Beschrijving
Om vijfjarige leeftijd verhuist Sabine naar West-Papoea – naar een gewelddadige stam die nog leeft als in het stenen tijdperk. Midden in het oerwoud bouwen haar ouders voor henzelf en hun drie kinderen een huis. Voor het blonde meisje is de jungle een grote speeltuin. Ze leert jagen met pijl en boog en zwemmen in de rivier waar het wemelt van de krokodillen. Ze eet geroosterde insecten en vleermuisvleugeltjes en weet hoe je vuur moet maken zonder lucifers. Ze leert hoe meedogenloos de natuur kan zijn, maar ze ziet ook de wreedheid van mensen onderling, want bij de Fayu wordt elk misdrijf met de dood bestraft. Op haar zeventiende wordt Sabine – die voelt en handelt als een Fayu – naar een Zwitsers internaat gestuurd. En zo moet zij alles leren over de beschaafde wereld: hoe je boodschappen doet, hoe je mensen begroet, hoe je de straat oversteekt. Nu lijkt ze zich schijnhaar goed aangepast te hebben. Maar de heimwee is altijd aanwezig, en steeds weer keert de vraag terug: Waar hoor ik? Wie ben ik eigenlijk, Fayu of Europees?
Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
In 1978 maakte de Duitse Sabine Kuegler (geboren in 1972) als vijfjarige voor het eerst kennis met Nieuw-Guinea waar haar ouders gingen werken als zendeling en taalkundige. Ze beschrijft haar leven daar, waar ze als kind een aantal jaren verbleef en later opnieuw als puber. Ze leefde er in de jungle bij de stam Fayu, speelde er met hun kinderen en leerde allerlei facetten van deze inheemse en primitieve bevolkingsgroep kennen, ook de hardheid van het bestaan en de wreedheid van de mensen onderling. Als zeventienjarige keerde ze definitief naar Europa terug om op een Zwitsers internaat een opleiding te volgen en ze vertelt van de vervreemding die ze daarna heeft ervaren. Het boeiend geschreven verhaal is behalve een persoonlijk relaas ook interessant vanwege de uitweidingen over de Fayu-stam, onder meer over hun cultuur en hun taal. Twee overzichtskaarten, een spreidingskaart van de verschillende Fayu-groepen, diverse zwart-witfoto's en tekeningen illustreren het verhaal, samen met twee katernen zwart-witfoto's uit haar persoonlijk archief.
(Biblion recensie, Redactie)
Description:
Beschrijving Om vijfjarige leeftijd verhuist Sabine naar West-Papoea – naar een gewelddadige stam die nog leeft als in het stenen tijdperk. Midden in het oerwoud bouwen haar ouders voor henzelf en hun drie kinderen een huis. Voor het blonde meisje is de jungle een grote speeltuin. Ze leert jagen met pijl en boog en zwemmen in de rivier waar het wemelt van de krokodillen. Ze eet geroosterde insecten en vleermuisvleugeltjes en weet hoe je vuur moet maken zonder lucifers. Ze leert hoe meedogenloos de natuur kan zijn, maar ze ziet ook de wreedheid van mensen onderling, want bij de Fayu wordt elk misdrijf met de dood bestraft. Op haar zeventiende wordt Sabine – die voelt en handelt als een Fayu – naar een Zwitsers internaat gestuurd. En zo moet zij alles leren over de beschaafde wereld: hoe je boodschappen doet, hoe je mensen begroet, hoe je de straat oversteekt. Nu lijkt ze zich schijnhaar goed aangepast te hebben. Maar de heimwee is altijd aanwezig, en steeds weer keert de vraag terug: Waar hoor ik? Wie ben ik eigenlijk, Fayu of Europees? Recensie(s) NBD|Biblion recensie In 1978 maakte de Duitse Sabine Kuegler (geboren in 1972) als vijfjarige voor het eerst kennis met Nieuw-Guinea waar haar ouders gingen werken als zendeling en taalkundige. Ze beschrijft haar leven daar, waar ze als kind een aantal jaren verbleef en later opnieuw als puber. Ze leefde er in de jungle bij de stam Fayu, speelde er met hun kinderen en leerde allerlei facetten van deze inheemse en primitieve bevolkingsgroep kennen, ook de hardheid van het bestaan en de wreedheid van de mensen onderling. Als zeventienjarige keerde ze definitief naar Europa terug om op een Zwitsers internaat een opleiding te volgen en ze vertelt van de vervreemding die ze daarna heeft ervaren. Het boeiend geschreven verhaal is behalve een persoonlijk relaas ook interessant vanwege de uitweidingen over de Fayu-stam, onder meer over hun cultuur en hun taal. Twee overzichtskaarten, een spreidingskaart van de verschillende Fayu-groepen, diverse zwart-witfoto's en tekeningen illustreren het verhaal, samen met twee katernen zwart-witfoto's uit haar persoonlijk archief. (Biblion recensie, Redactie)