Vreemde passagier

Ze stegen op aan de Perzische Golf, in de havenstad Abu Dhabi. Dat is de hoofdstad van eh…juist ja, van Abu Dhabi. En dat is een emiraat, een rijk dat door een emir wordt bestuurd. En een emir is dan weer een prins, maar in emiraten worden prinsen emirs genoemd. Snap je het? Maar eigenlijk doet dat er allemaal niet toe.

Ze stegen dus op in Abu Dhabi, met een vliegtuig van Egypt Air. Dat is de nationale luchtvaartmaatschappij van Egypte, met als basis Cairo en geheel eigendom van de Egyptische overheid. Wat er eigenlijk ook niet echt toe doet.

Hun bestemming was Cairo, de hoofdstad van Egypte. En ook dat doet niet echt veel ter zake. Alles verliep voorspoedig. De passagiers namen hun krant, de captain was speaking dat alles naar wens was, dat hij iedereen een aangename vlucht toewenste en de stewardessen liepen af en aan om het alle passagiers naar de zin te maken. En iedereen was tevreden.

Op een bepaald moment voelde één van de passagiers iets tegen zijn voeten schuren. Hij sloeg er weinig acht op en schoof zijn voeten gewoon een beetje opzij.

Enkele seconden later schoof ook de passagier die voor hem zat zijn benen opzij. Ook hij had iets gevoeld, maar ook hij sloeg er geen acht op.

En toen gebeurde het. Een jonge vrouw voelde iets tegen haar voet schuren. Ze schoof die voet opzij. Toen ze iets hoorde ritselen op de vloer en naar beneden keek, sprong ze op en gilde hartverscheurend. De dame zette het op een lopen, naar de achterkant van het vliegtuig. Stewardessen probeerden haar te kalmeren.

“Daar! Daar!” gilde ze, helemaal over haar toeren.

“Wat is er aan de hand, mevrouw?”

Maar de dame bleef panisch schreeuwen en wijzen.

Plotseling gilde vooraan een andere vrouw. Ook zij zette het op een lopen. Een man liep haar achterna. Beiden riepen: “Daar! Daar!”

Ze riepen, gilden, brulden, krijsten, schreeuwden, maar niemand begreep wat ze zeiden. Het vliegtuigpersoneel besloot in de richting van het onheil te sluipen. Voetje voor voetje, beetje bij beetje gingen ze dichterbij. Tot iemand het zag.

“O nee!”

30 centimeter lang. Vreselijk snel. Een gevaarlijk uitziende muil. Vier poten. Vlijmscherpe tanden. Het leek wel een monster in mini-uitvoering. Maar het was en bleef een gevaarlijke jonge krokodil!

Uiteindelijk, na veel overleg en proberen, slaagde het luchtvaartpersoneel erin om de krokodil te vangen. Na de landing in Cairo werd het beestje overhandigd aan de dierentuin van de Egyptische hoofdstad. Alle passagiers werden aan een verhoor onderworpen, maar niemand bekende het dier meegenomen te hebben.

En wij veronderstellen dat het zeker niet zelf een ticket naar Cairo heeft gekocht.