Description:

Ik heb het onuitsprekelijke genoegen beleefd om 320 uren te mogen doorbrengen in het gezelschap van meneer Frits. Nee, we zaten niet samen in een gekaapte trein, maar meneer Fris heeft ons huis geschilderd en dat komt dus bijna op hetzelfde neer. Meneer Frits kwam 's morgens om half acht, met een krantje onder zijn arm en een pakje brood dat hij op het aanrecht legde. Hij nam een kruk en ging midden in de keuken de krantekoppen voorlezen. Tot acht uur en dan zei hij: 'Nog één kopje koffie en dan ga ik es beginnen...' Maar dat deed hij niet, want er waren altijd wel een paar misverstanden in de familie die hij eerst telefonisch moest ophelderen. Dat ging zo: 'Ja, met mij... zeg luister es, ik weet niet waar jij die föhn hebt neergelegd, maar je sliep nog toen ik vanochtend wegging en ik denk ik zal je maar niet wakker maken, maar ik kon hem niet vinden dus kon ik hem ook niet wegbrengen voor je...' Een stortvloed van woorden aan de andere kant van de lijn met daar tussen door pogingen van meneer Frits: 'Ik hèb... ik hèb ge... ik hèb gekeken zeg ik toch...'