Op het Australische St Bees Island, in de Stille Oceaan, vlak bij Queensland, vonden de eilanders het vreemd. Al een aantal weken lagen er overblijfselen van wilde geiten op hun eiland. Dat was nog nooit gebeurd.
Ze alarmeerden de natuuropzichters, die op zoek gingen naar de oorzaak van dit merkwaardige fenomeen.
Het duurde een hele tijd voor zij er achterkwamen dat er een hond op het eiland rondliep. Die bleek zich te voeden met wilde geiten.
Via via kwam ook de Australische familie Griffith te weten dat er een hond was gesignaleerd op het eiland. Zij kregen meteen weer hoop. De familie had immers vier maanden voordien met haar jacht in die buurt rondgevaren. Al is ‘in de buurt’ een relatief begrip. Het dichtst waren ze het eiland St Bees op negen kilometer genaderd. Op een bepaald moment was hun hond, Sophie Tucker, overboord gevallen en de familie had haar nooit meer teruggezien. Ze hadden geen enkele hoop meer dat ze hun hond nog ooit levend zouden terugzien. In het gebied waar Sophie Tucker verdween, krioelt het immers van de haaien.
“We vroegen ons af of het Sophie Tucker kon zijn, maar dachten dat dit onmogelijk was,” reageerde de familie Griffith in de Daily Mail.
Toen de hond gevangen was, werd hij naar het vasteland gebracht. Vol hoop ging de familie een kijkje nemen. En het onmogelijke bleek waar: ze stonden oog in oog met hun trouwe huisdier.
De hond had zo’n negen kilometer gezwommen door wateren vol haaien en was zo op het eiland St Bees terechtgekomen, waar ze zich vier maanden in leven had weten te houden met wilde geiten.
“Ze werd gek toen we haar naam riepen en sprong ons omver van blijdschap toen ze uit de kooi mocht,” meldden de Griffiths. Wellicht hebben die hun hond geen geit of haai gevoederd…