal valt, wat (ook als je deel een hebt gelezen) verwarrend is. De lijst van personages achterin neemt die verwarring niet geheel weg. Het einde komt, na 620 pagina's, toch nog onverwacht... en belooft een vervolg! De auteur won met 'De dievenbende van Scipio' in 2004 een Zilveren Griffel. Vanaf ca. 12 jaar.
Description:
Meggie las voor de honderdste keer de afscheidsbrief aan haar ouders:'Liefste Mo! Lieve Resa! Maak je alsjeblieft geen zorgen. Farid moet Stofvinger vinden om hem voor Basta te waarschuwen, en ik ga met hem mee. Ik ben niet van plan om lang te blijven, ik wil alleen het Woud zonder Wegen zien en de Spekvorst, de mooie Cosimo en misschien nog de Zwarte Prins met zijn beer. Ik wil de feeën weerzien en de glasmannetjes en Fenoglio. Hij zal me ook terugschrijven. Jullie weten dat hij het kan. Wees niet ongerust. Capricorno is er immers niet meer. Tot gauw, duizend kussen, Meggie'
In dit vervolg op 'Hart van Inkt'* (Zilveren Griffel 2006) komt Meggie terecht in het verhaal dat door de schrijver Fenoglio is bedacht. Die fantasiewereld is prachtig, maar ook gruwelijk. Meggie en haar dierbaren raken betrokken bij de bloedige machtstrijd tussen twee vorsten en kunnen niet meer aan het verhaal ontsnappen. Dit vuistdikke boek vraagt het nodige doorzettingsvermogen van de lezer, maar biedt hem ook veel spanning en een fantasiewereld die steeds overtuigender wordt. Bovendien speelt de auteur een interessant spel met de zogenaamde almacht van de schrijver: kan die de loop van zijn verhaal bepalen of gaat het zijn eigen gang? De personages maken in dit boek een ontwikkeling door: vuurspuwer Stofvinger verandert van laffe opportunist in een opofferingsgezinde held, Fenoglio van arrogante god-in-eigen-ogen in een verbitterde twijfelaar. Nadeel is dat je als lezer plompverloren in het verhaal valt, wat (ook als je deel een hebt gelezen) verwarrend is. De lijst van personages achterin neemt die verwarring niet geheel weg. Het einde komt, na 620 pagina's, toch nog onverwacht... en belooft een vervolg! De auteur won met 'De dievenbende van Scipio' in 2004 een Zilveren Griffel. Vanaf ca. 12 jaar.
Andrea Oostdijk
(source: Bol.com)