2006
Sophie zat op haar fietsje en ik was zielsgelukkig dat er zijwieltjes aan vastzaten. Zonder angst scheurde ze over het voetgangerspad van het Kralingse bos. Ik hield mijn hart vast toen ik zag hoe ze rakelings langs een oude man fietste. Ze draaide zich om en stak haar handje naar me op. Ik slikte even en zwaaide liefdevol terug. “Het voelt alsof dit de man is van wie ik wist dat hij bestond en op wie ik gewacht heb. In het begin was het natuurlijk best lastig, de vriend van. En we hadden natuurlijk nooit verwacht dat Frank er zo makkelijk mee om zou gaan.” Ik keek opzij en zag twee zwanen vlak boven het water vliegen en bijna tegelijkertijd de landing inzetten. Zwanen zijn een van de weinige monogame dieren uit het dierenrijk. Ik heb me ooit laten vertellen dat als een van de twee overreden wordt, de ander zich zonder te aarzelen eveneens onder een auto werpt. Max is gek op me, maar dat zie ik hem niet zo snel doen.
“Frank is zelf heel gelukkig, dan gunt hij jullie toch ook het geluk?” reageerde Lisa. “Jullie hebben nooit gerotzooid terwijl je nog een relatie met Frank had. Dat heeft het wel zuiver gehouden.” Ze omzeilde een hondendrol waarna ze haar arm in de mijne haakte.
Ik keek naar mijn vriendin en mijn ogen lichtten op. “Het is zo bijzonder, ik heb voor het eerst niet meer het gevoel dat ik op de vlucht moet.”
Lisa trok ongemakkelijk haar schouders krom. “Ik kan daar gewoon jaloers op worden,” zei ze met een klein stemmetje. “Ik word er soms niet goed van. Elke dag zit ik tot mijn neus in de verliefde stellen die elkaar trouw beloven voor altijd samen te blijven. En dan keer op keer weer die vraag: ‘Hoe is jouw eigen trouwdag geweest?’” Ze trok haar neus op. “Je zou die gezichten eens moeten zien als ik dan zeg dat ik niet getrouwd ben. ‘Een wedding planner die zelf nooit getrouwd is,’ lachen ze dan schamper. ‘Dat is ook gek,’ zeggen ze er ook nog eens achteloos achteraan.” Ze schudde niet-begrijpend haar hoofd. “Dan zeg ik met geforceerde vriendelijkheid dat een gynaecoloog ook niet altijd zelf kinderen heeft.”
“Dat lijkt me heel moeilijk voor je, maar ik weet zeker dat je hem nog gaat ontmoeten in dit leven. Denk maar aan de woorden van meester Ramses. Mijn voorspellingen zijn uiteindelijk ook uitgekomen.”
Lisa knikte stilzwijgend, waarna ik haar bij haar schouders pakte. “Vorige week hebben we seks gehad,” onthulde ik met grote ogen. Mijn lippen klemde ik op elkaar. Lisa was de eerste met wie ik ons geheimpje deelde. Max en ik wilden een baby en die wetenschap maakte me rozig van blijdschap. Lisa zette haar bril op haar hoofd en keek me afwachtend aan. “En is hij in me klaargekomen, zonder voorbehoedsmiddel.” Ik glimlachte sereen.
“Willen jullie kinderen dan?” reageerde Lisa geschokt. “Jullie hebben nog maar net een relatie. Wil je elkaar eerst niet beter leren kennen voordat je weer een levenslange verbintenis aangaat? Straks heb je twee exen met wie je een kind hebt.”
Omgekeerd had ik waarschijnlijk dezelfde reactie gegeven. Maar Lisa had geen besef van wat ik wist. Max en ik waren voor elkaar gemaakt en als het om echte liefde ging, was tijd volstrekt onbelangrijk. Ik wenkte Sophie dat ze terug moest komen door met mijn armen in de lucht te maaien. “Ik begrijp je gedachte, maar het voelt heel goed, Lies. En ik sta er nu zo anders in. Toen ik zwanger werd door de pil heen, was ik boos op mijn lichaam. Nu zie ik wat een wonder het eigenlijk is om überhaupt zwanger te worden. Voordat een eicel bevrucht wordt, tot een klompje cellen uitgroeit en een kindje wordt. Dat alleen is al een wonder. Ik ervaar nu hoe prachtig moeder zijn is. Hoeveel liefde ik voel en krijg. Ik zou niets liever willen dan het nog een keer beleven, maar dan samen met een man van wie ik echt houd.”
Lisa haalde haar schouders op. “Als je het echt zo zeker weet dan moet je ervoor gaan.” Ze glimlachte en boog zich naar me toe. “Dan ga ik deze week alvast een geboortecadeautje kopen, want gezien jouw vruchtbaarheid verwacht ik over negen maanden aan je kraambed te staan.” Lisa zette haar goudkleurige pilotenbril weer op en zwaaide naar Sophie, die op ons af fietste.
“Mammie, zullen we pannenkoeken eten?”