En dan vallen onvermijdelijk de kerstkaarten op de deurmat. Meer en meer en meer, alle planken en plekken vullend die je ervoor gereserveerd hebt. En elke ochtend ligt er een nieuwe stapel terwijl je zelf nog geen kaart verzonden hebt!
De operatie kerstkaart slokt al je tijd op tot diep in de kleine uurtjes. Adressen opzoeken—hoe heten de kinderen ook alweer?—en zoete boodschappen op de kaarten schrijven. Vervolgens sta je uren op het postkantoor omdat elke kaart een eigen postzegel moet krijgen, pakketjes gewogen moeten worden en sommige kaarten van extra porto moeten worden voorzien voor Canada of een onuitsprekelijk land ergens in Afrika waar je petekind een stage doet. En of dat nog niet genoeg is zijn er nog de 'pingpongkaarten'. Dozijnen kaarten van mensen die je niet op je lijstje had staan en die je alsnog een kaart moet terugsturen. En de rotkaarten blijven komen, elke dag. Je kunt nergens meer afstoffen, je kunt geen kaart meer kwijt en je moet ze volgend jaar allemaal een kaart terugsturen. Er komt echt geen einde aan. Zelfs die leuke glinsterende kaart van het tweejarige zoontje van een van je vrienden werkt op je zenuwen omdat de kaart overal glitter achterlaat. Alsjeblieft, stop daarmee!
En dan is er nog die belachelijke gewoonte om kaarten te sturen naar mensen die je elke dag ziet—iemand waar je naast zit op je werk of je buurvrouw. Je koopt grote dozen kaarten en hebt nog niet genoeg. En dan krijg je zelfgemaakte kaarten met een vakantiefoto erop, waarmee ze even willen laten weten dat ze dit jaar op de Antillen waren. Ze kunnen net zo goed zeggen: 'Ik zit op een jacht en jij niet', of: 'Ik was naar Bonaire en jij niet.' Die kaarten gooi ik uit principe weg.
Je krijgt zelfs een kerstkaart van de woningbouwvereniging. Een prullerig kaartje met de handtekeningen van alle medewerkers erop gekopieerd. Doe me een lol: geef gewoon betere service als ik erom vraag. Ik wil die verrekte kerstkaart niet.
—Jane Moore
De kaarten van mensen zijn altijd leuk, van kaarten van organisaties word ik altijd kwaad. Ik kreeg een kerstkaart van het bedrijf waar ik ooit een slaapbank heb gekocht—Zalig Kerstfeest, Germaine! Van iedereen bij Beter Bed. Ik wil geen Zalig Kerstfeest van iedereen bij Beter Bed, rot op!
—Germaine Greer