Ondertussen bij het Maria-altaar

Al te vaak wordt zij gekwetst

door mensen die niet willen weten

hoe in eerlijke eenvoudigheid

bescheidenheid zich aan te meten.

Al te vaak ook stelt men

ons zondig bestaan als norm

en ziet haar liefdevolle leven

als een gestoorde, ja geflipte vorm.

Het blijkt zo moeilijk trouw te wezen

als de mode naar ons lacht,

als het modern is te verachten,

Zij, die nimmer heeft veracht.

Als barre barbaren zitten wij met halve garen

ons ego te verhogen

wijl het helder geklater van ‘t Roomse water

immer meer verstomt.

Maar, modetrippers, floepende flippers,

wat staat ons voor d’ogen

als zij het eens verdomt

en haar gebed voor ons verstomt?

Wilt de Onschuld toch niet krenken

weest toch niet zo hoogverwaand.

‘k Vraag U enkel wilt bedenken:

er is nog een Maria-maand.