Het was 1982 toen mijn eerste verhalenbundel Liefde en haat verscheen. In deze bundel stond een verhaal met de titel ‘Doe het zelf. Het ging over een jonge moeder, wier echtgenoot verliefd was geworden op een ander en het huis tijdelijk had verlaten om met zichzelf in het reine te komen. Alleen achtergebleven met haar kinderen moest de vrouw ook maar zien het evenwicht in haar leven te heroveren en een van de problemen vormde het lijfelijk gemis van haar man. Om in dat gemis te voorzien stak de vrouw haar licht op bij vriendinnen.
Het probleem van de fysieke bevrediging van de vrouw was in de vroege jaren tachtig niet echt openlijk bespreekbaar. In de feministische pers kreeg het af en toe wel aandacht, maar er werd dan toch vooral op medische wijze mee omgesprongen. Het vrouwelijk geslachtsorgaan werd in dwarsdoorsnede op tekeningen getoond. We werden ons bewust van onze clitoris, en dat die moest worden geprikkeld om tot een hoogtepunt te komen.
De vrouw in mijn verhaal kon niet echt uit de voeten met al die technische details en zij kocht een handleiding met de mooie titel ‘Zo wordt u een hartstochtelijke vrouw’. Naast allerlei onzin over hoe je de mannen moest verwennen en verleiden, kwam ook de zelfbevrediging aan bod. Je moest de slaapkamer romantisch met kaarslicht opvrolijken, zachte muziek opzetten, naakt op bed gaan liggen…enfin, mijn heldin volgde braaf de instructies op, maar er gebeurde helemaal niets wat ook maar in de verste verte op een orgasme leek.
Tot ze zich het verhaal van een vriendin herinnerde, die van een oude Spaanse vrouw had gehoord hoe ze hand aan zichzelf kon slaan door middel van een kussentje. Dan gaat mijn personage op huishoudelijke manier aan de slag en ziedaar, zij bereikt ook zonder haar echtgenoot, van wie ze dacht dat hij het ‘sleuteltje van de hemel’ had meegenomen, een vreugdevol hoogtepunt!
Tijdens de lezingen die ik door het hele land gaf, werd het verhaal altijd warm ontvangen. Maar er waren ook plaatsen waar mij vriendelijk doch streng werd gezegd dat men geen prijs stelde op mijn zogenaamde ‘masturbatieverhaal’! Dat gebeurde allemaal in het jaar 1982. En ziedaar, vorige week zapte ik langs de nieuwsuitzendingen en zag ik een verkoopster van een grote drogisterij in beeld, die op ontspannen wijze drie pastelkleurige vibrators omhooghield, apparaten van verschillende grootte. Ze lagen in die winkel gewoon naast de kassa en het klonk allemaal of het hier een nieuw merk tandpasta betrof. Hoera! dacht ik, de emancipatie van het vrouwelijk orgasme is gelukt! Ik ging naar de winkel en vroeg zonder blozen en omwegen naar het nieuwste artikel: de vibrator.
‘Uitverkocht mevrouw! U bent de twaalfde klant vanochtend. Wij zijn maar een kleine afdeling, maar in de grote winkel in de binnenstad was hij al meteen weg. En in het magazijn is de voorraad ook op.’ Toch een beetje ginnegappend over al die wellustige vrouwen die er als de kippen bij waren om dat nieuwe speeltje aan te schaffen, stond ik daar met verkoopsters bij de kassa.
‘Eén mevrouw vroeg of de vibrator bij het snoep lag,’ gierde een jong meisje.
Ik bestelde er maar meteen twee, één voor mijn Overijsselse vriendin in de kleur lichtblauw, haar lievelingskleur, en voor mijzelf de grootste maat in babyroze! De cheffin zou haar uiterste best doen om zo snel mogelijk nieuwe voorraad in huis te krijgen.
Vol vrolijke voorpret begaf ik mij weer naar huis, denkend aan het artikel in een Zwitsers vrouwenblad over een oudere dame, die dik in de tachtig was. Zij had ook zo’n hulpstuk aangeschaft. En als zij het gebruikte, kwam zij tot een geweldig hoogtepunt. Van puur geluk smeet zij haar vibrator dan juichend van zich af…Ja, daar kon het ding niet tegen. Zodat zij altijd enkele reserveexemplaren in de kast had liggen.