Zevenentwintig

Elvis is dood

In de liefde zijn vrouwen professionals en mannen amateurs.

FRANÇOIS TRUFFAUT

Het is 16 augustus. De sterfdag van Elvis. De dag die al vier weken omcirkeld staat in de agenda van Lili.

‘s-Avonds rijdt ze naar het hotel van Viktor. Viktor is nog aan het werk maar heeft de sleutel van de hotelkamer voor haar achtergelaten aan de receptie. Hij heeft ‘s-middags gevraagd of hij een massage voor haar op de kamer moet regelen omdat hij denkt dat ze rust en verzorging nodig heeft. Hij klonk bezorgd. Lili heeft gezegd dat dat niet nodig is.

Op de kamer, die roze muren heeft, bestelt ze roomservice en eet het vispannetje maar halfop, terwijl ze in haar ondergoed op bed ligt en tv kijkt. Eerst is er een documentaire op over pubers die zo bezig zijn met SMS’en en chatten dat ze niets meer van spelling of grammatica kennen. Daarna kijkt ze naar een reportage van mensen die een nieuw leven beginnen in het zuiden van Europa nadat ze daar jaren van hebben gedroomd. Ze luistert naar de getuigenis van een man die een eigen zaak wilde beginnen en nu eieren staat te bakken in een derderangscafé in Spanje.

Viktor komt binnen en kust haar zacht.

“Hoe gaat het, snoes?”

“Het gaat wel.”

“Ik zou mijn computer nog moeten gaan ophalen. Die ligt op de redactie. Ga je even mee?”

Lili kleedt zich weer aan en met de auto rijden ze samen naar de redactie. Viktor gaat naar binnen en komt terug met zijn computer.

“Er zijn hier nog een paar mensen die vragen of we even mee gaan om iets te drinken. Goed voor jou?”

Lili heeft buikpijn en onderweg in de auto vraagt Viktor nog eens of het wel gaat met haar.

“Het gaat wel weer over.”

Zijn gsm gaat en nadat hij kijkt wie het is, legt hij hem weer weg. Daarna gaat zijn telefoon nog drie keer en negeert hij de oproepen. Het is half-twaalf ‘s-avonds. Wanneer het rinkelen is gestopt, hoort ze verschillende SMS’jes binnenkomen die hij ook negeert.

“Iemand heeft je dringend nodig.”

Hij geeft geen antwoord.

Omdat Lili geen geld op zak heeft, vraagt ze of ze even langs een geldautomaat kunnen gaan en terwijl ze aan de machine staat, ziet ze Viktor uit haar ooghoek een stukje verder lopen om een SMS te versturen. De beslissing is gemaakt. Dit stopt nooit.

Ze gaan het café binnen en voegen zich bij een paar van zijn medeacteurs. Lili is stil. Haar buikpijn wordt steeds erger en ze zegt dat ze het niet te laat wil maken. Na het eerste drankje volgt er een tweede. Lili zegt nog eens dat ze zo wil gaan en Viktor zegt dat hij nog één laatste wil bestellen. Lili bestelt niets meer.

“Ik hoorde trouwens dat Sarah op jullie bureau drie maanden zwanger is,” zegt één van de mannen tegen Lili en Viktor.

“O,” zegt Lili en ze ziet Viktor nadenkend naar het plafond kijken terwijl zijn mond geluidloos beweegt.

“Ben jij nu aan het tellen?” vraagt Lili.

“Natuurlijk niet, hoe kom je daar nu bij?”

Het gesprek gaat verder over hotels en wat je daar allemaal meemaakt.

“Ja, ik had ook eens iets gênants,” vertelt Viktor. “Ik was laat en dronken op een feestje beland met Esther. Je weet wel.” Hij kijkt veelbetekenend naar de andere mannen, die geen teken van herkenning geven. “Nou, ik was toen met Esther en er waren daar allemaal prominente mensen en omdat het zo laat werd, sliepen we allemaal in hetzelfde hotel. Het was een sjieke boel met jacuzzi en zo, dus Esther en ik hebben ons nogal geamuseerd.” Viktor kijkt opnieuw veelbetekenend naar de andere mannen, die nog steeds niet reageren. “En toen ik ‘s-morgens aan het ontbijt kwam, zei één van die andere gasten tegen mij: “Dag buurman.” Blijkbaar hadden we zoveel herrie gemaakt dat hij wist dat ik het was.”

Buiten Viktor zelf lacht er niemand om het verhaal en Lili zegt tegen Viktor dat ze nu echt graag naar de kamer wil gaan omdat haar buikpijn steeds erger wordt. Misschien ligt het aan het vispannetje.

Op de kamer gaat Viktor op bed liggen. Lili kleedt zich uit en gaat op zijn borst liggen.

“Wat is dat toch met jou en die buik van je? Ben je jezelf weer ziek aan het maken?”

“Poepie?”

“Ja?”

“Ik ga ermee stoppen.”

Stil kijkt hij haar aan en strijkt door haar haren.

“Het gaat zo niet meer.”

“Ik voel me zo leeg. Alles is zo leeg.”

Lili gaat naast hem liggen en Viktor streelt haar buik.

“Je bent zo zacht.”

“Ik vraag me wel eens af hoe je dat volhoudt, zo’n dubbelleven.”

“Ik hou dat niet vol. Ik ga er kapot aan.”

“Kan ik je ermee helpen?”

“Jij bent zo lief. Natuurlijk kan jij me niet helpen. Het gaat juist over jou.”

Lili sluit haar ogen en Viktor neemt haar in zijn armen.

Ze vallen in slaap en ‘s-morgens draait Lili zich naar hem om wanneer de wekker gaat. Viktor wordt ook wakker en ze vrijen terwijl ze elkaar in de ogen kijken.

Zijn gsm gaat.

“O nee,” kreunt hij. “Nu niet.”

Na het vrijen blijft Viktor in bed liggen en Lili staat op om te gaan douchen.

“Ik weet dat ik veel te lang heb lopen talmen en dat ik een beslissing heb genomen die ik niet heb waargemaakt. Maar ik ga er alles aan doen om dit weer goed te krijgen.”

“Waarom nu wel?”

“Omdat ik koppig ben in die dingen. Maar als ik iets echt wil, dan doe ik het. En ik wil dit echt.”

“Je hebt nog steeds je veiligheidszone en er zal wel iemand anders in mijn plaats komen en daarna weer iemand anders.”

“Ik wil dat niet meer. Ik ga zorgen dat er dingen veranderen. Maar eerst moet ik misschien maar eens wat alleen zijn. Blijkbaar kan ik me op dit moment niet engageren.”

Lili gaat douchen en laat het water daarna voor hem lopen. Terwijl ze haar tanden aan het poetsen is, reikt ze Viktor een handdoek aan.

Even later staan ze tegenover elkaar in de kamer.

“Dag.”

“Ik zie je toch nog? We spreken toch nog af samen?”

Lili schudt langzaam haar hoofd.

“Ik denk niet dat dat een goed idee is.”

Er trekt een schaduw over zijn gezicht en Lili loopt naar de deur. Ze heeft de deurknop al in haar hand wanneer ze omkijkt. Viktor staat verweesd midden in de grote kamer. Hij ziet er klein en verdrietig uit.

“Kijk niet zo. Daar kan ik niet tegen.”

Ze loopt terug en geeft hem nog een zoen op zijn mond. Dan gaat ze opnieuw naar de deur en loopt door de lange gang naar de liften.

In de auto krijgt ze een bericht: Het is lang geleden dat ik nog eens echt gehuild heb en dat doet goed. Bedankt om mijn ogen te openen. We zullen zien wat het leven verder brengt. Ik hou van jou. X

Ze stuurt: Ik ook van jou. X

“Wat zie jij er goed uit! Wat is er gebeurd? Alles opgelost met Viktor?” Lisa komt op het bureau van Lili zitten en kijkt haar nieuwsgierig aan. “Het is voorbij.”

“Hoe bedoel je? Het is voorbij en jij komt hier stralend binnenwandelen?”

“Ik zal later nog wel instorten, maar op dit moment ben ik blij dat het voorbij is. De stress, de leugens en die hele kutzomer.”

Viktor mailt haar om te zeggen dat zijn hart bloedt en om te vragen of ze toch niet een keer wil afspreken, als vrienden. Of broer en zus. Lili zegt dat dat niet gaat. Dat ze van hem houdt en dat broer en zus haar gestolen kunnen worden. Hij antwoordt dat ze alles veel te zwart-wit ziet en wil weten waarom ze altijd meteen al haar deuren sluit. Lili schrijft dat ze genoeg in zijn grijze zone heeft gezeten om te weten dat het nergens naartoe leidt. Hij antwoordt dat het best vervelend is dat hij net een paar interviews voor de nieuwe reeks moet geven en dat alle journalisten vragen wie nu eigenlijk die nieuwe vriendin is. Dat hij niet weet wat hij daarop moet zeggen.

Re:

Al een geluk dat je al die tijd een reservelief hebt gehad.

Die kun je nu naar voren schuiven als de enige echte. Niemand die het verschil merkt.

L

Re:

Jij bent stout.

Re:

Je bent zelf stout.

Ze spreekt een keer af met Thomas, die vraagt waarom er een foto van Viktor Vaerewijck op haar kast hangt. Wanneer hij na de seks weer naar huis is, mist ze Viktor nog meer.

Wolf komt logeren in de week dat Lili jarig is.

“Liefie, ik ben zo trots dat je die gast eindelijk hebt buitengegooid. Gaan we leuke dingen doen met je verjaardag? Was jij niet van plan om een feest te geven dit jaar?”

“Ja, dat was ik van plan, maar ik denk niet dat ik een feest aankan op dit moment.”

“Ook goed. Dan gaan we samen eten en jouw verdriet verzuipen. Wie nemen we nog mee?”

“Lisa.”

“Ik reserveer. Marokkaans goed?”

Op haar verjaardag neemt Lili ‘s-middags vrij en loopt door de stad om een cadeau voor zichzelf te kopen. Ze komt Micky tegen.

“Lili! Dat is lang geleden. Hoe gaat het?”

“Dag Micky. Jij ziet er goed uit.”

“Ja, weet ik. Verliefd, je kent dat wel. En jij? Ik hoorde laatst iemand zeggen dat jij iets zou hebben met die Viktor Vaerewijck, van televisie. Ik wilde je nog bellen want dat lijkt me nou zo spannend, iets hebben met iemand die bekend is. Ga je dan ook naar al die feestjes en loopt het daar dan vol bekende mensen?”

“Dat zal een roddel geweest zijn dan. We kennen elkaar wel via het werk, maar we hebben niks samen.”

Micky kijkt teleurgesteld. “Vreemd. Ik hoorde dat jullie ergens aan het eten waren en dat het er heel innig uitzag.”

Lili zegt dat het vast iemand anders was en belooft Micky dat ze binnenkort nog eens koffie komt drinken in de brasserie.

“En die getrouwde man. Zie je die nog?”

“Dat is lang geleden.”

Een uur later staat Lili in de supermarkt om een paar boodschappen te doen en loopt ze tegen het rek met de roddelblaadjes. Ze ziet een foto van Viktor op een cover staan. “Viktor Vaerewijck over zijn nieuwe vriendin.”

Ze loopt door, maar aan de kassa ziet ze hetzelfde blaadje weer in een rek liggen en wachtend in de rij leest ze het artikel.

“Ben je nou helemaal gek geworden?” zal Wolf later die avond zeggen. “Wie leest die troep nou en wie gaat zichzelf een beetje onnodig lopen kwellen op haar verjaardag? Wat is er toch mis met jou?”

Het artikel lijkt voor een deel over haar te gaan, maar ze leest ook dat Viktors nieuwe vriendin het goed kan vinden met zijn dochter en ouders. In het stuk staat dat zijn nieuwe relatie nu bijna een jaar duurt en verder prijst hij een fitnesstoestel aan dat hij gratis van een sponsor heeft gekregen. Er staat een foto bij van Viktor op het toestel.

“Mediahoer,” zegt Wolf later.

‘s-Avonds in het restaurant bestellen ze de duurste fles wijn die op de kaart staat en daarna bestellen ze er nog een. Na de Marokkaan gaan ze cava drinken in een café. Ze proosten op de liefde en op Lili en bij de tweede fles zegt Lili dat ze bijna naar huis moet. Het is half-twaalf en ze moet de volgende dag werken.

Op dat moment komt er een man binnen en roept Wolf: “Dat is toevallig! Dat is Frederik. Die is ook jarig vandaag én zijn vriendin heeft hem net laten zitten.”

Lili kent hem vaag van zien en weet dat hij zanger van een band is. Volgens Wolf is Frederik rock-’n-roll pur sang en Lili ziet dat de lange zanger inderdaad het standaarduniform draagt: leren jack, afgedragen jeans en boots.

“Frederik, ik wil je voorstellen aan Lili. Zij is ook jarig vandaag en ze heeft ook een gebroken hart. Ik denk dus dat jullie maar eens even naast elkaar moeten gaan zitten.”

Frederik komt naast Lili zitten en Wolf bestelt nog een fles cava, terwijl Frederik en Lili elkaar feliciteren. Ondertussen legt Lisa Wolf uit dat het lichaam van een vrouw haar vreselijk begint te verraden vanaf haar vijfendertigste. Het begint met kleine dingen die aanvankelijk nog best grappig zijn. Maar al snel wordt de aftakeling grimmiger en onomkeerbaar en ze mag er niet aan denken waar dat zal eindigen. Wolf zegt dat ze nog meer cava moet drinken en dat dan alles beter zal gaan.

Frederik heeft een biertje besteld en Lili en hij proosten op elkaar. Dan vraagt hij wie er zal beginnen, zij of hij.

“Jij,” zegt Lili gedecideerd.

Ze luistert hoe de vriendin van Frederik er een paar weken eerder met een ander vandoor ging zonder voorafgaande waarschuwing. Wanneer Lili op de hoogte is van de belangrijke details, zegt hij: “En nu jij.”

“Moet dat echt? Zometeen krijg ik hier een depressie en ik zit net op een goede golf.”

Het moet echt en ze vertelt hem over de man die bijna een jaar lang tegen haar riep: Ik wil, ik wil! maar ondertussen het grootste gedeelte van de tijd een andere vrouw vergat te vermelden. Voor ze het weet, vertelt ze ook over de supermarkt die middag. Ze heeft de naam van Viktor nog niet genoemd want ze is gewend om altijd discreet te zijn over hem.

“Hoezo staat hij op die covers. Wie is het dan?”

Lili twijfelt.

“Je mag het best zeggen, hoor. Ik heb ook al op die covers gestaan, dus ik weet hoe het voelt.”

Ze vertelt het hem en Frederik roept: “Dat is toevallig! Ik zat vanavond met een vriend op een terras en toen zat hij naast ons.”

“Niet waar!”

“Echt waar. Ik kende hem alleen van tv en ik dacht nog dat hij er in het echt toch net iets minder glad uitziet. Maar ik vind het nog steeds een luchtbel.”

Lili moet lachen. “Hij heeft ook wel een andere kant.”

“Nou, zo te horen niet.”

Ze gaat veel te laat slapen en verschijnt ‘s-morgens met een katerig hoofd op haar werk.

“Ga jij morgenavond ook naar het feestje van Viktor?” vraagt een collega haar tijdens de lunch.

“Welk feestje?”

“O sorry. Ik dacht dat jij er ook zeker zou zijn. Hij geeft morgenavond een feest.”

“Nou,” zegt Lisa later, “dat is ook fris. Jij kunt geen feest geven omdat je dat niet aankunt en meneer gaat lekker in jouw plaats zitten feesten.”

“Ach ja, daarvóór kon hij natuurlijk nooit een feest geven.”

“Hoezo dan?”

“Welke vriendin had hij dan moeten vragen? Dat is toch een probleem voor zo’n gelegenheid.”

“Denk je nu echt dat hij een feest geeft omdat hij van jou af is?”

“Ja, dat denk ik.”

“Jij bent ziek.”

Een week na hun eerste ontmoeting komt ze Frederik opnieuw tegen wanneer ze iets gaat drinken met Lisa. Lisa gaat op tijd naar huis en Lili blijft met Frederik achter aan de bar. Ze geven elkaar een update van hun wederzijds afscheidsproces en wisselen tips uit.

“Vorige week viel het allemaal best mee. Maar zondag was het helemaal mis. Ik wilde die gast vermoorden, dus ik moest echt iets doen. En snel.”

Frederik neemt nog een slok bier.

Lili steekt nog een sigaret op.

“Mijn zondag was ook niet zo best. Wat heb jij gedaan?”

“Ritueel een foto van mijn vriendin verbrand.”

“Dit begint griezelig te worden. Ik heb dat ook gedaan!”

Lili was zondag zo wanhopig geweest dat ze had bedacht dat ze een daad moest stellen. Ze wilde dat het gemis zou stoppen, dat ze geen liefde meer zou voelen en Viktor uit haar herinnering zou verdwijnen alsof hij nooit had bestaan. Ze had zijn foto van de kast gehaald waarop stond: Dag kleine kabouter, xxx

“Dag kleine kabouter,” had ze gezegd toen ze op het balkon de aansteker die ze in Alicante van hem had gekregen bij de foto hield. De aansteker weigerde dienst, maar Lili had zich niet laten ontmoedigen. Ze zou alles doen om niet meer verdrietig te zijn, al was het het laatste dat ze deed. Driftig zocht ze een andere aansteker in een la en deed een nieuwe poging. Dit keer lukte het wel. Zijn ogen bleven als laatste over en keken haar aan. Lili knipperde niet één keer en bleef terugkijken tot ze helemaal verdwenen waren. Daarna had ze zich toch zeker vijf minuten beter gevoeld. Toen had ze de jodelende koe gepakt die al een half jaar naast haar bed stond, maar toen ze bij de vuilnisbak stond om hem weg te gooien, kon ze het niet. Ze had hem verstopt in de kast.

“En het rare was, ik stond in de tuin en wilde die foto aansteken en toen deed de aansteker het niet. Die had ik van haar gekregen.”

“Natuurlijk.”

“Toen heb ik het met lucifers gedaan.”

“Hielp het een beetje?”

“Toch voor een minuut of vijf.”

Lili vertelt dat ze elke dag bijna een hele fles wijn leegdrinkt en toch ook wel één keer per dag Marco Borsato opzet.

“Ik haat Marco Borsato.”

“Je weet niet wat je zegt. Marco is een held.”

“Daarom haat ik hem. En omdat het niet bij mijn imago past.”

“Imago’s zijn voor losers.”

“Ook waar. Losers zoals Viktor V. Die man is ook echt lelijk, was je dat ooit opgevallen?”

Lili moet lachen. Ze weet dat Frederik het zegt om haar op te beuren.

Ze worden samen dronken en er komen steeds meer vrienden van Frederik binnen die blijven trakteren wanneer Lili al lang is gestopt met drinken. Er staan drie volle glazen voor haar neus wanneer een vriend van de ex van Frederik binnenstapt. Frederik schiet in een kramp en zegt dat hij zin heeft om die gast eens te vertellen wat er op zijn maag ligt.

“Moet je doen!” zegt Lili. “Hoe meer je je hart lucht, hoe beter. Anders blijft dat vergif in je lijf zitten.”

Frederik kijkt haar aan, pakt met twee handen haar gezicht vast en kust haar vol op de mond. Lili wordt duizelig en ze weet niet of het van de kus komt, die goed smaakt, of van de laatste cava.

“Voorzichtig. Zometeen lig ik hier tegen de grond.”

Frederik gaat naar de vriend en begint een lange monoloog terwijl de vriend beduusd staat te kijken. Lili wacht tot hij klaar is en vraagt daarna of het heeft geholpen.

“Een beetje.”

“Goed zo. En nu moet ik naar huis voordat ik rare dingen begin te doen. Ik heb echt te veel gedronken.”

Frederik brengt haar naar huis.

“Nu kunnen we drie dingen doen,” zegt hij bij de voordeur.

“Wat dan?”

“Jij gaat naar binnen en ik ga naar huis. Of we gaan samen naar binnen. Of je gaat mee met mij.”

“Dat tweede dan.”

“Dat is goed. Maar één ding: geen seks. Alsjeblieft geen seks!”

Lili is al naar binnen gelopen en kijkt om waar hij blijft.

“Sta niet zo te roepen op straat. Kom.”

Viktor:

Hoe gaat het vandaag met de grappigste vrouw die ik ken? X

Lili:

Van hysterische blijdschap naar diepe wanhoop. En terug. En nog eens. Heb ook een drankprobleem en haat het om een cliché te zijn! Wanneer word ik weer normaal?

Viktor:

Kan ik iets voor je doen? X

Lili:

Wat stel je voor?

Viktor:

Een beetje voor je zorgen. X

Lili:

Waarom?

Viktor:

Omdat je diep in mijn hart zit. X

Lili:

Vandaag misschien. Maar wat morgen? Ik ben geen interimkracht.

Viktor:

Gaan we iets eten samen volgende week? X

Lili:

Slecht idee denk ik.

Viktor:

Wil je erover nadenken? X

Lili:

Oké.

Viktor:

Zal ik je elke dag bellen om te vragen of je het al weet? X

Lili:

Ja.

Viktor:

© Ik bel je volgende week. X

De week daarop hoort ze niets meer van hem en op vrijdag krijgt Lili telefoon van verschillende mensen die vragen of ze die dag al in de krant heeft gekeken. Er staat een foto in van Viktor met Caroline op één of andere gelegenheid. Eronder staat: Viktor Vaerewijck en zijn nieuwe vriendin, Caroline.

Ze staan lachend op de foto en Viktor heeft zijn arm om de schouders van Caroline geslagen.