Inhoud

Maart. Waarin Al Gore met zijn diavoorstelling van nverdrinkende ijsberen een doorgaans rationele journalist ertoe aanspoort al haar moderne gemakken op te geven, kringloop-wc-papier in te slaan en de sprong in het groene diepe te wagen.

April. Waarin onze tofoe hatende, geïmporteerde wijn minnende heldin probeert vrede te sluiten met de hippies en haar innerlijke ecofiel te ontdekken.

Mei. Waarin de uitspraak: ‘Het is niet gemakkelijk groen te zijn’ van Kermit de Kikker waar blijkt te zijn als de schrijfster verstrikt raakt in haar eigen groene web en begint in te zien dat ze misschien te veel hooi op haar vork heeft genomen.

Juni. Waarin sprake is van pure paniek omdat de ideeën bijna op zijn, haar ‘gewassen’ wordt met azijn, overal de stekkers uit gaan – behalve uit de missie – en het groen zijn aanleiding geeft tot neerslachtigheid.

Juli. Waarin een overvol reisprogramma leidt tot vermoeidheid en CO²-gerelateerd schuldgevoel, maar de verschillende kanten van de ecobeweging in beeld worden gebracht, van de kringloopkooien op de Westoever tot permacultuurhetstochten in Oregon.

Augustus. Waarin de opwarming van de aarde halverwege de missie een nieuwe betekenis krijgt als het stadsappartement van de schrijfster verandert in een broeikas, terwijl de motivatie op een absoluut dieptepunt zit.

September. Waarin een veganistische massagetherapeut van de duurzame fietstocht een maand lang komt logeren – en de slaapkamer wat groener maakt.

Oktober. Waarin het onmogelijk wordt om de almaar groeiende lijst oude groene beloften en nieuwe groene verplichtingen te onthouden, met een reeks missers tot gevolg.

November. Waarin onze groene meid door een tweede mislukt romantisch avontuur even niet meer weet waar haar prioriteiten liggen en de impulsaankoop van een huis tot een zenuwinzinking leidt.

December. Waarin alle veranderingen die in de zomer zo gemakkelijk leken, rampzalig blijken te zijn nu het koud wordt – gelukkig houdt een oude vriendschap onze heldin warm.

Januari. Waarin het laatste deel van de missie sterk doet denken aan de laatste meters van een marathon, inclusief morbide gedachten, pijnsteken en braakneigingen.

Februari. Waarin een officieel erkende, van lidmaatschapskaart voorziene hippie viert dat ze haar koelkast weer aan mag zetten en beslist welke veranderingen ze zal volhouden en welke ze naar de composthoop verwijst.