Vierentwintig

Griekse tragedie in Alicante

Liefdeswaanzin! Pleonasme!

Liefde is toch reeds waanzin!

HEINRICH HEINE

“Dus je hebt dat gewoon gedaan?”

Lisa staart Lili aan over de rand van haar zonnebril. Het is warm en ze liggen languit in het park onder hun favoriete boom, een grote eik.

“Wat?”

“Thomas laten komen en seks met hem gehad?”

“Ja.”

“En hoe was dat dan?”

“Dat viel best mee. Het was gewoon seks. En we kennen elkaar al, dat scheelt ook.”

“Vroeg hij niet waarom je hem zolang niet wilde zien? Wilde hij geen ingewikkelde gesprekken voeren?”

“Nee. Dat zou ook een beetje raar zijn, dat ik me moet verantwoorden. Hij is getrouwd, weet je nog?”

“En voelde je je schuldig tegenover Viktor?”

“Ik doe het om Viktor te kunnen blijven zien. Dorst?”

Lili reikt Lisa een fles water aan en Lisa neemt een slok.

“Ik vind het sterk van je. Echt waar. Maar ik snap niet dat je zover wil gaan voor een man.”

“Liefde is toch onvoorwaardelijk? Weet je wat het is? Ik zie heus wel hoe Viktor met vrouwen omgaat. De grote show die hij vaak opvoert. Maar ik hou van die man en wanneer we samen zijn kloppen de dingen gewoon. Of klink ik nu toch als een zwakzinnig liefdesslachtoffer?”

“Weet ik niet.”

Lisa kijkt Lili fronsend aan.

“Zelfs wanneer ik razend ben, hou ik van hem. Er is geen ontkennen aan. Als je mij de situatie van tevoren had geschetst, had ik zeker feestelijk bedankt. Maar nu kan ik niet meer weg want, fout of niet, ik vrees dat dit ‘m is. Dus ga ik niet meer weglopen, maar zorgen dat ik zelf in evenwicht blijf. Enter Thomas. Voila.”

“En waar stopt dat dan? Onvoorwaardelijke liefde?”

“De vraag is of dat stopt. Nee toch?”

“Ik heb ook iemand ontmoet.”

Lisa neemt nog een slok water en geeft de fles weer aan Lili.

“En dat zeg je nu pas? Hoe, wie, wanneer, hoe lang?”

“Het is een beetje een vreemd verhaal. Ik heb hem ontmoet op die begrafenis laatst. Hij was daar ook en we kenden elkaar nog van vroeger.”

“Romantiek op een begrafenis!”

“Is dat heel erg luguber? Ja, hè? Ik durfde het gewoon nog tegen niemand te zeggen.”

“Helemaal niet. Ik vind het geweldig. Misschien is het wel een heel mooi afscheidscadeau van je ex. Dat kan zomaar.”

“Dat zei Ernst ook al.”

“Ernst. Dat klinkt ernstig.”

“Zo voelt het ook. Hij is zo anders dan James. Niks rock-’n-roll, maar heel gewoon en heel fijn. Ik heb namelijk ontdekt dat rock-’n-roll meestal niets meer is dan een zielig excuus om je te behandelen als een idioot en het zegt me niets meer. Ernst houdt van samen boodschappen doen en daarna een dvd’tje kijken. Gewone, saaie dingen. En weet je wat? Ik ook.”

Subject: alweer een première!

Snoes (eindelijk heb ik de juiste naam voor je gevonden!),

Ga je zaterdagmiddag mee met mij en Kato naar de Shrek-première?

Daarna kunnen we iets gaan eten samen.

Xxx,

V

Wanneer Lili het portier van de auto opendoet, zit Kato al nieuwsgierig klaar tussen de twee voorste stoelen.

“Ben jij al ooit in het Atomium geweest?”

“Ja, maar dat is al heel lang geleden.”

“Zie je wel. Ik wist het!”

Triomfantelijk kijkt ze naar haar vader in de achteruitkijkspiegel.

Wanneer ze de bioscoop binnenwandelen, staan er verschillende fotografen te wachten en trots pakt Kato Viktor bij de hand om te poseren. Lili loopt een stukje verder en kijkt naar de affiches aan de muur. De fotograaf kijkt even naar Lili en dan weer naar Viktor.

“Daar is het misschien nog een beetje te vroeg voor,” zegt Viktor en poseert samen met zijn dochter. Bij de ingang van de zaal komt er opnieuw een fotograaf naar hen toe. Hij vraagt of hij een foto van haar mag maken, met Viktor.

Lili schudt haar hoofd en loopt verder.

Tijdens de film lachen Viktor en Lili het hardst met de sterfscène-zonder-einde van de kikkerkoning. Kato vindt het grappiger dat de ezel en de kat van staart wisselen en dat niet door hebben. Achteraf gaan ze lunchen op een terras en wanneer ze klaar is met haar frietjes gaat Kato spelen en blijven Viktor en Lili op het terras zitten met een nieuwe fles wijn.

“Dat moet nu ook weer net lukken, dat ik jou hier tegenkom.”

Er staat een grote, blonde vrouw naast de tafel op Viktor en Lili neer te kijken.

“Ja,” mompelt Viktor. Hij kijkt de vrouw nauwelijks aan en Lili ziet dat de vrouw zwanger is.

“Ik zal dan maar aan de andere kant van het terras gaan zitten,” zegt ze en loopt weer weg.

“Een vrouw uit het verleden.”

“Dat dacht ik al.”

Op het werk is iedereen al weken bezig met een aankomend bedrijfs weekend naar Alicante. Lili bemoeit zich er niet mee. Ze heeft slechte herinneringen aan Alicante, ook al is ze daar nog nooit geweest. Bovendien valt het weekend midden in haar vakantie en heeft ze de tweede week al een reis naar Kreta geboekt met Lisa.

Viktor gaat ook mee op weekend en Lisa zegt dat het misschien een goed idee is om juist daar samen naartoe te gaan. De plaats des onheus. Misschien kunnen Viktor en Lili daar wel schoon schip maken, zegt ze.

Intussen is Steven aangenomen en ziet Lili hem bijna elke dag op kantoor. In de mate van het mogelijke probeert hij haar te ontlopen en Lili doet ook geen enkele moeite om hem op zijn gemak te stellen.

Het weekend vóór de Alicantetrip gaat ze met Lisa naar een feestje. Lili kent er niet zoveel mensen en belandt aan de bar, waar ze wordt aangesproken door een man die eruitziet alsof hij zich ieder moment van de eerste de beste brug gaat werpen. Even later ziet ze Tracey binnenkomen in een oogverblindende Marilyn Monroe-jurk. Ondertussen vertelt de man naast Lili dat hij zijn ex nog elke dag mist, ook al maakte hij het zelf uit omdat hij zijn vrijheid nodig had. Lili knikt begrijpend. Met haar neus in de lucht schrijdt Tracey voorbij, maar komt daarna meteen naar Lili en vraagt of ze een sigaret voor haar heeft. Lili geeft Tracey een sigaret.

“Wij hebben elkaar al eens eerder ontmoet. Ik ben Lili.”

“Ah, ik dacht al even dat ik je gezicht ergens van kende, maar ik had echt geen idee meer wie jij was.”

Tracey blijft staan nadat ze haar sigaret heeft opgestoken en zegt dat Viktor afgelopen week bij haar is komen eten om haar nieuwe huis eens te zien.

“Ja, dat vertelde hij mij.”

Tracey kijkt haar verrast aan. “O. Nou, het was zo leuk om hem nog eens in huis te hebben. Je kent hem, hè? Hij komt uren te laat en als hij er dan is, is ineens je huis te klein en de plafonds zijn erg laag waar ik nu woon, dus dat maakt het alleen nog maar erger. En mijn zoon is ook zo gek op hem. Altijd geweest. Dus die wilde maar niet naar bed en ik wilde graag Viktor nog eens alleen spreken. Maar dat kwam daarna wel goed en ik heb hem dan gisterenavond alweer gezien na die presentatie die hij moest doen.”

Viktor had Lili daarover ook iets verteld en gezegd dat het beter was als ze niet zou langskomen, omdat hij het te druk zou hebben.

“Ja, erg leuk was dat en ook dat ik hem ineens twee keer in één week zag. Wat ook zo leuk is aan hem is dat hij net is als ik. Hij is eigenlijk de mannelijke versie van mezelf. Ook altijd op zoek en met verschillende dingen bezig en nooit rust. Ja, Viktor is de mannelijke versie van mijzelf. Wij kunnen ons niet binden. Hij heeft er ook geen enkel probleem mee dat ik ook andere mannen zie en zo. Zoals hijzelf ook andere vrouwen ziet. Wij begrijpen dat van elkaar.”

Lili vraagt zich af waarom Tracey in tegenwoordige tijd spreekt, maar heeft geen zin om de vraag hardop te stellen. Ze geeft Tracey nog een sigaret en keert zich opnieuw naar de man die zijn ex mist.

In de auto naar huis vraagt Lisa: “Wie was die griet waarmee jij zat te praten? Wat een vreselijke uitstraling!”

De avond voor ze naar Alicante vertrekken, gaat Lili bij Viktor slapen. Ze zitten tot laat in de tuin en Viktor masseert de voeten van Lili terwijl hij vertelt over het vriendje van Kato, Gunter. “Laatst vroeg ik haar wanneer ze voor het laatst samen hadden gespeeld en toen zei ze dat ze hem buiten school al een tijdje niet meer had gezien. Ik vroeg hoe dat kwam en ze zei dat hij ook andere vriendinnetjes had waar hij moest gaan spelen op woensdagmiddag. Ik zei: “Hoezo, andere vriendinnetjes? Hij is toch jouw vriendje?” En weet je wat ze toen zei?”

“Nee.”

“Papa, een jongen mag toch meer vriendinnetjes hebben?”

“Van wie zou ze dat hebben, denk je?”

“Ik heb dat nooit tegen haar gezegd.”

“Zulke dingen hoef je niet te zeggen. Zij ziet dat zelf ook wel.”

“Maar ik wil niet dat zij dat normaal vindt.”

Wanneer Lili aanstalten maakt om te gaan slapen, tilt Viktor haar op en legt haar op de grote eettafel in de woonkamer. Hij kleedt haar uit en ze vrijen op de tafel terwijl Lili naar Viktor en zichzelf kijkt in de grote spiegel die aan de muur hangt.

Lili heeft altijd een grondige hekel gehad aan groepsreizen en staat de volgende ochtend ostentatief te zuchten tussen haar collega’s aan de incheckbalie. Viktor zegt dat ze zich moet gedragen. Ze checken samen in en de grondstewardess kijkt Viktor lachend aan.

“Meneer Vaerewijck, alweer naar Alicante?”

In het vliegtuig valt Viktor meteen in slaap en Lili voert hem hapjes van haar lunch terwijl zijn ogen gesloten blijven.

Het hotel is een lelijke mastodont op het strand, ver van de stad. Lili deelt een kamer met Viktor en ‘s-middags hangen ze met verschillende collega’s rond aan het zwembad van het hotel. Wanneer Lili daar genoeg van heeft, loopt ze naar het strand en zoekt een rustig plekje uit. Ze pakt haar boek uit haar tas en begint te lezen. Viktor komt naast haar liggen en vraagt wat ze zou doen als hij morgen ineens hulpbehoevend zou zijn. Hij demonstreert een interpretatie van hoe dat eruit zou zien en Lili aait over zijn wang.

“Dan zou ik voor je zorgen.”

Viktor maakt de zaken nog erger en geeft nu een vertolking van een verlamde zwakzinnige. Hij kijkt haar vragend aan.

“Ik zou nog steeds voor je zorgen.”

“En als ik ook geen enkele mannelijke daad meer zou kunnen stellen. Zou je me dan in de steek laten?”

“Nee. Ik zou voor je zorgen en je veel liefde geven. Maar daarnaast zou ik natuurlijk wel een minnaar zoeken voor mijzelf.”

“Zou het niet veel eenvoudiger zijn als ik volledig hulpbehoevend zou zijn en niet in staat om verdere mannenstreken uit te halen?”

“Misschien wel.”

‘s-Avonds eten ze met de hele groep in het hotel en gaat iedereen vroeg slapen. Viktor en Lili proberen nieuwe standjes uit op hun kamer en proberen niet te veel lawaai te maken, omdat de muren flinterdun zijn en hun buren haar collega’s. Na de seks vallen ze in elkaars armen in slaap.

De tweede dag trekken ze in kleinere groepjes (die Lili nog steeds te groot vindt) naar de stad. Tijdens de lunch drinkt Viktor te veel en begint hij Lili uit te dagen. Ze doet of ze hem negeert maar hoort hoe hij flirt met een paar collega’s en een actrice die ook is meegekomen. Wanneer ze na de lunch gaan winkelen, loopt Lili een boetiek binnen en blijft Viktor buiten staan om een sigaret te roken. Ze gaat door de verschillende rekken en wanneer ze bij een rek aankomt dat voor de vitrine staat, ziet ze door het raam Sarah in de armen van Viktor vliegen. Lili kijkt toe hoe ze elkaar uitgebreid staan te bepotelen.

Tijdens het wandelen pakt Viktor de hand van Lili vast, maar na een paar minuten laat hij die weer los.

“Ik heb daar zo’n hekel aan, om hand in hand te lopen met je lief.”

“Je pakte anders zelf mijn hand.”

“Volgens mij deed jij dat.”

Een paar minuten later pakt hij opnieuw haar hand en Lili wijst hem er lachend op.

Samen kiezen ze een cadeau uit voor Kato en Viktor koopt een aansteker voor Lili. Een paar keer piept zijn gsm en loopt hij weg om buiten haar gezichtsveld terug te SMS’en. Lili weet dat het Caroline is naar wie hij berichten staat te sturen terwijl zij het cadeautje voor Kato laat inpakken.

Na het winkelen gaan ze nog even aan het zwembad van het hotel zitten en drinkt Viktor nog meer. Lili ziet hoe Viktor de andere vrouwen in badpak en bikini keurt en zegt dat ze naar de kamer gaat om zich te douchen voor het avondeten. Viktor zegt dat hij geen zin heeft in douchen en dat hij alvast naar de bar gaat. Lili neemt de winkeltassen mee naar boven en neemt een douche. Ze voelt zich misselijk.

Wanneer ze in het restaurant komt, zit Viktor al aan een tafel met Steven en een paar andere mannen en heeft hij een plaats voor haar vrijgehouden. Viktor maakt een paar keer grapjes ten koste van haar, maar Lili verroert geen spier tot hij luid roept dat ze al minstens drie keer met hem op de cover van het grootste roddelblad had kunnen staan. Lili vraagt of ze daar veel geld voor kan krijgen en daar moet Steven om lachen.

Er is een tombola georganiseerd na het eten waarbij iedereen in de prijzen valt en Viktor wint een hotelovernachting. Naar de actrice die net voorbijloopt, roept hij: “Wil jij met mij naar dat hotel gaan? Dan kunnen we eindelijk wilde seks hebben. Ik heb jou altijd zo’n lekker wijf gevonden.”

Ondertussen stopt hij Lili het lotje toe en vraagt of ze dat voor hem wil bewaren. Lili schuift het lotje terug naar hem.

“Echt, vroeger keek ik naar je op tv en dacht ik al: wat een geweldig stuk!”

Viktor schuift het lotje nog eens naar Lili.

“Hou jij dit bij? Anders verlies ik het toch.”

Lili schuift het lotje nog eens terug. “Bewaar het zelf maar.”

Ze staat op en loopt naar het strand, waar iemand een kampvuur heeft gemaakt. Viktor loopt achter haar aan.

“Wat is er, snoes? Ben je jaloers?”

Lili draait zich om. “Nee, ik ben niet jaloers. Misschien moet jij een beetje oppassen dat je niet een situatie creëert die je zelf niet aankunt.”

Viktor blijft staan en kijkt haar geschrokken aan. “Misschien heb je daar wel gelijk in,” zegt hij zacht.

“Ik héb daar gelijk in. En misschien kan ik die situatie wel beter aan dan jij, dus doe maar voorzichtig.”

“Ik heb nog nooit zo’n vuur in je ogen gezien.”

Lili draait zich om en loopt verder naar het kampvuur. Er staan verschillende groepjes rond het vuur en ze sluit ergens aan. Viktor verliest ze uit het oog, maar wanneer ze even alleen naar de zee staat te kijken, duikt hij weer op.

“Ik zie jou echt graag.”

“Dat weet ik.”

“Maar heel dat trouw zijn, ik vrees dat dat mijn ding niet is.”

“Dat wist ik ook al. En ik heb je gezegd wat ik daarmee zou doen.”

“Wat bedoel je?”

“Dat we dit gesprek al hebben gevoerd en dat je me hebt verteld dat je een probleem hebt met trouw zijn. En toen heb ik jou verteld dat als wij elkaar blijven zien, ik maar één oplossing kon bedenken.”

“Heb je dat al gedaan dan?”

“Wat denk je zelf?”

“Toch niet met die getrouwde vent?”

“Wat maakt het uit met wie?”

Voordat Lili met haar ogen kan knipperen, is Viktor weer spoorloos verdwenen. Ze gaat in het zand zitten en drinkt haar cava uit een plastic bekertje. Ze trekt haar schoenen uit en pakt haar laatste sigaret uit het pakje. Daarna kijkt ze naar de sterren. Achter zich hoort ze commotie aan het kampvuur, maar ze kijkt niet om. De sterren zijn prachtig. Even later komen verschillende mensen aan haar vragen of alles goed is met haar en Lili vraagt zich af waarom iedereen zo bezorgd is. Ook Lisa komt bij haar zitten.

“Li, ik weet niet wat er aan de hand is, maar Viktor is rare dingen aan het doen. Gaat het een beetje met jou?”

Lili zegt dat het gaat en vraagt of er niemand een sigaret heeft omdat die van haar op zijn. Haar baas snelt weg en komt terug met een brandende sigaret.

“Dank je.”

Lili rookt en kijkt opnieuw naar de sterren. Ze vraagt zich af of niemand anders ziet hoe prachtig die zijn vandaag, maar dat lijkt ongepast nu er verschillende mensen om haar heen zitten die haar allemaal bezorgd aanstaren. Ze weet achteraf niet meer precies hoe lang ze daar zitten, maar op een bepaald moment komt ook Sarah naar Lili toe. Met haar haren vol zand begint ze een relaas waar Lili niets van snapt.

“Het was echt niet mijn bedoeling. Hij kwam uit het niets op me afgestormd en stortte zich op mij en toen lagen we in het zand en ik denk dat die gast een kilo of honderd weegt en toen kon ik geen kant meer op. Ik kon er echt niks aan doen en toen lagen we daar en probeerde hij mij te kussen. En ik kon niet weg.”

Lili neemt een slok van een nieuw bekertje cava dat iemand haar heeft aangereikt. Ze weet niet meer wie.

“Wat wil je mij nu eigenlijk vertellen?”

“Dat ik er niks aan kon doen en ik stond daar gewoon te dansen bij het kampvuur en ineens was hij daar en voor ik het wist, lag ik in het zand. En hij erbovenop.”

“Dat snap ik. Maar wat kom je me nu eigenlijk vertellen?”

Op dat moment verschijnt Viktor weer. Hij ziet er verwilderd uit en alle mensen die rond Lili zitten, verdwijnen als sneeuw voor de zon.

“Dat je dat gedaan hebt. Dat je dat doet. Hoe kun je dat doen? Ik hou van jou!”

Lili staat wankel op.

“En ik hou ook van jou. Dat wisten we al. Ik heb je toch verteld dat ik een beetje evenwicht nodig heb?”

“Ja. Maar dat je het dan ook nog doet!”

“Natuurlijk doe ik dat dan. Ik heb je de kans gegeven om in te grijpen als je dat wilde. Maar je greep niet in, dus heb ik gedaan wat ik zei dat ik zou doen.”

“Maar ik hou van jou!”

“Jij hebt toch al heel de tijd iemand anders? Zonder dat je mij dat hebt verteld. Ik snap het probleem niet. Je kiest voor trouw of niet en jij koos van niet en je vertelde mij er niet eens iets over.”

“Je snapt het niet. Dit doet pijn! Ik haat jou! Hoe kun je? Ik hou van jou en jij gaat gewoon met een andere kerel naar bed! Wat wil je dan van mij? Dat ik definitief voor je kies? Dat ik voor je ga zorgen? Wil je dat ik voor je zorg? Ik wil voor jou zorgen! Maar ik haat je!”

Lili voelt dat haar gezicht nat is en legt haar hand op haar wang. “Je hebt me aan het huilen gemaakt.”

“Ik moet ook huilen. Dit doet zo’n pijn. En nu moet ik stoppen met jou want jij bent niet trouw aan mij.”

Viktor blijft maar roepen dat hij van haar houdt, haar haat, haar nooit meer wil zien, voor altijd voor haar wil zorgen, en wanneer hij klaar is begint hij weer van voor af aan. En nog eens.

Wanneer Lili om zich heen kijkt, ziet ze dat iedereen van het strand is verdwenen. Ze heeft geen idee hoe lang ze hier al staan en trekt aan de arm van Viktor. “We gaan naar de kamer.”

“Hoe kan ik ooit nog met jou in één bed gaan liggen? Je hebt mij verraden!”

“Doe normaal. Kom, we gaan slapen.”

Lili doet haar schoenen weer aan en loopt naar het hotel. Al roepend komt Viktor achter haar aan. Het hek van het strand naar het hotel blijkt gesloten en zonder haar zilveren hakken uit te doen, klimt Lili over de tralies die minstens drie meter hoog zijn met grote pinnen erbovenop. Viktor klimt achter haar aan en dan ze staan op de binnenplaats waar ook het zwembad is. Viktor wil in het water duiken en Lili probeert hem tegen te houden, tevergeefs. Pas als er een bewaker met een zaklantaarn verschijnt die roept dat er ‘s-nachts niet mag worden gezwommen, komt Viktor uit het zwembad en kan Lili hem meesleuren naar hun kamer. Met soppende kleren loopt Viktor achter haar door de gangen en blijft roepen dat ze hem heeft verraden en dat hij nu nooit meer van haar kan houden maar dat hij van haar houdt en dat hij haar haat en dat nu alles voorbij is.

Uiteindelijk krijgt Lili hem op hun kamer en helpt hem bij het uitkleden. Ze gooit de natte kleren op de grond en ondertussen blijft Viktor tegen haar roepen en tieren. Wanneer ook zij in bed ligt en Viktor net even zijn mond houdt, zegt ze: “Snap je dan niet dat ik dat voor jou heb gedaan?”

“Ga je nu nog beweren dat je het uit liefde hebt gedaan?”

“Ja, dat zeg ik. Maar blijkbaar hou ik meer van jou dan jij van mij, want ik heb het jou al lang vergeven. Hou je mij nu even vast?”

“Ben je gek? Ik hou jou nooit meer vast! Hoe kan ik jou vasthouden als jij mij bedriegt? Ik raak je nooit meer aan.”

Lili is moe en dronken. Ze zet haar wekker want ze moet in de ochtend een eerdere vlucht nemen dan Viktor en binnen een paar uur alweer op.

“Dan niet. We moeten nu slapen.”

Het eerstvolgende dat tot haar doordringt is de telefoon aan de kant van Viktor die maar blijft rinkelen. Ze heeft geen idee hoe laat het is en kijkt op haar gsm. Die staat op snooze. Ze kruipt over Viktor heen om de telefoon op te nemen.

“Ja.”

“Eindelijk, je bent wakker. De bus vertrekt nu en we kunnen niet meer op je wachten.”

Lisa klinkt bezorgd.

“Hoe laat is het dan?”

“Laat. We hebben op je gewacht maar niemand nam de telefoon op en nu kunnen we niet meer wachten. Je moet maar een taxi bestellen.”

Lili hangt op en vloekt. Haar gezicht is nog stijf van de tranen en langzaam dringt de realiteit van de avond ervoor tot haar door. Ze staat op en begint in het wilde weg de spullen die in de kamer rondslingeren in haar koffer te smijten, struikelt over de natte kleren van Viktor die midden in de kamer liggen en schopt ertegen. Viktor wordt wakker en kijkt met één oog naar haar.

“Help me dan. Ik ga mijn vliegtuig missen en dat komt allemaal door jou, godverdomme!”

“Wat moet ik doen?”

“Dat weet ik niet. Iets! Bel een taxi. Help me mijn spullen in te pakken. Doe iets.”

Viktor pakt de telefoon en belt de receptie voor een taxi.

Lili poetst snel haar tanden en gooit wat water in haar gezicht. Ze trekt de eerste de beste kleren aan die ze tegenkomt. Ondertussen smijt ze nog wat dingen waarvan ze denkt dat die van haar zijn in de koffer en roept tegen Viktor dat het allemaal zijn schuld is. Vijf minuten later sluit ze haar koffer en bedenkt dat ze helemaal geen geld heeft voor een taxi. Ze begint te huilen.

“Wat moet ik nu doen? Ik heb geen geld en ik moet nu gaan en ik ga dat vliegtuig missen en ik moet nu naar huis want morgen heb ik weer een vliegtuig naar Kreta!”

Viktor pakt geld uit zijn portemonnee en geeft het aan Lili zonder haar aan te kijken. Lili grist het geld uit zijn hand en stormt naar buiten.

De taxi staat al klaar en als een furie werpt Lili haar koffer in de kofferbak en rukt ze het portier open.

Aéroporto. Rapido!

De taxichauffeur knikt en met gierende banden vertrekken ze.

Lili pakt haar gsm en belt naar Viktor.

“Wat?”

“Het klopt niet. Er klopt niks meer van.”

“Waarom laat je me niet met rust? Je hebt mij verraden en ik wil dat je mij met rust laat. Ik moet nog verder slapen.”

“Maar het klopt niet.”

Viktor roept nog meer beschuldigingen en Lili roept opnieuw naar de taxichauffeur: “Mas rapido porfavor!

De chauffeur lacht naar haar in zijn achteruitkijkspiegel en drukt zijn gaspedaal nog verder in. Ze rijden 160 kilometer per uur door de bergen en Lili vraagt zich af of het niet sneller kan. In een tunnel verliest ze de verbinding met Viktor.

Ze krijgt een SMS: Als jij de minnares wil gaan uithangen, moet je dat maar doen!

Ze stuurt: Bij hem weet ik tenminste dat ik een minnares ben. Bij jou wist ik het niet eens!

Viktor:

Doe maar zo verder. Speel maar met vuur. Ik hoef jou nooit meer te zien!

Lili huilt en zet haar zonnebril op. De taxichauffeur kijkt opnieuw even in zijn achteruitkijkspiegel en knikt haar bemoedigend toe terwijl hij nog harder gaat rijden.

Gracias.”

Er komen nog meer berichtjes binnen van Viktor die zegt dat alles nu over en uit is en dat ze de boel mooi heeft verpest.

Op de luchthaven staat Lisa haar op te wachten en kan ze nog net inchecken.

“Gaat het?”

“Niet zo goed, geloof ik.”

Bij de gate gaat Lili alleen op een stoel zitten en houdt haar zonnebril op terwijl ze haar collega’s negeert. “Hier, pak een slok cola.” Steven is naast haar komen staan en reikt haar een flesje cola aan.

Wanneer ze na aankomst op haar bagage zit te wachten en haar ogen even sluit, voelt ze een hand op haar rug.

“Ik vind het zo erg voor je.”

Lili doet haar ogen weer open en ziet Sarah naast haar zitten.

“Als je het niet erg vindt, wil ik hier niet met jou over praten.”

“Ik wil dat je weet dat ik er niks aan kon doen. Hij was daar ineens, ging boven op mij liggen en begon me te zoenen.”

Lili ziet haar koffer op de band verschijnen en staat op, maar Sarah loopt achter haar aan.

“Echt, ik kon er niks aan doen en ik vind het zo erg voor jou dat iedereen stond toe te kijken.”

Lili pakt haar koffer en draait zich om. “Ik heb geen zin om het hierover te hebben met jou.”

Ze loopt naar de uitgang maar Sarah blijft achter haar aan lopen.

“Ik wil niet dat je kwaad bent op mij. Het was niet mijn schuld. Ik vind dit zo erg voor jou.”

Lili draait zich om. “Een mens maakt mee wat hij aankan, dus ik kan het wel aan. Laat je me nu met rust?”

“Maar ik wil gewoon niet dat je denkt…”

“Ik denk niks, maar laten we eerlijk zijn: jij vindt dit ook een leuk spelletje om te spelen, dus ik heb even niet zo’n zin om het hier nu met jou over te hebben.”

Sarah begint te huilen. “Je snapt het niet. Het is gewoon een klootzak en hij zal nooit veranderen. Ik ben zo blij dat ik straks naar mijn eigen vriend ga die gewoon van mij houdt en dat alles dan goed is.”

“Fijn. Kan ik nu gaan?”

Thuis belt ze naar David en probeert ze verslag uit te brengen. Bij het begin van haar verhaal is Lili nog steeds in shock maar tegen het einde krijgen ze allebei de slappe lach. “Dus eigenlijk ben je in een soort Almodóvar-film beland en heb je als een vrouw op de rand van een zenuwinzinking een taxichauffeur jullie leven in gevaar laten brengen terwijl jij en Viktor elkaar verrot aan het schelden waren aan de telefoon en vond die arme man dat allemaal normaal?”

“Nou ja, het is een Spanjaard. Die is die toestanden waarschijnlijk gewend.”

“Zo ken ik jou helemaal niet.”

“Ik vrees dat ik me een beetje heb laten meeslepen.”

“En nu?”

“Dat weet ik ook niet. Hij is nog onderweg en ik vertrek morgen met Lisa naar Kreta.”

“Jullie hebben niets meer afgesproken?”

“Ben je gek? We hebben alleen maar hysterisch tegen elkaar lopen doen. Laat staan dat we bezig waren met praktische afspraken.”

Wanneer ze weer ophangen, ziet Lili dat ze een bericht heeft.

Viktor:

Je bent me hier wel een behoorlijk lesje aan het leren.

Lili:

Ik wil je zien voor ik op reis vertrek. Zonder al mijn collega’s of mijn baas erbij en zonder alcohol. Kan dat vanavond?

Viktor:

Oké.

Lili doet haar koffer open en ziet dat alles onder de zonneolie zit, die is uitgelopen. Ze stopt de kleren die ze de volgende dag weer moet meenemen in de wasmachine en gaat in bed liggen. Dan slaapt ze tot de bel gaat.

Met een gekweld gezicht gaat Viktor op de sofa zitten en Lili in haar nachthemd op de grond voor hem.

“Ik wist niet dat dit zo’n pijn deed.”

Viktor krijgt tranen in zijn ogen en wrijft over zijn gezicht. “Ik heb het nog nooit meegemaakt dat iemand mij heeft bedrogen.”

“Dan weet je ook eens hoe dat voelt.”

“Het is goed. Je hebt je punt bewezen.”

“Daarom heb ik het niet gedaan. Ik was op zoek naar een balans in deze chaos.”

“Het positieve hieraan is dat ik nu pas besef hoe belangrijk je voor mij bent. Ik moet maar eens echt voor jou kiezen of niet. Wanneer vertrek jij?”

“Morgenmiddag.”

“Wanneer ben je weer terug?”

“Volgende week.”

Lili kruipt bij Viktor op schoot en hij streelt haar blote benen.

“Ik had trouwens geen idee dat jij zo’n dramaqueen was. Ik schrok me een ongeluk daar op dat stomme strand.” Viktor moet lachen.

“Ja, ik ben nogal expressiefin die dingen. Dat is een familietrekje.”

“En ik wil nooit meer van mijn leven naar Alicante. Ik haat Alicante.”