Grappenmaken

Ik ben mij er eentje.

Mijn beroep is grappenmaker, men noemt dat ook wel cabaretier. Volgens een zekere definitie is een cabaretier iemand die mensen aan het denken zet over taboes die er heersen in de samenleving. Voorbeeld: Ik heb mijn vrouw al dikwijls aan het denken gezet over vrijwillige euthanasie. Ja, ik ben me er eentje.

Nog een voorbeeld: Ik wil speciaal m’n vader, m’n moeder, m’n broertjes en m’n zusjes bij u onder de aandacht brengen want het leuke is dat een optreden van mij ook meestal een familiegebeurtenis is. Net zoals kerstmis en incest. Over incest gesproken, ik ben mij er eentje. Ik word als cabaretier zijnde al in het openbaar herkend. Zo zijn er alleen bij ons in Almelo al twee winkels waar ik niet meer word geholpen. Wanneer men mij herkent probeert men leuker te zijn dan ikzelf. Voorbeeld: Ik vraag in de winkel om een pond jong belegen. “Een onsje meer, is dat erg?”

“Nee hoor,” zeg ik, “is helemaal niet erg.”

Waarop de verkoper een onsje extra op de weegschaal legt.

Dames en heren, u bent mij d’r eentje.

Laatst werd ik op de fiets herkend. Dat komt, ik fiets nogal veel. En u kent dat wel, fietsen in Nederland, wind tegen, regen tegen, hagel tegen. Gelukkig heb ik zo’n kindje voor me op het stuur. Wij hebben twee kindjes, ook een voor mijn vrouw.

‘t Zit namelijk zo, een auto kunnen we ons niet veroorloven, dus fietsen we nogal veel en met dat weer in Nederland mag u wel stellen dat we heel bewust voor kinderen hebben gekozen. Maar goed, ik viel laatst met mijn nageslacht van de fiets en we bleven hulpeloos gewond op straat liggen. Dus ik roep naar een willekeurige voorbijganger: “Majesteit, zoudt u ons overeind willen helpen?” De koningin ziet ons liggen, herkent mij onmiddellijk en zegt: “Zo, kijk eens aan! De humor ligt op straat! Ja, meneer Finkers, wij zijn ons er eentje!” Ik stel me netjes voor aan de koningin: “Herman Finkers.”

“Ja,” zegt zij, “ik vind uw programma’s altijd heel leuk.”

En ik had nog wel zo duidelijk m’n naam gezegd. Of ik niet een optreden wou komen verzorgen op het koninklijk huis. Nou, als er iemand is, die gemakkelijk lacht, dan is het de koningin wel, dus ik zeg: “Ja, graag, majesteit.”

“Leuk!”, zegt ze, “ik moet nou al lachen!” Geen week later bel ik aan bij het koninklijk huis. Ik bel eerst nog bij het verkeerde nummer, ik zat bij de buren, maar die wisten wel waar ik moest wezen. En terwijl ik daar zo op de stoep sta van Huis Ten Bosch, denk ik: “Wat heb ik toch eigenlijk mooi werk! Ik kom nog eens ergens waar iemand anders niet zo gauw komt.” Verhalen over hoe moeilijk het artiestenleven is, vind ik dan ook behoorlijk overdreven. Zo heb ik al ergens het verhaal gelezen dat de gemiddelde artiest drieëndertig maal zoveel zelfmoord zou plegen als de gemiddelde arbeider. Wanneer een arbeider één keer zelfmoord had gepleegd, dan had een artiest dat al drieëndertig keer gedaan. Kijk, je zou ook gewoon kunnen concluderen dat een arbeider wat handiger is. En om u verder nog eens een indruk te geven van de luxe in de showbusiness, ik heb in de gemiddelde schouwburg de beschikking over een kleedkamer met een wastafel én een wc. Ja, dat lijkt mij ook wat dubbelop, maar het is er toch allemaal maar. En zoals ik al zei, je komt nog eens ergens. Zo heb ik ook ooit een keer opgetreden in Duitsland, waarbij ik me nogal versproken heb. Ik spreek überhaupt…maar één woord Duits, en ik had daar in Duitsland een act waarbij ik een stuk muziek draaide: de Peer Gynt Suite van de componist Edward Grieg. Omdat dat nogal een vrij lang stuk was, wist ik niet, zal ik nu de gehele suite draaien of een gedeelte ervan. Dus ik vraag in mijn alle onschuld aan die Duitsers: “Wollt ihr ein kleines Stückchen oder wollt ihr den totalen Grieg?”

Ja, ich bin mir einer.

Mijn beroep is dus grappenmaker, ‘t is niet anders, ik ben ook allang blij dat ik werk heb. Ik maak ook gebruik van allerlei attributen. Zo heb ik een attribuut, dat is een spreuk voor aan de wand, en die spreuk luidt: “Niets zo charmant als een spreuk aan de wand!” Ik dacht dat ‘t wel aardig was. Teksten heb ik ook, zoals deze:

Je vroeg een gitaar en een goochelspel

maar wat denk je wel?

Ik ben Sint niet!

Piet

Van die korte dingetjes, wee’j niet? Teksten van anderen heb ik ook wel, zoals deze:

Een thuis-menu is erg gemakkelijk te bereiden en het is even smakelijk als een maaltijd die u zelf heeft gemaakt…

(Gadverdamme!)

Zoals gezegd, de bereiding is erg gemakkelijk. Haal na veertig minuten de maaltijd uit de oven. Houdt uw vingers tien minuten onder de koude kraan. Warm de maaltijd weer op. Neem met een ovenhandschoen de maaltijd uit de oven. Houdt uw vingers tien minuten onder de koude kraan. Warm de maaltijd weer op. Haal nu de maaltijd uit de oven met twee ovenhandschoenen.