Viktor
Naast liefde op het eerste gezicht is er ook liefde op eerste aanraking.
VLADIMIR NABOKOV
Op het afgesproken uur zit Lili aan een tafeltje te wachten in het restaurant waar ze met Viktor heeft afgesproken. Hij is te laat.
Ze leest de krant en krijgt een SMS: Sorry, onderweg! 10 minuten!
Ze stuurt terug: Oké. Ik lees de krant.
Meteen krijgt ze antwoord: Mevrouw leest de krant!
Lili, die bijna nooit een krant leest, stuurt terug: Wat had u gedacht meneer?
Een kwartier later komt Viktor binnengestormd en onmiddellijk weet Lili dat hij één van die mensen is op wie je nooit kwaad kunt worden. Ook al komen ze uren te laat of houden ze zich nooit aan afspraken. Zodra de deur openzwaait, lijkt het restaurant te klein voor zijn aanwezigheid en kijken de mensen aan de andere tafels op om te zien wat er gebeurt. Lili heeft het idee dat hij alles en iedereen omver gaat lopen en houdt haar glas wijn stevig vast wanneer hij haar begroet en zich over de tafel buigt om een kus op haar wang te geven terwijl zijn jas over de tafel veegt. Achteraf zal ze beseffen dat ze op dit moment al verloren is, maar nu is ze zich nog nergens van bewust en glimlacht naar hem.
“Sorry, er moest nog van alles gebeuren en toen was ik de tijd vergeten en ja, dan ben je ineens te laat op een eerste afspraak. Onvergeeflijk.”
Ze vergeeft het hem en terwijl ze aan het kiezen zijn wat ze willen eten, komt er een vrouw naar hun tafel.
“Mieke!” roept hij luid. “Jou had ik niet gezien. Waar zat jij verstopt?”
“Aan de tafel achter je, maar je had het weer te druk om mij te zien.”
Terwijl Viktor met Mieke praat over mensen die ze niet kent, kiest Lili de steak met gekookte groenten. Mieke gaat terug naar haar eigen tafel en Viktor buigt zich voorover naar Lili. “Goed, we zijn hier dan toch geraakt. Ik ben blij.”
“Ik ook dan. Al snap ik nog steeds niet goed met welk doel, maar dat zien we nog wel.”
Vanaf dat moment wordt ze onderworpen aan een salvo van vragen en wil Viktor alles van haar weten. Lili, die zich eerder afwachtend wilde opstellen, krijgt daar geen kans toe en na een half opgegeten steak en anderhalve fles droge witte wijn denkt ze dat hij nu bijna evenveel van haar weet als sommige van haar vrienden.
“Heb je een relatie?”
Ze twijfelt even. “Nee, niet echt.”
“Vertel, waarom heeft een vrouw als jij geen relatie? Dat begrijp ik niet.”
“Dat is een lang verhaal. Of eigenlijk ook niet. Laten we zeggen dat ik wel eens de neiging heb om op mannen te vallen die niet altijd zo’n goede keuze blijken te zijn.”
“Dat is interessant. Wat voor mannen zijn dat dan?”
Lili heeft geen zin om er verder op in te gaan. “En jij dan? Ben jij met iemand samen?”
“Ook niet echt. Ik wil me niet meer zo snel binden sinds mijn scheiding.”
Een paar keer probeert ze het gesprek terug te brengen op de reden van hun afspraak, maar daar praat Viktor steeds luchtig over heen en uiteindelijk zullen ze het er op het einde van de avond nog steeds niet over hebben gehad. Hij lijkt gulzig in alles wat hij doet. Eten, drinken, roken, luisteren, praten, vragen stellen. Al die zaken doet hij veel en tegelijkertijd en in de chaos die daardoor ontstaat, heeft Lili haar handen vol met antwoorden, vallende glazen onderscheppen en zich verontschuldigen bij de mensen van de bediening die struikelen over zijn lange benen die steeds in de weg liggen. Hij maakt haar aan het lachen en dat doet haar goed na een week van ingehouden spanningen en een immens schuldgevoel.
Na het eten vindt Viktor dat er nog veel meer wijn en vooral meer woorden moeten vloeien om hun kennismaking te vieren en haalt hij haar over nog naar een café in de buurt te gaan omdat het restaurant gaat sluiten. Zodra haar glas leeg is, staat er een nieuw voor haar neus en ondertussen verloopt het gesprek nog steeds even wanordelijk en wonderlijk. Ze bespreken alle facetten van het leven in willekeurige volgorde, waarbij ze elkaar constant onderbreken voor nieuwe en nog interessantere facetten. Lili wordt er duizelig en vrolijk van en ze verliest de tijd helemaal uit het oog. Als ook de cafébaas zijn zaak wil sluiten, kijkt ze pas op haar gsm hoe laat het is. Halfvier!
“Ik moet naar huis! Morgen moet ik werken.”
Op straat wil Lili in de richting van haar auto lopen, maar ziet ze Viktor verdwaasd om zich heen kijken en in zijn haren krabben.
“Ben je iets vergeten?”
“Nee. Of ja. Waar mijn auto staat. Ik weet alleen nog dat het een plek was waar je niet mag staan. Maar ik weet niet meer in welke straat.”
“Laat me raden. Dat heb jij altijd.”
“Hoezo, valt dat op?”
“Het was maar een idee.”
Viktor loopt met Lili mee in de hoop dat ze dan onderweg zijn auto tegenkomen, maar wanneer ze bij die van haar staan, hebben ze die van hem nog steeds niet gezien.
“Stap maar in. Ik zal je helpen zoeken.”
Viktor vouwt zich dubbel in haar Mini en Lili rijdt rond in de straten in de buurt van het restaurant. In de vierde straat hebben ze prijs.
“Dat gebouw herken ik. Het moet hier ergens zijn!”
Ze zet Viktor af bij zijn auto en hij kijkt naar haar voor hij uitstapt. “Het was een hele aangename kennismaking. Dankjewel.”
“Voor mij ook. Slaap lekker.”
Ze krijgt een kus op haar wang en Lili rijdt naar huis.
Onderweg komt er nog een SMS: Wat ben jij een leuke vrouw! X
Thuis ligt Michalis al te slapen en zonder het licht aan te maken, kruipt Lili onder het dekbed naast hem.
∗
“En? Hoe was je date?”
Lili en Lisa staan samen in de koffiehoek op het werk nadat Lili ‘s-ochtends voor de tweede maal afscheid heeft genomen van Michalis.
“Date? Het was een zakelijke bespreking. Of dat veronderstelde ik toch.”
“Ja, en dat geloof je zelf. Is er iets gebeurd?”
“Nee, natuurlijk niet. Ik ben nog niet over mijn vorig avontuur heen. Die lag trouwens in mijn bed te slapen terwijl ik te veel wijn zat te zuipen. Het was heel gezellig en hij is leuk. Echt leuk en charmant en grappig en waarschijnlijk waanzinnig gevaarlijk. Er is niets gebeurd.”
“Dat komt nog wel. Mijn leven is toch vreselijk saai als ik erover nadenk.”
“Een saai leven heeft ook z’n mooie kanten.”
Een paar weken later gaan Viktor en Lili samen iets drinken. Opnieuw voeren ze absurde gesprekken waar een buitenstaander geen touw aan kan vastknopen en hoewel Viktor tussendoor verschillende toespelingen maakt, doet Lili alsof ze dat niet doorheeft. Ze weet dat ze deze man uitzonderlijk leuk vindt, maar ze weet ook dat het een man is die gewend is altijd te krijgen wat hij wenst en het boezemt haar angst in. Heldhaftig houdt ze stand en negeert zijn pogingen om tot de kern te komen.
“Je laat me wel spartelen om te zien hoe ik me hieruit ga redden.”
“Wat bedoel je precies?”
Met een schuin hoofd kijkt hij haar aan. “Meen je dat nou?”
“Als je iets wil vertellen, moet je maar duidelijk zijn.”
“Ik vind jou ontzettend leuk en ik wil je graag beter leren kennen.”
“Oké. Ik ook, dus dat komt goed uit.”
Wanneer het opnieuw half vier is en Lili opnieuw de volgende dag moet werken, is Viktor opnieuw vergeten waar zijn auto staat. De geschiedenis herhaalt zich en in haar autootje rijden ze rond tot ze zijn wagen hebben gevonden. Lili stopt, op de cd-speler zingt Jamie Cullum. Viktor stapt deze keer niet meteen uit. Hij kust haar. Lili sluit haar ogen en begint te vallen. Terwijl ze blijven kussen, blijft ze vallen alsof ze in het oneindige niets is beland.
“Ik denk dat we moeten gaan slapen.”
“Ik denk het ook. Zal ik uitstappen?”
“Ja.”
Ze kussen opnieuw en Lili denkt dat ze daar altijd zullen blijven zitten terwijl de rest van de wereld zal doordraaien. Het dag zal worden en andere auto’s om hen heen moeten manoeuvreren, en weer nacht en stil op straat. De wereld die verder gaat en zij die in dit kleine vacuüm verblijven terwijl Jamie Cullum blijft zingen.
Ze weet niet wie uiteindelijk de doorslag geeft, maar op een bepaald moment maken ze zich toch los van elkaar en nemen afscheid.
“Ik vertrek morgen op reis voor een week. Zie ik je daarna?”
Onderweg naar huis stuurt Viktor: Een vrouw als jij is gevaarlijk voor een man die vecht voor zijn vrijheid. Xxx