Een huwelijksinzegening

Best bruidspaar, voordat ik jullie huwelijk kerkelijk ga bevestigen, wil ik er toch nog graag even op wijzen dat het jullie eigen keus is geweest om te gaan trouwen. Maar ook vooral dat het jullie eigen keus is geweest om uitgerekend met elkaar te gaan trouwen, en dat de katholieke kerk er wat dat betreft geen enkele verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid meer voor aanvaardt. Dat we daar dus straks geen gedonder over krijgen.

Eens kijken, wie hebben we vandaag? Echtpaar Jansen, Jansen met wie nu weer? Jansen – Veldhuis. Dan hebben we…Lieve Gerrit en Ans.

Jullie hebben van nu af aan de mooie taak om elkaar lief te hebben en trouw te blijven, tot de dood erop volgt. Dat zal in jullie geval niet altijd over rozen gaan, want jullie huwelijk is een zogenaamd oecumenisch huwelijk. Ans is katholiek en Gerrit, jij bent protestant. Een paar jaar geleden zou het voor jullie niet eens mogelijk zijn geweest om in een katholieke kerk te trouwen. Maar tegenwoordig zeggen wij: Ach, wat maakt het allemaal uit. We zijn per slot van rekening allemaal op onze eigen wijze volgelingen van dezelfde Christus. Ans op een katholieke wijze en Gerrit weer op zijn heidense wijze.

Een huwelijk, heeft dat nog toekomst? Ik wil hier een volmondig ja op antwoorden! En wanneer het huwelijk dan een oecumenisch huwelijk blijkt te zijn, hoe zal dat huwelijk er dan uit gaan zien. Ook hier wil ik een volmondig ja op antwoorden!

Ans, je hebt wel in de gaten, het is een beetje domme preek die ik hier hou, maar dan weten we in ieder geval zeker dat Gerrit het allemaal goed kan volgen.

Ik wil niet zeggen dat protestanten minder zijn, maar ze zijn toch wel anders.

Niet alleen vanwege de oecumenische gedachte kan dit huwelijk tussen Gerrit Jansen en Ans Veldhuis modern genoemd worden. Zo wil Ans haar meisjesnaam behouden en ik moet zeggen, dat ik voor haar een meisjesnaam ook leuker vind dan een jongensnaam. Partners hebben ook een aantal jaren samengewoond, ze hebben zelfs al een tijdje een zogenaamde FAT-relatie gehad…FAT relatie…

Fucking Apart Together…U begrijpt, dat heeft Gerrit natuurlijk handenvol geld gekost. Tot overmaat van ramp is Gerrit ook nog werkloos geworden en tja, dan wordt het al gauw een keer aantrekkelijk om te gaan trouwen.

Ik vroeg daarom ook aan Ans: Ans, hoe weet je nu zo zeker dat Gerrit voor jou de ware is? Toen zei ze: Vrouwelijke intuïtie. Gewoon dommigheid dus, maar niettemin hoop ik dat het jullie toch nog enigszins lukt met elkaar gelukkig te worden. Als daarom Gerrit begon met eens een keer aan ‘t werk te gaan! Want geloof me, als je echt wil, is d’r werk. Ik heb vroeger in mijn studententijd ook van alles moeten aanpakken.

Zo weet ik nog heel goed, ik loop een keer in m’n studententijd langs een politiebureau waar een affiche voor het raam hangt. Ik bekijk dat affiche een tijdje, loop naar binnen en vraag aan de dienstdoende agent: “Klopt het dat er iemand gezocht wordt voor moord?”

Hij zegt: “Ja!” Ik zeg: “Nou, dat lijkt me wel wat!”

Kijk, ik bedoel maar, wanneer je echt wilt, dan is er werk! Ik heb alleen een beetje het idee, dat het de jeugd van tegenwoordig allemaal niet meer zo interesseert.

Het interesseert de jeugd niet eens meer hoe ze erbij loopt. Ik zie hier het bruidje in een lange broek, ik zie de bruidegom in een trui. Gisteren had ik zelfs iemand met groen haar. Nou ik weet het niet, maar als ik toch groen haar had, dan liet ik het wel verven.

Maar het interesseert de jeugd niet meer; de jeugd is ook niet meer geïnteresseerd in de kerk en wanneer men eenmaal voor de familie is getrouwd zie je ze meestal niet meer in de kerk terug. Wat ik bijzonder jammer vind, want ik vind juist in deze donkere tijden moeten wij als Christenen gezamenlijk de vuisten ballen.

Nu moet ik er eerlijkheidshalve wel bij zeggen, gistermiddag had ik een bruidspaar en die bruidegom balde inderdaad zijn vuisten…met mijn ballen in zijn knuisten…

Ja, dit was zo maar even een gedichtje. Ik ben namelijk ook een tijdje dichter geweest. Ik heb nog wel meer gedichtjes maar ik weet niet of het nou zo verstandig is om die hier in de kerk te gaan voordragen. Hoewel…