Het EHBO-lied

Zie ik na de reklame weer beelden van het front

waar jongens elkaar verminken,

creperen zwaar gewond,

of een man wiens tong wordt uitgerukt

omdat ie de waarheid zei,

dan voel ik het van binnen,

dan breekt er iets in mij:

Want EHBO is mijn lust en mijn leven.

EHBO, mag ik de pleisters even?

‘t Is enig in zijn soort,

het heeft me altijd al bekoord.

EHB, o EHB, o daarvoor doe ik een moord.

‘k Heb om de tuin een muur gebouwd

en daar op de bovenkant

glazen scherven ingemetseld

met een goeie scherpe rand.

Naast de deur een plingplong bel

met daarop 220 volt.

Wie dan nog gezond de trap opkomt

wordt door de hond gemold.

Want EHBO is mijn lust en mijn leven.

EHBO, mag ik de pleisters even?

‘t Is enig in zijn soort,

het heeft me altijd al bekoord.

EHB, o EHB, o daarvoor doe ik een moord!

Ik heb een zoontje tien jaar oud

die is psychisch gefixeerd

op zijn vader die hij haat,

het is enorm gecompliceerd.

Schijnt een trauma iets te zijn

het houdt met Oedipus verband.

Ik heb d’r een pleister op geplakt,

want ik heb alleen verstand

van…

EHBO –

Het is mijn lust en mijn leven.

EHBO, mag ik de pleisters even?

‘t Is enig in zijn soort,

EHB, o EHB,

O daarvoor doe ik een moord!

Het leven valt soms zwaar,

het kan vaak moeilijk gaan,

door treurigheid en sleur

kan ik het niet meer aan.

Dan zit het mij niet mee,

ik denk aan scheermes en aan gif.

Ik denk van tien hoog naar benee

en dan lach ik al weer grif

want…

EHBO…

EHB, o EHB,

o daarvoor doe ik een moord!