Hangkrokodil

Je hebt misschien al eens over ‘hangjongeren’ gehoord? Dat zijn jonge mensen die niets te doen hebben en in groepjes rondhangen in een stad of dorp. Ze hebben meestal geen kwaad in de zin, maar sommige volwassenen hebben het er wel eens moeilijk mee. Zij gaan zeuren bij de politie of andere buurtbewoners. Ze willen dat die jongeren opkrassen omdat ze de buurt onveilig zouden maken.

In Arrkuluk Camp, een dorp op zo’n driehonderd kilometer van het Australische Darwin, had men in oktober 2009 met een wel heel speciale ‘hangjongere’ te maken: een krokodil van meer dan twee meter lang. Ze hing moe van haar uitstapje naar de stad tegen een hek, waarmee ze duidelijk de strijd was aangegaan. Hoewel ze er al bij al nogal onschuldig uitzag, zagen de meeste voorbijgangers deze nieuwe dorpsbewoner toch niet meteen zitten. Ze riepen er dan ook een paar agenten bij. Die hadden enkele maanden eerder al een veel agressiever exemplaar moeten doodschieten, maar om dit rustige dier nu zonder meer een kogel door te kop te jagen, vonden ze wel jammer…

Daarom werd er contact opgenomen met een zogenaamde krokodillenboerderij. Die wilde zich gerust over de onverlaat ontfermen. Toch was er een probleem. Er zouden drie lange dagen over gaan voor de mannen van de krokodillenfarm het beest konden ophalen.

En dus besloten de agenten tot arrestatie over te gaan. “Ik wilde meteen op haar nek springen om haar in de boeien te slaan, maar mijn collega’s wilden me tegenhouden,” grapte agent Adam Russell na afloop. Maar in werkelijkheid nam hij toch liever geen risico. De indrukwekkende muil van het beest werd dichtgeplakt en zijn poten werden aan elkaar gebonden.

Maar waar blijf je nu met zo’n ingepakte krokodil? De agenten vonden er niet beter op dan de juffer in kwestie naar het plaatselijke politiebureau over te brengen. Daar was nog een cel vrij en dus kwam de Australische lanterfanter in de nor terecht, waar ze drie dagen mocht overnachten.

Achteraf moesten de agenten toegeven dat ze al lastiger klanten in de bajes hadden gehad. Omdat de krokodil zich zo voorbeeldig gedroeg, werden na verloop van tijd de touwen rond haar poten losgeknipt, zodat ze zich vrij kon bewegen. Enkel wanneer er te veel volk naar haar kwam kijken, werd ze een beetje humeurig en begon ze te sissen. Dus toch niet zo verschillend van hangjongeren, want die vinden het meestal ook niet leuk als ze worden aangestaard; alsof ze in de ogen van de buurtbewoners die hen liever kwijt dan rijk zijn, op hun beurt kromme poten, een dikke nek en een grote muil hebben…