39

Als mensen die haar goed kenden een passende omschrijving van Ellies karakter hadden moeten geven, dan hadden de meesten volstaan met te zeggen dat ze een grenzeloze optimist was. Ze was bij momenten ook legendarisch verstrooid en ze kon zich rücksichtslos van de ene passie in de andere gooien, maar haar optimisme was inderdaad een van de weinige constanten in haar leven. Voor Ellie was het glas nu eenmaal altijd halfvol.

Het was een eigenschap die ze al goed had kunnen gebruiken in de situatie waarin ze sinds donderdagavond verzeild was geraakt. Na de gebruikelijke paniekaanvallen en huilbuien had ze geprobeerd om logisch na te denken en de situatie te analyseren, maar ze zag geen enkele logica in wat haar dezer dagen overkwam. Ze wist dat ze vastgehouden werd omdat een van de neven van de vrouwen blijkbaar dringend naar Tanger wou vluchten en ze wist uit de spaarzame verhalen van David dat diezelfde Mehdi ben Salah een van de gedetineerden was aan wie haar man lesgegeven had, maar verder kwam ze niet. Het had ook weinig weg van het soort klassieke ontvoeringen die Ellie van documentaires op televisie kende, waarin mensen gekluisterd op een ijzeren bed lagen en bewaakt werden door ongure types met lange baarden: ze zat in een groot huis samen met drie vriendelijke vrouwen, bakte koekjes en leerde enkele woorden Arabisch, terwijl buiten op de binnenplaats de sinaasappelbomen bloeiden en de oude moeder een succulente tajine op het vuur had staan. Ze mocht alleen niet weg. Op vrijdag had ze elk gestolen moment gebruikt om in het huis naar een vaste telefoon te zoeken en toen ze die niet vond was ze begonnen met, telkens ze er de gelegenheid voor kreeg, de grote buitenpoort aan de binnenplaats te observeren. Die was te hoog om over te klimmen, maar misschien, als ze ergens een ladder vond…

En terwijl ze nadacht over ladders en over David, en vurig hoopte dat alles goed was met haar man, zat ze samen met de andere vrouwen onder de grote boom op de binnenplaats en legde ze haar hand in de schoot van een van de dochters. Het was henna-les vandaag en Ellie keek toe hoe de vrouw met vaste hand een ingewikkeld bloemenmotief begon aan te brengen.