Baxter was een flinke King Charles spaniël uit Palmerston in Australië. De hond had een meer dan gezonde eetlust en dat vond zijn baasje wel fijn. Maar op een dag was er iets raars aan de hand: Baxter wilde niet meer eten. Hoe lekker de hapjes ook waren die zijn baasje hem voorschotelde, het had allemaal geen effect. Baxter had gewoon geen trek. Hij bleef treurig in zijn mand liggen en keek zijn vrouwtje met intrieste ogen aan. En wat nog erger was: Baxter begon van dat ogenblik af ook over te geven. Zijn baasje begreep al snel dat er iets ernstigs aan de hand was en ging met de hond naar de dierenarts. Die onderzocht het dier, maar kon niet dadelijk een oorzaak vinden voor Baxters misselijkheid. En dus werden er röntgenfoto’s gemaakt. Daaruit bleek dat er iets niet goed zat in de darmen van de hond. Het leek wel of ze op één of andere rare manier ‘ingebonden’ waren.
Omdat het intussen van kwaad naar erger ging met Baxter en het dier zeker zou sterven als er niet werd ingegrepen, werd er maar niet langer gewacht met opereren. En kijk, toen Baxter op de operatietafel lag, werd de ware oorzaak gevonden. Rond Baxters darmen en ingewanden zat zeker 20 centimeter elastiek gedraaid…Die bleek bij nader onderzoek afkomstig van…een string van zijn baasje!
De arme vrouw ging zowat door de grond van schaamte toen ze vernam wat de miserie veroorzaakt had. “Ik euh…Ik laat die dingen inderdaad wel eens nonchalant rondslingeren,” gaf ze toe. En ze nam zich voor in de toekomst niet noodzakelijk een lange onderbroek te gaan dragen, maar toch wat minder nonchalant te zijn…
∗
Dat zal ook Kelly Davis uit Californië zich wel hebben voorgenomen. Zij had op een dag niet minder dan vierhonderd dollar verloren. Ze had het bedrag beetje bij beetje en heel zorgzaam bij elkaar gespaard: drie biljetten van honderd dollar en vijf van twintig. Maar toen ze het geld naar de bank wilde brengen, bleek het tot haar stomme verbazing verdwenen. Raar…Er waren immers helemaal geen sporen die op inbraak wezen.
Een paar dagen later werd het mysterie opgelost. Toen Kelly haar twee jaar oude sint-bernardshond uitliet, had ze – zoals dat van elke rechtgeaarde hondeneigenaar verwacht wordt – alle benodigdheden bij zich om de hondendrollen vakkundig te verwijderen. Maar toen de vrouw plichtsgetrouw de klus wilde klaren zag ze plots midden in de hondendrol…een vreemde kleur. Ze keek wat beter en…jawel hoor: het was duidelijk een stuk van een bankbiljet.
Tja, wat doe je in zo’n geval? Vierhonderd dollar is best een hoop geld voor wie het zorgzaam bij elkaar heeft gespaard. En dus besloot Kelly de hondendrol mee naar huis te nemen en daar alle stukgekauwde dollarbiljetten eruit te peuteren. Op die manier hoopte ze haar verdwenen geld in stukjes en brokken weer bij elkaar te krijgen en aan elkaar te plakken.
“Maar ik maak de briefjes wel eerst schoon voor ik ze bij de bank binnenbreng,” nam ze zich voor. We hebben zo’n vermoeden dat haar bankier daar vast heel blij om geweest zal zijn…