Overvolle beha

De negentienjarige Abbie Hawkins heeft maatje 34FF. Dat wil niet zeggen dat ze kleine voetjes heeft. Nee, het is Abbies cupmaat. Volgens de Britse standaard. De Europese maten zouden over een 75FF spreken. Abbie heeft wat je noemt een volle boezem. Zeg maar bijna overvol. Deze Britse jongedame is receptioniste in het Holiday Inn bij Norwich International Airport.

Op een mooie ochtend in 2008 was Abbie in zeven haasten naar haar werk vertrokken. De avond voordien had ze op een feestje een paar pilsjes gedronken, waardoor wakker worden geen makkelijke opdracht was. Snel-snel had ze haar kleren aangetrokken en haar gsm in haar borstzakje gemoffeld, waarna ze als de wiedeweerga naar haar werk was vertrokken.

Onderweg op de fiets voelde ze een trilling ter hoogte van haar borstzakje. Omdat het druk verkeer was, besloot ze het gesprek niet aan te nemen en later te kijken wie haar had gebeld.

Toen ze op haar werk arriveerde, was het daar een drukte van belang, zodat Abbie niet meer aan haar telefoon dacht.

Rond lunchtijd voelde Abbie weer een trilling op de plek waar haar gsm zich bevond. Ditmaal had ze wel de tijd om te kijken wie haar belde. Vreemd genoeg was er niemand aan de lijn, maar de trillingen bleven doorgaan. Abbie trachtte de gewaarwording te lokaliseren. Het gevoel situeerde zich ter hoogte van haar beha. Ze ging op onderzoek uit. In haar beha.

Toen gilde ze het uit. Een aantal collega’s holden in de richting van de jongedame, die in alle staten was. Want tot haar grote schrik had ze uit haar ondergoed…een kleine vleermuis gehaald! Ze vond het een bijzonder griezelige gedachte dat ze de hele voormiddag had rondgelopen met een vleermuisje in haar beha.

“Ik was geschokt, maar kreeg eigenlijk vrijwel meteen medelijden met het diertje,” vertelde Abbie aan een journalist van de krant Daily Mail. “Het vleermuisje zat er zo lekker knus en ik voelde me eigenlijk schuldig dat ik het nogal brutaal uit zijn comfortabele schuilplaats had weggerukt.”

Naderhand vond Abbie het vreemd dat ze niets had gemerkt toen ze de beha die ochtend uit de lade had genomen en had aangetrokken. De dag voordien had ze hem gewassen en te drogen gehangen. Toen moet het diertje erin gevlogen zijn. Het had in Abbies ruime beha een comfortabele schuilplaats gevonden en was netjes blijven zitten toen de jongedame het kledingstuk in de lade had gestopt. Vleermuizen zoeken immers donkere, veilige plekken op.

Toen ook het diertje van de eerste schrik bekomen was, nam Abbies baas het in zijn handen en gaf het buiten zijn vrijheid terug. Al had Abbie er spijt van: “Ik had eraan moeten denken het te houden…”

Maar dan wellicht niet in haar beha…