Is dat je vriendin?
Liefde komt nooit onverwacht. De vrouw wacht er altijd op.
AUDREY HEPBURN
“Dag kabouter, wat ben jij aan het doen?”
Het is bijna Kerstmis en Lili ligt op de sofa televisie te kijken. Ze is moe en haar ogen vallen al half dicht wanneer haar gsm gaat.
“Dag Viktor. Niks eigenlijk. Ik wilde net gaan slapen.”
“Dat is jammer. Ik ga nog naar een kerstdrink en wilde vragen of je zin had om mee te gaan.”
“Nu nog?”
“Ja, ik kom net van twee andere drinks maar dit is de laatste van de avond.”
“Ik moet wel nog even iets anders aandoen dan. Wanneer kun je hier zijn?”
“Kan ik je niet uitleggen waar het is? Ik ben er al bijna.”
“Als je wil dat ik meega, moet je me komen halen.”
“Ik ben bij jou binnen tien minuten.”
∗
Het is druk in het café waar ze naartoe gaan en Lili is nog niet helemaal wakker. Viktor neemt haar hand en leidt haar door de menigte. Van verschillende kanten roepen er mensen die hem blijkbaar kennen van tv en met handige oneliners maakt hij zich daarvan af. Dat heeft hij vaker gedaan.
Hij stelt haar voor aan een paar vrienden en ze drinken jenever. Veel jenever, want er wordt per fles besteld. Lili raakt in gesprek met een oudere man in het gezelschap en ondertussen entertaint Viktor de rest van de groep. Bij de derde fles jenever verschijnt er een vrouw die recht op Viktor afloopt. Lili heeft haar nog nooit gezien, maar de man met wie ze aan het praten is, fluistert in haar oor: “Vanessa Winters. Ze zat vroeger samen met Viktor in een serie.”
“Viktor. Dat is lang geleden!”
“Dag Vanessa.”
Lili ziet aan zijn gezicht dat hij niet bepaald vrolijk is om haar te zien.
Vanessa zegt de rest van het gezelschap gedag, maar wanneer ze bij Lili aankomt, richt ze zich tot Viktor. “En wie is dit?”
Lili doet haar mond open om zichzelf voor te stellen maar Viktor is haar voor. “Dat is Lili.”
“Is dat je vriendin?”
Vanessa keurt Lili nog steeds geen blik waardig en Lili doet alsof ze niet meer luistert. Ze hervat haar gesprek met de oudere man.
“Ja.”
Daarna begint Vanessa tegen Viktor over een ander feestje, vorige zomer. “Hoe heette dat meisje ook alweer dat toen bij je was?”
Viktor geeft geen antwoord en Vanessa gaat verder. “Jeetje, wat was die toen dronken, of was ze ziek? Ze heeft het grootste stuk van de avond op het toilet zitten kotsen. Ook gênant.”
“Dat was vervelend, ja. Ze was erg ziek.”
Vanessa verdwijnt weer, maar een uur later is ze er opnieuw. Intussen behoorlijk aangeschoten. “Zeg, ik moet gaan. Wanneer zie ik je nog eens?”
“We zien elkaar nu toch?”
“Dat bedoel ik niet. Wanneer spreken wij samen nog eens af?”
“We zullen wel zien. Bel maar eens.”
“Ik heb je al zo vaak gebeld. Je antwoordapparaat dan, want jij neemt nooit op. Ik zal wachten tot jij een keer naar mij belt.”
“We zullen zien,” zegt Viktor nog eens.
“Het is jouw beurt, dus jij moet mij bellen.”
“Ik zal je bellen als ik daar behoefte aan heb, en als ik dat nog niet gedaan heb, had ik er blijkbaar ook geen behoefte aan.”
Vanessa loopt kribbig weg en Viktor trekt een gezicht naar Lili. Lili moet erom lachen.
∗
Op oudejaarsavond gaat Lili met Lisa naar een feest. Ze zitten buiten op een bankje een sigaret te roken met dekens rond hun schouders terwijl ze naar het feestgewoel kijken achter het raam. Ze hebben allebei een glas champagne in hun hand en proosten op de liefde.
“Hoe zit het eigenlijk met die liefde?” vraagt Lili.
“Veel te rustig, maar dat ga ik komend jaar helemaal anders aanpakken. Ik ben tegenwoordig zo eenzaam dat ik soms denk dat de acteurs uit de soaps die ik volg mijn vrienden en familie zijn. Dat kan echt niet meer. Maar hoe zit het trouwens met die van jou? Viktor nog gezien?”
“Dat is al even geleden.”
Sinds de kerstdrink heeft Lili Viktor niet meer gehoord.
“Vind je dat niet moelijk?”
“Ik zou hem misschien wel vaker willen zien, maar eigenlijk is het wel goed zo. Hij heeft zijn leven en ik het mijne.”
“Als je dat aankunt,” mompelt Lisa en nipt van haar champagne.
“Het lijkt me op dit moment beter dat ik me niet te veel ga lopen hechten. Daar komen toch maar brokken van.”
“Denk je dat er nog andere vrouwen zijn?”
“Dat kan.”
“Daar zou ik het moeilijk mee hebben.”
“Het heeft geen zin me daar te druk over te maken. Zolang wij het leuk hebben samen is het toch goed?”
“Nou, dat weet ik dus niet. Stel dat het echt wat wordt. Ga je dan kunnen verdragen dat hij vreemdgaat?”
“Dat hangt van de situatie af.”
“De situatie lijkt me nogal duidelijk.”
“Uiteindelijk telt toch alleen of hij goed is voor jou en jij voor hem? Wat betekent af en toe seks met iemand anders dan?”
“En mag jij dat dan ook?”
“Dat lijkt me wel, ja.”
Om twaalf uur stuurt Lili een nieuwjaars-SMS naar Viktor. Ze krijgt geen antwoord.
∗
Het blijft nog een week stil en Lili denkt nog eens na over de woorden die ze in de nieuwjaarsnacht tegen Lisa sprak op het bankje. Ze mist Viktor.
Dag Viktor,
Ooit las ik een boek waarvan ik alles ben vergeten behalve één ding. Volgens de schrijver, wiens naam ik ook vergeten ben, kun je alle gevoelens die een mens kan hebben terugbrengen tot twee. Angst en liefde. Alles wat je doet uit angst is een slecht idee en alles wat je doet uit liefde, al is het iemand verrot schelden, juist.
Het is zo simpel zoals alles eigenlijk simpel en eenvoudig is. Ha! Ik heb al veel vrijblijvendheid mogen (moeten) ervaren, maar deze keer kan vrijblijvendheid voor mijn part ontploffen want het interesseert me niet.
Ik heb je daar te graag voor en wil je vertellen dat ik je grappig vind, en slim en mooi en sexy en lief en een ongelooflijk chaotisch kieken.
Het gaat niet over bindingsANGST, verlatingsANGST of weet-ik-veel-welke-ANGST, maar over durven en doen.
Gelukkig nieuwjaar.
Liefs,
Lili
Precies een week later krijgt ze antwoord.
Hallo Lili,
Je mail deed me wel degelijk iets, veel zelfs. De angst-liefde theorie houdt me al jaren bezig. Met de sympathieke medewerking van kwakzalvers en spirituele vriendinnen. Het lijkt alsof ik in een soort krampachtige embryohouding terechtkom = angst, als iemand als jij mijn pad kruist = liefde. En dan gaat de angst nog meer spelen. In mijn hoofd: Ze is mooi, slim, grappig, een kieken, gek, stabiel, labiel… de perfecte vrouw.
Kom, nu moet je het toelaten. En dan weet ik nooit wat ik daar dan mee aan moet. In het café zeggen ze: “Hij is nog niet klaar voor een relatie…”
Anders stel je jezelf die vragen niet. Maar op onze leeftijd speelt dat toch niet? Ah nee, wij moeten het na al die levenservaring toch rationeler aanpakken. Zo’n head over heels-verliefdheid da’s voor pubers, dat maak je niet mee als 35-jarige.
Jawel, dat moet kunnen! Nee, dat kan niet! Toch wel! Nee nee nee! Mijn reactie is dan meestal afstand, met alle risico’s die daarbij horen.
Lieve Lili, laat ons het nu als een vriendschap bekijken en mekaar zo snel mogelijk zien om hier verder over te praten. Zie ik je mooie ogen nog eens.
Een hele lieve kus,
Viktor
Lili is even de kluts kwijt en leest de mail nog een keer.
Het lijkt op een liefdesbrief maar het eindigt met een domper. Vriendschap. Nu dat weer.
Nog een week later lopen ze elkaar onverwacht tegen het lijf. Haar auto is stuk en ze is al veel te laat voor haar werk wanneer ze een taxi belt. De taxichauffeur levert haar netjes voor de deur af en nadat ze hem heeft betaald en onbeholpen is uitgestapt met haar laptop, paperassen en haar handtas, staan ze oog in oog voor de deur van het gebouw. Lili weet niet goed hoe ze zich moet gedragen, zegt hallo en loopt stijfjes het gebouw binnen. Viktor loopt achter haar aan en trekt haar mee een gang in waar ze niet moet zijn.
“Hoe gaat het met jou? Ik ben blij dat ik je zie.” Hij geeft haar een kus op de mond.
Lili staart hem aan en kijkt dan naar haar voeten. Ze kan niks bedenken om te zeggen.
“Spreken we snel af?”
Lili zegt nog steeds niks en veegt een paar pluisjes van de jas van Viktor.
“We zullen zien.”
Wanneer ze bijna klaar is met werken die avond ontvangt ze een bericht: Je zag er zo lief uit vandaag. Wil je met me trouwen?
Lili:
Later als we groot zijn.
Viktor:
Ik heb zoooooo’n zin in spaghetti. Ga je straks mee? X
∗
Ze gaan naar een eetcafé in de buurt en bestellen spaghetti en een fles wijn. Gulzig drinkt Lili van haar glas terwijl Viktor onwaarschijnlijke verhalen vertelt. Lili moet lachen, maar op het moment dat ze denkt dat ze de situatie weer de baas is, slaat hij toe. “Dus, wat was dat allemaal met die mail van jou?”
Lili heeft net een hap hete spaghetti met te veel tabasco in haar mond en wijst op haar kauwende kaken.
“Ik wacht wel.”
Ze krijgt de spaghetti niet doorgeslikt en grijpt naar haar glas. Met een grote slok wijn spoelt ze de deeghomp in haar mond weg. “Mag ik meer wijn?”
Hij schenkt haar glas weer vol en ze neemt nog een slok.
Hij probeert het nog eens: “Wat wil je?”
“Ik dacht, ik denk dat ik bang ben dat ik de kans niet krijg om…”
Viktor begint hardop te lachen. “Ik wist al wat je ging zeggen! En ik moet je iets vertellen. Een paar jaar geleden heb ik een paar beslissingen genomen die misschien nogal egoïstisch lijken, maar wat ik onder andere heb besloten is dat ik niet meer mee wil doen met heel dat gebeuren. Dus als ik te veel voor iemand begin te voelen, smoor ik dat in de kiem, want dat kan ik. Ik kan zorgen dat dat weggaat.”
“En heb jij het recht om dat te doen dan?”
Viktor kijkt haar verbaasd aan. “Daar heb ik nog nooit over nagedacht.”
Daarna volgt er opnieuw een uiteenzetting over vrijheid, en verder krijgt ze ook te horen dat haar vrijgevochtenheid hem juist zo aantrekt en dat zij toch ook niet in een beklemmende relatie wil verzeilen. Of heeft ze het gevoel dat het nu of nooit is? Lili zegt dat ze helemaal niet het gevoel heeft dat het bijna te laat is, maar dat ze, vrijgevochten of niet, natuurlijk op zoek is naar liefde zoals iedereen, of dat veronderstelt ze toch.
Een paar keer buigt Viktor zich over de tafel om haar te kussen en te zeggen hoe lief hij haar vindt. Voor ze naar huis gaat, zoenen ze in zijn auto en moet Lili zich van hem losmaken wanneer haar taxi er is.
“Ik ben gewoon een beetje bang. Mag dat?”
Lili probeert zijn ogen te onderscheiden in de donkere auto. De taxichauffeur toetert.
“En ik heb een beetje tijd nodig.”
Lili maakt aanstalten om uit te stappen.
“Dat dacht ik al.”
David:
Nu moet je oppassen dat je niet in een hopeloze situatie terechtkomt. Natuurlijk kun je iemand tijd geven, maar hoeveel is dat dan? Volgens mij niet zo lang, want dan wordt het toch niks.
Lisa:
Je moet wel goed op jezelf passen, hoor. Dat zijn van die gasten die spelen met anderen en jij bent misschien wel sterk, maar als je verliefd bent, ben je net zo naïef als ik.
Wolf:
Gewoon doen! Leuk hem zien en ondertussen een beetje verder shoppen en plezier maken. Doei!
Thomas:
Hallo, mijn naam is Thomas. Ken je mij nog? X
Lisa:
Is hij nu nog niet klaar?