Vijftien

 

 

Ik heb het te warm. Warm van Christian. Zijn hoofd rust op mijn schouder en hij ligt zachtjes in mijn nek te ademen terwijl hij slaapt. Zijn benen zijn verstrengeld met de mijne, zijn arm ligt rond mijn middel. Ik blijf nog een beetje liggen soezen, want ik weet dat als ik echt wakker word ik hem ook wek: en hij slaapt al veel te weinig. Wazig ga ik alle gebeurtenissen van gisteravond nog even na. Ik had te veel gedronken. Jeetje, dat kun je wel stellen. Ik verbaas me erover dat Christian dat toestond. Glimlachend denk ik eraan hoe hij me naar bed bracht. Dat was lief. Echt lief en onverwacht. Ik inventariseer hoe ik me voel. Maag? Prima. Hoofd? Verrassend goed, maar versuft. Mijn handpalm is nog steeds rood van gisteravond. Shit. Mijn gedachten dwalen af naar Christians handpalmen als hij mij op mijn billen slaat. Ik kronkel en hij wordt wakker.

‘Wat is er aan de hand?’ Slaperige, grijze ogen zoeken naar de mijne.

‘Niets. Goedemorgen.’ Ik streel met de vingers van mijn gezonde hand door zijn haar.

‘Mevrouw Grey, je ziet er geweldig uit vandaag,’ zegt hij en kust me op mijn wang. Ik licht op vanbinnen.

‘Dankjewel dat je voor me hebt gezorgd gisteravond.’

‘Ik vind het fijn om voor je te kunnen zorgen. Ik doe het graag,’ zegt hij stilletjes, maar zijn ogen flikkeren triomfantelijk in hun grijze diepten. Het lijkt wel alsof hij de World Series of de Super Bowl heeft gewonnen.

O, mijn lieve Vijftig.

‘Ik voel me echt gekoesterd door jou.’

‘Dat word je ook,’ zegt hij en mijn hart maakt een sprongetje.

Hij pakt mijn hand en ik krimp ineen. Hij laat me onmiddellijk geschrokken los. ‘De stomp?’ vraagt hij. Zijn ogen bevriezen terwijl hij me onderzoekend aankijkt en in zijn stem klinkt ineens bezorgdheid door.

‘Ik heb hem geslagen. Niet gestompt.’

‘Die hufter!’

Ik dacht dat we dit gisteren al hadden besproken.

‘Ik kan het niet uitstaan dat hij je heeft aangeraakt.’

‘Hij heeft me geen pijn gedaan, hij was alleen opdringerig, Christian. Ik voel me prima. Mijn hand is alleen een beetje rood. Ik weet zeker dat je weet hoe dat voelt.’ Ik grijns en hij kijkt verrast en geamuseerd.

‘Jazeker, mevrouw Grey, dat weet ik maar al te goed.’ Hij verdraait zijn lippen geamuseerd. ‘Ik zou dat gevoel nu zelfs opnieuw kunnen oproepen, mocht u dat willen.’

‘O, stop die jeukende handjes maar weer terug, meneer Grey.’ Ik streel zijn gezicht met mijn gehavende hand, mijn vingers strelen zijn bakkebaard. Ik trek zachtjes aan de kleine haartjes. Het leidt hem af en hij pakt mijn hand en kust de palm teder. Als bij een wonder verdwijnt de pijn.

‘Waarom heb je me gisteravond niet gezegd dat je pijn had?’

‘Eh... toen had ik er nog niet zo’n last van. Het gaat nu wel goed.’

Zijn ogen worden zachter en hij verdraait zijn mond. ‘Hoe voel je je?’

‘Beter dan ik verdien.’

‘U heeft een goeie rechtse, mevrouw Grey.’

‘Knoop het goed in de oren, meneer Grey.’

‘O, werkelijk?’ Plotseling rolt hij zich om zodat hij boven op me komt te liggen, drukt me in het matras en houdt mijn polsen boven mijn hoofd bij elkaar. Hij kijkt op me neer.

‘Ik wil met u wel iedere dag de strijd aangaan, mevrouw Grey. Een dergelijke krachtmeting in bed is een grote fantasie van me – dan kan ik u het onderspit laten delven.’ Hij kust mijn nek.

Wat?

‘Ik dacht dat ik altijd al het onderspit delfde.’ Ik snak naar adem als hij op mijn oorlel sabbelt.

‘Hmm... maar ik zou wel willen dat je wat weerstand bood,’ mompelt hij, terwijl hij met zijn neus over mijn kaaklijn cirkelt.

Weerstand? Ik lig stil. Hij stopt, laat mijn handen los en steunt op zijn ellebogen.

‘Je wilt dat ik met je vecht? Hier?’ fluister ik in een poging mijn verrassing te onderdrukken. Ik bedoel – mijn schok. Hij knikt en wacht met omfloerste ogen mijn reactie af.

‘Nu?’

Hij haalt zijn schouders op en ik zie dat het idee door zijn hoofd schiet. Hij lacht verlegen naar me en knikt weer, langzaam.

O hemel... Hij ligt gespannen boven op me en zijn groeiende erectie drukt verleidelijk in mijn zachte, gewillige vlees en leidt me af. Waar gaat dit over? Stoeien? Fantasie? Gaat hij me pijn doen? Mijn innerlijke godin schudt haar hoofd. Dat nooit. Ze heeft haar karatepak aan en is aan het warmlopen. Claude zou trots zijn.

‘Is dit wat je bedoelt met boos in bed stappen?’

Hij knikt weer, nog steeds met een afwachtende blik in zijn ogen.

Hmm... mijn Vijftig wil rommelen.

‘Niet op je lip bijten,’ waarschuwt hij.

Ik laat gehoorzaam mijn lip los. ‘Volgens mij ben ik in het nadeel, meneer Grey.’ Ik knipper wild met mijn ogen en kronkel uitdagend onder hem. Dit kan nog leuk worden.

‘Nadeel?’

‘Ja, omdat je me al hebt waar je me hebben wil.’

Hij grijnst en drukt zijn onderlichaam weer tegen het mijne.

‘Goed punt, mevrouw Grey,’ fluistert hij en kust me snel op de mond. Dan draait hij zich abrupt om en trekt me met zich mee, zodat ik met gespreide benen op hem kom te zitten. Ik pak zijn handen en houd ze naast zijn hoofd vast. Ik negeer de pijn in mijn hand. Mijn haar valt als een kastanjebruine sluier om ons heen en ik beweeg mijn hoofd, zodat de lokken in zijn gezicht kriebelen. Hij draait zijn gezicht weg maar probeert niet me te stoppen.

‘Dus je wil ruige spelletjes doen?’ vraag ik en schuur met mijn kruis over het zijne.

Hij opent zijn mond en haalt diep adem.

‘Ja,’ hijgt hij en ik laat hem los.

‘Wacht.’ Ik pak het glas water dat naast het bed staat. Christian heeft het daar waarschijnlijk laten staan. Het is koud en sprankelend – te koud om er al lang te staan – en ik vraag me af hoe laat hij naar bed is gekomen.

Ik neem een grote slok, terwijl Christian zijn vingers cirkelend over mijn dijen omhoogwerkt, zodat mijn huid begint te tintelen, vervolgens pakt hij mijn blote billen vast en knijpt erin. Hmm.

Ik imiteer een van zijn indrukwekkend vele gewoonten door voorover te buigen en hem te kussen, waarbij ik helder, koel water in zijn mond giet.

Hij drinkt. ‘Heel smakelijk, mevrouw Grey,’ zegt hij en lacht jongensachtig en speels.

Ik zet het glas terug op het nachtkastje, haal zijn handen van mijn billen af en houdt ze weer bij zijn hoofd vast.

‘Dus ik moet ongewillig doen?’ grijns ik.

‘Ja.’

‘Ik ben niet zo’n goede actrice.’

Hij grijnst. ‘Probeer maar.’

Ik buig voorover en geef hem een klein kusje. ‘Oké, ik doe mee,’ fluister ik. Ik laat mijn tanden langs zijn kaaklijn glijden, voel zijn stoppels prikkelen tussen mijn tanden en tong.

Christian maakt een laag, sexy geluid in zijn keel, verplaatst zich en slingert me naast hem op het bed. Ik geef een verrast gilletje en dan komt hij op me liggen. Ik begin te worstelen als hij mijn handen probeert te pakken. Ik duw uit alle macht met mijn handen tegen zijn borst om hem te verplaatsen terwijl hij probeert met zijn knie mijn benen te spreiden.

Ik blijf tegen zijn borst duwen – Jemig, wat is hij zwaar! – maar hij vertrekt geen spier en verstijft ook niet zoals hij dat vroeger gedaan zou hebben. Hij geniet hiervan! Hij probeert mijn polsen te pakken en krijgt er uiteindelijk één te pakken, ondanks mijn moedige pogingen hem los te rukken. Het is mijn bezeerde hand dus ik geef ’m aan hem over, maar trek met de andere hand hard aan zijn haar.

‘Ah!’ Hij rukt zijn hoofd los en kijkt op me neer met een verwilderde en vleselijke blik.

‘Wilde,’ fluistert hij vol wellustige verrukking.

Bij het horen van dat ene woord komt mijn opgewondenheid tot een explosie en acteer ik niet meer. Ik begin weer tevergeefs te worstelen om mijn hand los te krijgen uit zijn ijzeren grip. Op hetzelfde moment probeer ik mijn enkels in elkaar te haken om hem van me af te werpen. Hij is te zwaar. Gah! Het is frustrerend en geil.

Steunend krijgt Christian mijn andere hand te pakken. Hij neemt allebei mijn polsen in zijn linkerhand en laat zijn rechterhand langzaam en bijna onbeschaamd langs mijn lichaam naar beneden glijden. Onderweg knijpt hij even in mijn tepel en streelt en betast me.

Ik antwoord met een jammerkreet als kort, scherp en heet genot van mijn tepel naar mijn onderbuik schiet. Ik doe nog een poging om hem van me af te duwen, maar hij ligt helemaal op me.

Hij probeert me te kussen, maar ik draai mijn hoofd opzij. Meteen gaat zijn onbeschaamde hand van de zoom van mijn T-shirt naar mijn kin en houdt mijn hoofd vast terwijl hij met zijn tanden langs mijn kaak strijkt, zoals ik net bij hem deed.

‘O, schatje, vecht met me,’ zegt hij zwoel.

Ik draai en spartel en probeer mezelf te bevrijden uit zijn genadeloze greep, maar het is hopeloos. Hij is zoveel sterker dan ik. Hij bijt zachtjes op mijn onderlip en probeert met zijn tong mijn mond binnen te dringen. En dan realiseer ik me dat ik helemaal geen weerstand wil bieden. Ik wil hem – nu, zoals altijd. Ik stop met vechten en kus hem vurig terug. Het kan me niet schelen dat ik mijn tanden niet heb gepoetst. Het kan me niet schelen dat ik het spelletje zou moeten meespelen. Verlangen stroomt heet en hard door mijn bloed en ik ben verloren. Ik haak mijn enkels los en sla mijn benen om zijn heupen. Met mijn hielen trek ik zijn pyjama over zijn billen naar beneden.

‘Ana,’ hijgt hij en kust me overal. We worstelen niet meer, maar zijn alleen nog handen en tongen en voelen en proeven, snel en dringend.

‘Huid,’ zegt hij hees met een zware ademhaling. Hij sleurt me omhoog en trekt in één soepele beweging mijn T-shirt uit.

‘Jij,’ fluister ik terwijl ik rechtop zit, want dat is alles wat in me opkomt. Ik grijp de voorkant van zijn pyjama en trek hem omlaag, zodat zijn erectie eruit komt. Ik pak hem vast en knijp erin. Hij is hard. Zijn adem ontsnapt tussen zijn tanden terwijl hij diep inademt en ik geniet van zijn reactie.

‘Fuck,’ zegt hij binnensmonds. Hij leunt achterover, tilt mijn dijen op en laat me weer op het bed vallen terwijl ik hem stevig aftrek door mijn hand over zijn erectie op en neer te bewegen. Als ik een druppel vocht op de top voel cirkel ik er met mijn duim overheen. Hij laat me op het matras zakken en ik stop mijn duim in mijn mond om zijn smaak te proeven, terwijl zijn handen over mijn lichaam glijden en mijn heupen, buik en borsten strelen.

‘Lekker?’ vraagt hij boven me hangend, met gloeiende ogen.

‘Ja. Proef maar.’ Ik duw mijn duim in zijn mond en hij zuigt en bijt op de top. Ik kreun, pak zijn hoofd vast en trek hem over me heen zodat ik hem kan kussen. Ik sla mijn benen om hem heen, duw met mijn voeten zijn pyjama van zijn benen af en wieg hem met mijn benen om zijn middel. Zijn lippen trekken een spoor van zachte beetjes van mijn kaak naar mijn kin.

‘Jij bent zo mooi.’ Hij begraaft zijn gezicht dieper in mijn hals. ‘Zo’n mooie huid.’ Ik voel zijn zachte adem terwijl hij met zijn lippen naar mijn borsten glijdt.

Wat? Ik ben buiten adem, verward – hunkerend, ongeduldig nu. Ik dacht dat dit een vluggertje zou zijn.

‘Christian.’ Ik hoor hoe smekend mijn stem klinkt en ik breng mijn handen naar zijn hoofd, begraaf mijn handen in zijn haar.

‘Stil maar,’ fluistert hij en draait met zijn tong rondjes over mijn tepel, neemt hem dan in zijn mond en trekt er hard aan.

‘Ah!’ kreun ik klaaglijk en duw mijn bekken naar hem toe om hem te lokken. Hij grijnst met zijn mond tegen mijn huid en gaat dan verder met de andere borst.

‘Ongeduldig, mevrouw Grey?’ Hij zuigt hard op mijn tepel. Ik trek aan zijn haar. Hij gromt en kijkt op. ‘Moet ik je soms vastbinden,’ zegt hij dreigend.

‘Neem me,’ smeek ik.

‘Alles op zijn tijd,’ hijgt hij dicht bij mijn huid. Hij laat zijn hand in een gekmakend langzaam tempo richting mijn heup glijden terwijl hij met zijn mond mijn tepel bewerkt. Ik kreun luid met een korte en oppervlakkige ademhaling en probeer hem weer te verleiden door tegen hem aan te stoten. Hij is zo massief en enorm en dichtbij, maar gaat onverstoorbaar in zijn eigen tempo met mij verder.

Nu is het genoeg. Ik spartel en draai weer om hem van me af te duwen.

‘Wat...’

Christian pakt mijn handen en drukt ze tegen het bed aan, zodat mijn armen wijd gespreid zijn en drukt zijn hele lichaamsgewicht op me zodat hij me helemaal in bedwang heeft. Ik ben buiten adem en wild.

‘Je wilde toch weerstand,’ zeg ik hijgend. Hij richt zich op en kijkt op me neer, met zijn handen nog om mijn polsen. Ik schuif mijn enkels onder zijn billen en begin te duwen. Hij beweegt niet. Gah!

‘Ga je vals spelen?’ vraagt hij verbaasd met ogen die oplichten van opwinding.

‘Ik wil gewoon dat je met me vrijt, Christian.’ Moet ik het spellen of zo? Eerst liggen we te vechten en te worstelen en dan is hij ineens teder en lief. Het is verwarrend. Ik lig in bed met Meneer Veranderlijk.

‘Alsjeblieft.’ Ik duw mijn hielen weer tegen zijn billen. Brandende grijze ogen zoeken de mijne. O, waar denkt hij aan? Hij ziet er heel even verwilderd en verward uit. Hij laat mijn handen los, gaat op zijn knieën zitten en trekt me op zijn schoot.

‘Oké, mevrouw Grey, dan doen we het op uw manier.’ Hij tilt me op en laat me langzaam op hem zakken zodat ik met gespreide benen op hem zit.

‘Ah!’ Dit bedoel ik. Dit is wat ik wil. Dit is wat ik nodig heb. Ik sla mijn armen om zijn nek en draai mijn vingers in zijn haar, intens genietend van het gevoel dat hij in me zit. Ik begin te bewegen. Ik neem de leiding en neem hem in mijn tempo, mijn snelheid. Hij kreunt en zijn lippen vinden de mijne. In elkaar verloren.

 

Ik streel met mijn vingers door Christians borsthaar. Hij ligt stil en rustig op zijn rug naast me, terwijl we beiden op adem komen. Zijn hand streelt ritmisch over mijn rug naar beneden.

‘Wat ben je stil,’ fluister ik en kus zijn schouder. Hij draait zich om en kijkt me aan met een niets onthullende blik. ‘Dat was leuk.’ Shit, heb ik iets verkeerd gedaan?

‘Je brengt me in verwarring, Ana.’

‘Verwarring?’

Hij draait zodat we met onze gezichten naar elkaar toe liggen. ‘Ja. Jij. Als jij de touwtjes in handen hebt. Het is... anders.’

‘Goed anders of slecht anders?’ Ik strijk met een vinger over zijn lippen. Hij fronst zijn voorhoofd alsof hij de vraag niet begrijpt. Hij kust afwezig mijn vinger.

‘Goed anders,’ zegt hij maar klinkt niet overtuigd.

‘Heb je deze fantasie nooit eerder uitgevoerd?’ zeg ik blozend. Wil ik echt meer over het kleurrijke... eh, caleidoscopische seksleven van mijn man vóór mij weten? Mijn onderbewuste kijkt me bezorgd aan over haar schildpadprint strengejuffenbril. Wil je het echt weten?

‘Nee, Anastasia. Jij mag me aanraken.’ De simpele uitleg spreekt boekdelen. Natuurlijk konden de vijftien dat niet.

‘Maar Mrs. Robinson kon je wel aanraken.’ Het is eruit voor mijn hersenen het geregistreerd hebben. Shit. Waarom heb ik haar naam genoemd?

Hij zwijgt. Zijn ogen verwijden zich in zijn o-nee-waar-wil-ze-naartoe-uitdrukking. ‘Dat was anders,’ fluistert hij.

Ineens wil ik het weten. ‘Goed anders of slecht anders?’

Hij staart me aan. Twijfel en mogelijk pijn flitsen over zijn gezicht en even ziet hij eruit als iemand die aan het verdrinken is.

‘Slecht, denk ik.’ Zijn woorden zijn nauwelijks hoorbaar.

Holy shit!

‘Ik dacht dat je het leuk vond.’

‘Dat vond ik toen ook.’

‘En nu niet meer?’

Hij staart naar me met opengesperde ogen en schudt langzaam zijn hoofd.

O hemel... ‘O, Christian.’ Ik word overweldigd door een zee aan gevoelens. Mijn verloren jochie. Ik omhels hem en kus zijn gezicht, zijn hals, zijn borst en de kleine ronde littekens. Hij kreunt, trekt me naar zich toe en kust me gepassioneerd. En heel langzaam en teder bedrijft hij nogmaals de liefde met me, in zijn tempo.

 

‘Ana Tyson. Boksen boven je eigen gewichtsklasse!’ Ethan applaudisseert als ik de keuken binnenkom om te ontbijten. Hij zit met Mia en Kate aan de ontbijtbar, terwijl mevrouw Bentley wafels maakt. Christian is nergens te bekennen.

‘Goedemorgen, mevrouw Grey,’ glimlacht mevrouw Bentley. ‘Wat wilt u als ontbijt?’

‘Goedemorgen. Wat er is, dank u wel. Waar is Christian?’

‘Buiten.’ Kate gebaart met haar hoofd richting de achtertuin. Ik loop naar het raam dat uitziet op de tuin en de bergen erachter. Het is een heldere, poederblauwe zomerdag en mijn knappe echtgenoot voert op ongeveer zes meter van mij vandaan een diepgaand gesprek met een andere vent.

‘Hij staat met meneer Bentley te praten,’ roept Mia vanuit de ontbijtbar. Ik draai me om om naar haar te kijken, verrast door haar knorrige toon. Ze kijkt giftig naar Ethan. O hemeltjelief. Ik vraag me nogmaals af wat er tussen hen speelt. Ik frons mijn voorhoofd en richt mijn aandacht weer op mijn echtgenoot en meneer Bentley.

Mevrouw Bentleys man is blond, heeft donkere ogen en is pezig en gekleed in een werkbroek en een T-shirt met BRANDWEER ASPEN erop. Christian heeft zijn zwarte spijkerbroek en T-shirt aan. Terwijl de twee mannen over het pad naar het huis slenteren bukt Christian nonchalant om iets wat lijkt op een bamboeriet op te rapen. Misschien is het door de wind in het bloembed terechtgekomen of heeft iemand het erin gegooid. Christian staat stil en houdt het rietje afwezig op armlengte afstand alsof hij het zorgvuldig beoordeelt, en mept er dan één keer mee in de lucht.

O...

Meneer Bentley lijkt er niets vreemds aan te vinden. Ze praten verder, nu dichter bij het huis, staan nogmaals stil en Christian herhaalt het gebaar. De top van het rietje raakt de grond. Christian kijkt op en ziet me achter het raam staan. Ik heb ineens het gevoel dat ik hem stiekem sta te bespieden. Hij staat stil. Ik zwaai beschaamd naar hem, draai me om en loop terug naar de ontbijtbar.

‘Wat deed je?’ vraagt Kate.

‘O, ik stond naar Christian te kijken.’

‘Je hebt het flink te pakken.’ Ze snuift.

‘Jij zeker niet, o aanstaand-schoonzusje-van-me?’ antwoord ik grijnzend en probeer de storende gedachte aan Christian met het bamboeriet te verdrijven. Ik schrik op als Kate opstaat en me omhelst.

‘Zusje!’ roept ze uit en het is moeilijk om me niet door haar vreugde te laten meeslepen.

 

 

‘Hey, slaapkopje.’ Christian wekt me. ‘We gaan zo landen. Maak je veiligheidsriem vast.’

Ik frummel slaperig aan mijn riem maar Christian maakt hem voor me vast. Hij kust mijn voorhoofd en gaat dan weer zitten. Ik leun weer met mijn hoofd op zijn schouder en doe mijn ogen dicht.

Ik ben doodmoe van een onmogelijk lange wandeling en picknicklunch op de top van een spectaculaire bergtop. De rest van het gezelschap is ook zwijgzaam – zelfs Mia. Ze ziet er al de hele dag terneergeslagen uit. Ik vraag me af hoe haar project met Ethan verloopt. Ik weet niet eens waar ze vannacht geslapen hebben. Mijn ogen kruisen de hare en ik geef haar een kleine alles-oké-glimlach. Ze lacht even verdrietig terug en gaat verder met lezen. Door mijn wimpers heen kijk ik naar Christian. Hij werkt aan een contract, of zoiets, leest het door en maakt aantekeningen in de marges. Maar hij lijkt ontspannen. Elliot ligt zachtjes te snurken naast Kate.

Ik moet Elliot nog uithoren over Gia, maar het was onmogelijk om hem los te weken van Kate. Christian is niet geïnteresseerd genoeg om het te vragen en dat is irritant, maar ik heb niet aangedrongen. We hebben het te veel naar de zin gehad. Elliots hand ligt bezitterig op Kates knie. Ze ziet er stralend uit. En dan te bedenken dat ze gistermiddag nog zo onzeker over hem was. Hoe noemde Christian hem ook alweer? Lelliot. Misschien een familiekoosnaampje. Het klonk lief, beter dan Mannelijke Hoer. Elliot opent abrupt zijn ogen en kijkt me recht aan. Ik bloos en voel me betrapt.

Hij grijnst. ‘Je bloost wel lief hoor, Ana,’ plaagt hij en rekt zich uit. Kate geeft me haar zelfvoldane, de-kat-heeft-de-kanarie-verslonden lach.

Copiloot Beighley kondigt aan dat we de luchthaven naderen en Christian pakt mijn hand.

 

 

‘Hoe was uw weekend, mevrouw Grey?’ vraagt Christian als we in de Audi zitten, op weg terug naar Escala. Taylor en Ryan zitten voorin.

‘Goed, dank je.’ Ik lach en voel me ineens verlegen.

‘We kunnen gaan wanneer je maar wilt. Je kunt meenemen wie je wilt.’

‘We moeten Ray een keer meenemen. Hij zou het geweldig vinden om te gaan vissen.’

‘Goed idee.’

‘En hoe heb jij het gehad?’ vraag ik.

‘Fijn,’ zegt hij na een korte stilte, verrast door mijn vraag. ‘Heel fijn.’

‘Je zag er ontspannen uit.’

Hij haalt zijn schouders op. ‘Omdat ik wist dat jij veilig was.’

Ik frons mijn voorhoofd. ‘Christian, ik ben meestal veilig. Ik heb je al eerder gezegd: als je zo bezorgd blijft, val je om voor je veertigste. En ik wil met jou oud en grijs worden.’ Ik pak zijn hand. Hij kijkt me aan alsof hij niet begrijpt wat ik bedoel. Hij kust voorzichtig mijn knokkels en verandert van onderwerp.

‘Hoe is het met je hand?’

‘Beter, dank je.’

Hij lacht. ‘Heel goed, mevrouw Grey. Ben je er klaar voor om Gia weer te zien?’

O, shit. Ik was vergeten dat we vanavond me haar afgesproken hebben om de plannen te bespreken. Ik rol met mijn ogen. ‘Misschien wil ik je liever uit haar buurt houden, om je te beschermen.’ Ik grijns.

‘Mij beschermen?’ Christian lacht.

‘Zoals altijd, meneer Grey. Tegen alle seksuele roofdieren,’ fluister ik.

 

 

Christian staat zijn tanden te poetsen terwijl ik in bed stap. Morgen keren we weer terug tot de harde realiteit. Werk, paparazzi en Jack in hechtenis maar mogelijk had hij een handlanger. Hmm... Christian deed daar vaag over. Weet hij het? En als hij het wist, zou hij het me dan vertellen? Ik zucht. Informatie inwinnen bij Christian is net als het trekken van kiezen en we hebben net zo’n leuk weekend achter de rug. Wil ik dit goede gevoel verpesten door te blijven vissen naar informatie?

Het was een openbaring om hem buiten zijn normale omgeving te zien, buiten zijn appartement, zo gelukkig en ontspannen met zijn familie. Ik vraag me af of hij zo opgefokt wordt omdat we in dit appartement wonen, waaraan allerlei herinneringen en associaties verbonden zijn. Misschien moeten we verhuizen.

Ik snuif. We gaan ook verhuizen. We krijgen een enorm groot, opgeknapt huis aan de kust. Gia’s plannen zijn compleet en goedgekeurd en Elliots team begint volgende week met de bouw. Ik grinnik als ik aan Gia’s gechoqueerde uitdrukking denk toen ik haar vertelde dat ik haar in Aspen had gezien. Het bleek puur toeval te zijn. Ze zat op haar vakantieplek om zich helemaal aan ons project te wijden. Eén afschuwelijk moment dacht ik dat ze betrokken geweest was bij de keuze van de ring, maar blijkbaar was dat niet zo. Maar ik vertrouw Gia nog steeds niet. Ik wil hetzelfde verhaal van Elliot horen. Ze is dit keer tenminste bij Christian uit de buurt gebleven.

Ik kijk naar de nachtelijke hemel. Ik zal dit uitzicht missen. Dit weidse panorama... Seattle aan onze voeten, vol mogelijkheden en toch zo ver van ons vandaan. Misschien is dat Christians probleem – dat hij te lang van het echte leven verwijderd is geweest door zijn zelf opgelegde ballingschap. Met zijn familie om zich heen is hij minder heerszuchtig, minder angstig – vrijer en gelukkiger. Ik vraag me af wat dr. Flynn daarvan zou zeggen. Holy shit! Misschien is dat de sleutel. Misschien heeft hij zijn eigen familie nodig. Ik schud ontkennend mijn hoofd – daar zijn we nog te jong voor, daar is alles nog te vers voor. Christian komt de kamer binnen, superknap en in gedachten verzonken als altijd.

‘Alles goed?’ vraag ik.

Hij knikt afwezig en kruipt in bed.

‘Ik heb geen zin om terug te keren naar de realiteit,’ klaag ik.

‘Nee?’

Ik schud mijn hoofd en streel zijn mooie gezicht. ‘Het was een heerlijk weekend. Dankjewel.’

Hij glimlacht voorzichtig. ‘Jij bent mijn realiteit, Ana,’ zegt hij lief en kust me.

‘Mis je het?’

‘Wat?’ vraagt hij verbaasd.

‘Nou, je weet wel. Het slaan met roedes... en dat soort dingen,’ fluister ik beschaamd.

Hij kijkt ondoorgrondelijk naar me. Dan wordt zijn blik vertwijfeld, zijn waar-wil-ze-naartoe-blik.

‘Nee, Anastasia. Dat mis ik niet.’ Zijn stem klinkt zeker en rustig. Hij streelt me over mijn wang. ‘Dr. Flynn zei iets tegen me toen je wegging, iets wat me is bijgebleven. Hij zei dat ik me niet zo kon gedragen als jij er niet voor openstond. Dat was een openbaring.’ Hij stopt en fronst zijn voorhoofd. ‘Ik wist niet beter, Ana. En nu wel. Het is leerzaam geweest.’

‘Ik, jou iets leren?’ vraag ik spottend.

Zijn blik wordt zachter. ‘Mis jij het?’ vraagt hij.

O! ‘Ik wil niet dat je me pijn doet maar ik vind het leuk om te spelen, Christian. Dat weet je best. Als er iets is wat je zou willen doen...’ Ik haal mijn schouders op en kijk hem aan.

‘Wat voor iets?’

‘Nou, je weet wel, met een flogger of je zweep...’ Ik stop blozend.

Hij haalt verbaasd een wenkbrauw op. ‘Nou... we zullen zien. Op dit moment wil ik graag wat lekker ouderwetse vanille.’ Zijn duim streelt mijn bovenlip en hij kust me nogmaals.

 


Van: Anastasia Grey

Onderwerp: Goedemorgen

Datum: 29 augustus 2011 09:14

Aan: Christian Grey

 

Meneer Grey

Ik wilde je even zeggen dat ik van je hou.

Dat is alles.

Voor altijd de jouwe

A x

 

Anastasia Grey

Redacteur, SIP


Van: Christian Grey

Onderwerp: Verbied Maandagziekte

Datum: 29 augustus 2011 09:18

Aan: Anastasia Grey

 

Mevrouw Grey

Wat een voldoening voor een man om dit van zijn echtgenote (losgeslagen of niet) te horen op maandagmorgen.

Ik verzeker je dat ik precies hetzelfde voel.

Sorry voor het etentje vanavond. Ik hoop dat het niet te saai voor je zal zijn.

x

 

Christian Grey

Directeur, Grey Enterprises Holdings, Inc.

 

O ja. Het etentje van de Amerikaanse Scheepsbouw Vereniging. Ik rol met mijn ogen... Nog meer hoge pieten. Christian neemt me mee naar de meest fascinerende gelegenheden.

 


Van: Anastasia Grey

Onderwerp: Schepen die ’s nachts langsvaren

Datum: 29 augustus 2011 09:26

Aan: Christian Grey

 

Beste meneer Grey

Je kunt vast wel iets bedenken om het etentje spannend te maken...

Bij voorbaat de jouwe

Mevrouw G. x

 

Anastasia (niet-losgeslagen) Grey

Redacteur, SIP


Van: Christian Grey

Onderwerp: Verandering van Spijs Doet Eten

Datum: 29 augustus 2011 09:35

Aan: Anastasia Grey

 

Mevrouw Grey

Ik heb wel een paar ideeën...

x

 

Christian Grey

Directeur, Grey Enterprises Holdings, nu ongeduldig voor het etentje van ASV, Inc.

 

Al mijn buikspieren trekken zich samen. Hmm... Ik vraag me af wat hij in gedachten heeft. Hannah klopt op de deur en verstoort mijn dagdroom.

‘Ben je klaar om door de planning van deze week heen te lopen, Ana?’

‘Natuurlijk. Ga zitten.’ Ik glimlach naar haar, hervind mijn evenwicht en minimaliseer mijn e-mailscherm. ‘Ik heb een paar afspraken moeten verzetten. Meneer Fox naar volgende week en dr.–’

Ze wordt onderbroken door mijn telefoon die gaat. Het is Roach. Hij vraagt of ik naar zijn kantoor kan komen.

‘Kunnen we dit over twintig minuten verder oppakken?’

‘Natuurlijk.’

 

 


Van: Christian Grey

Onderwerp: Gisteravond

Datum: 30 augustus 2011 09:24

Aan: Anastasia Grey

 

Was... leuk.

Wie had ooit gedacht dat het jaarlijkse etentje van de ASV zo inspirerend kon zijn?

Je stelt nooit teleur, mevrouw Grey.

Ik hou van je.

x

 

Christian Grey

Met ontzag vervuld, Directeur, Grey Enterprises Holdings, Inc.


Van: Anastasia Grey

Onderwerp: Ik hou wel van goed balspel...

Datum: 30 augustus 2011 09:33

Aan: Christian Grey

 

Beste meneer Grey

Ik had de zilveren ballen gemist.

Jij stelt nooit teleur.

Dat is alles.

Mevrouw G. x

 

Anastasia Grey

Redacteur, SIP

 

Hannah klopt op mijn deur en onderbreekt mijn erotische gedachten over gisteravond. Christians handen... zijn mond.

‘Kom binnen.’

‘Ana, de PA van meneer Roach belde zojuist. Hij wil graag dat jij vanochtend een vergadering bijwoont. Dat betekent dat ik weer een paar van je afspraken moet verzetten. Is dat goed?’

Zijn tong.

‘Tuurlijk, ja hoor,’ zeg ik afwezig en probeer mijn eigenzinnige gedachten in banen te leiden. Ze grijnst en schiet het kantoor weer uit... mij achterlatend met mijn heerlijke herinnering aan gisteravond.

 

 


Van: Christian Grey

Onderwerp: Hyde

Datum: 1 september 2011 15:24

Aan: Anastasia Grey

 

Anastasia

Ter informatie: Hyde is borgtocht geweigerd en weer in bewaring gesteld. Hij wordt beschuldigd van poging tot kidnappen en brandstichting. Er is nog geen datum vastgesteld voor het proces.

 

Christian Grey

Directeur, Grey Enterprises Holdings, Inc.


Van: Anastasia Grey

Onderwerp: Hyde

Datum: 1 september 2011 15:53

Aan: Christian Grey

 

Dat is goed nieuws.

Betekent dit dat je de beveiliging gaat afzwakken?

Ik kan echt niet goed overweg met Prescott.

Ana x

 

Anastasia Grey

Redacteur, SIP


Van: Christian Grey

Onderwerp: Hyde

Datum: 1 september 2011 15:59

Aan: Anastasia Grey

 

Nee, de beveiliging blijft zoals die is. Geen discussie daarover.

Wat is er mis met Prescott? Als je haar niet aardig vindt, nemen we iemand anders aan.

 

Christian Grey

Directeur, Grey Enterprises Holdings, Inc.

 

Ik frons mijn voorhoofd bij het zien van zijn autoritaire e-mail. Prescott is eigenlijk zo slecht nog niet.

 


Van: Anastasia Grey

Onderwerp: Niet meteen je haar uit je hoofd trekken!

Datum: 1 september 2011 16:03

Aan: Christian Grey

 

Ik vroeg het alleen maar (rolt met haar ogen). En ik zal nadenken over Prescott.

Houd je jeukende handjes thuis!

Ana x

 

Anastasia Grey

Redacteur, SIP


Van: Christian Grey

Onderwerp: Maak er geen uitdaging van

Datum: 1 september 2011 16:11

Aan: Anastasia Grey

 

Ik verzeker je, mevrouw Grey, dat mijn haar heel stevig vastzit. Daar heb je zelf toch vaak genoeg het bewijs van ondervonden?

Mijn hand jeukt wel een beetje.

Daar kan ik vanavond misschien wat aan doen.

x

 

Christian Grey

Nog niet kale Directeur, Grey Enterprises Holdings, Inc.


Van: Anastasia Grey

Onderwerp: Kronkelen

Datum: 1 september 2011 16:20

Aan: Christian Grey

 

Belofte maakt...

Hou nou maar op me lastig te vallen, want ik probeer te werken. Ik heb een geïmproviseerde bijeenkomst met een auteur.

Zal proberen me niet te laten afleiden door alleen aan jou te denken.

A x

 

Anastasia Grey

Redacteur, SIP

 

 


Van: Anastasia Grey

Onderwerp: Zeilen & Zweefvliegen & Zwiepen

Datum: 5 september 2011 09:18

Aan: Christian Grey

 

Echtgenoot,

Jij weet heel goed hoe je een meisje moet vermaken.

Uiteraard verwacht ik nu elk weekend zo’n behandeling.

Je verwent me. Ik vind het heerlijk.

Je echtgenote

xox

 

Anastasia Grey

Redacteur, SIP


Van: Christian Grey

Onderwerp: Mijn levensmissie...

Datum: 5 september 2011 09:25

Aan: Anastasia Grey

 

Is u te verwennen, mevrouw Grey.

En je te beschermen omdat ik van je hou.

 

Christian Grey

Smoorverliefde Directeur, Grey Enterprises Holdings, Inc.

 

O hemel. Kan het nog romantischer?

 


Van: Anastasia Grey

Onderwerp: Mijn levensmissie...

Datum: 5 september 2011 09:33

Aan: Christian Grey

 

Is dat toe te staan – omdat ik ook van jou hou.

Nu niet zo zoetsappig meer doen.

Je maakt me aan het huilen.

 

Anastasia Grey

Al even smoorverliefde Redacteur, SIP

 

 

De volgende dag kijk ik op mijn bureaukalender. Nog maar vijf dagen tot 10 september, mijn verjaardag. Ik weet dat we naar het huis gaan om te kijken hoe ver Elliot en zijn team zijn. Hmm... Ik vraag me af of Christian nog andere plannen heeft. Ik glimlach bij de gedachte. Hannah klopt op mijn deur.

‘Kom binnen.’

Prescott loopt buiten te dralen. Vreemd...

‘Hoi Ana,’ zegt Hannah. ‘Er staat een Leila Williams voor je. Ze zegt dat het persoonlijk is.’

‘Leila Williams? Ik ken geen...’ Mijn mond wordt droog en Hannahs ogen worden groot bij het zien van de uitdrukking op mijn gezicht.

Leila. Fuck. Wat wil ze van me?