Ik stond laatst voor een poppenkraam

Lucie Mosterd

Language: Dutch

Published: Jul 24, 2010

Description:

Beschrijving Als Maria op twaalfjarige leeftijd voor het eerst op de fiets naar de middelbare school vertrekt, zwaait haar moeder Lucie haar weemoedig uit. Haar kleine meisje wordt groot. Tegelijkertijd is ze blij voor Maria, die vol verwachting een nieuwe fase in haar leven begint. Wat Lucie niet weet, is dat Maria die dag al Manou zal ontmoeten, de loverboy die haar leven in een hel zal veranderen. Al snel verandert Maria in een onhandelbare puber. Lucie dringt niet meer tot haar dochter door en komt er maar niet achter wat er met haar aan de hand is. De waarheid gaat dan ook ieder voorstellingsvermogen te boven. Manou heeft Maria veranderd in een willoze pop die alles doet wat hij zegt. Als Maria's betrouwbare knuffelbeer dringt hij binnen in Lucies gezin om vandaaruit de hechte band tussen moeder en dochter te doorbreken. Pas dan zal hij Maria helemaal in zijn macht hebben. Lang beseft Lucie niet dat ze leeft in een toneelstuk dat Manou regisseert. Wanneer ze stukje bij beetje ontdekt wat er gaande is met haar dochter, dringt langzaam tot haar door wat haar rol moet zijn. Ze zal met Manou moeten strijden om het vertrouwen van haar dochter, voor het te laat is. Lucie Mosterd is de moeder van Maria Mosterd, de schrijfster van het aangrijpende 'Echte mannen eten geen kaas', waarvan inmiddels 160.000 exemplaren werden verkocht. Eén ding is zeker: haar schrijftalent heeft Maria niet van een vreemde. 'Ik stond laatst voor een poppenkraam' is het bloedstollende verslag van de strijd van een moeder om het leven van haar dochter. Recensie(s) NBD|Biblion recensie In 'Echte mannen eten geen kaas : vier jaar in handen van een loverboy' (2008)* vertelde het meisje Maria Mosterd hoe zij op twaalfjarige leeftijd in handen viel van een loverboy. Pas na vier vreselijke jaren komt zij los van hem. In dit boek beschrijft Lucy, Maria's moeder, het gebeurde vanuit haar visie. Zij vertelt over hun gezinsleven en de moeilijkheden met Maria. Lucy voelt zich schuldig omdat zij zolang niets in de gaten had, haar dochter was lastig, maar onbereikbaar, liet nooit iets los, alles speelde zich overdag af en de school meldde Maria's verzuim niet. Ze vertelt hoe de loverboy op een gegeven moment bijna dagelijks over de vloer kwam zonder dat zij wist wat zich afspeelde, de vreselijke verhalen van haar dochter die achteraf stukje bij beetje loskomen, over de bedreigingen en het moeizame, langdurige proces waar zij en haar dochter doorheen moeten op weg naar een normaal leven. Lucy wil met dit boek ook wraak van de loverboy richting haar dochter voorkomen, het stilzwijgen rondom de praktijken van loverboys doorbreken en een betere hulpverlening van de grond te krijgen. Een vlot geschreven, schokkend, waargebeurd, soms bijna ongelofelijk verhaal dat een goede aanvulling biedt op het verhaal van Maria Mosterd zelf. (NBD|Biblion recensie, Redactie)