Description:

Beschrijving Waarom erft Isabella Stam het oude landhuis van Armand Duclos, de Franse antropoloog die ooit met haar moeder Claire bevriend was? Duclos schreef een beroemd boek over zieleneters die kracht onttrekken aan mensen uit hun omgeving, maar zijn eigen ziel verkommert door een even onontkoombare als onmogelijke liefde. Clairs echtgenoot Richard wordt in zijn artsenpraktijk in Amsterdam-Zuid verteerd door onblusbare heimwee naar Afrika. En dan is er Timo, de vluchteling, die geobsedeerd raakt door geheimzinnige tekens van reigers; zijn ziel wordt opgegeten door schuldgevoel. 'Je ouders zijn de bodem van je bestaan,' zegt de zielenknijper die zich over Isabella ontfermd heeft. De naam van de vader is het geheim van de moeder. De dochter begint een zoektocht naar wat er geweest is tussen haar moeder en de Franse erflater. Sporen zijn deels te vinden in Amsterdam en deels in een klein Zuid-Frans dorp, waar duistere angsten de bewoners van Café du Centre kwellen. Op 14 juli voltrekken zich verschillende drama's. Recensie(s) NBD|Biblion recensie De eerste roman van Mineke Schipper (1938, hoogleraar interculturele literatuurwetenschap), 'Conrads rivier' (a.i. 94-19-121-2), kreeg heel wat positieve recensies. Vooral de sfeerschepping en de weergave van de emoties werden positief gewaardeerd. Hoofdfiguur in haar tweede roman is een jonge vrouw, Claire, die een oud landhuis erft van de Franse antropoloog die ooit met haar moeder bevriend was. Deze erfenis zet haar aan het denken rond de relatie tussen die twee. Claire trekt naar het kleine Zuidfranse dorp waar de man woonde om het verleden te achterhalen. In het heden leiden diverse sporen naar Afrika: het werk van de Franse antropoloog, het verlangen van Claires man naar het continent waar hij ooit werkte, de vluchteling over wie ze zich ontfermen. Het motief van de 'zieleneters' loopt als een rode draad door het boek en de doden blijken een al even grote rol te spelen als de levenden. Geen oninteressante roman, met opnieuw een geslaagde karaktertekening en sfeerschepping, maar - in tegenstelling tot 'Conrads rivier' - is het geheel thematisch wat te overladen en is de vertelstijl niet altijd even vlot en soepel. (Biblion recensie, Lic. Marita de Sterck.)