Het is het jaar 1187 van de christelijke jaartelling, Chufu Ibn Sahu ontdekt de dagboeken van zijn verre voorvader, Sahu de Egyptenaar. In de dagboeken vindt hij verwijzingen naar geschriften waarvan hij vermoedt dat ze oorspronkelijke openbaringen zijn van de profeet Isa, Jezus. Hij reist naar het door de kruisridders bezette Jeruzalem om de geschriften te gaan zoeken. Chufu slaagt er niet in de geschriften te vinden, maar tijdens zijn speurwerk ontdekt hij een kaart die ogenschijnlijk een palttegrond is van de Tempelberg in Jeruzalem. Het blijkt echter een door de tempelridders gemaakte kaart te zijn met daarop de vindplaats van een geheim dat een bedreiging vormt voor de kerk van Rome. De aanwijzingen op de kaart voeren Chufu naar het zuiden van Frankrijk, waar de Katharen wonen die leven volgens de openbaringen de Chufu zoekt. Het wordt hem steeds duidelijker dat de kaart aanwijzingen bevat die hem uiteindelijk zullen leiden naar de meest gezochte schat op aarde. 

Recensie(s) 

NBD|Biblion recensie 

In het jaar 1187 onderneemt Chufu uit Ofir een speurtocht naar geschriften die wellicht afkomstig zijn van Jezus. De tocht brengt hem naar Jeruzalem, Egypte, Spanje en Zuid-Frankrijk. Ook kruisridders en katharen spelen een rol, evenals oude kaarten en handschriften die een bedreiging zouden zijn voor de kerk van Rome. Hoe het nu allemaal precies zit, wordt niet echt duidelijk; zelfs de uiteindelijk gevonden brief die misschien van Jezus zelf zou zijn, blijft uiterst raadselachtig en geeft de lezer na 330 pagina's een gevoel van 'was dat nou alles?'. De stijl van de auteur ligt heel dicht bij (soms slordige) hedendaagse spreektaal. Door de zeer brede opzet verliest het boek vrij snel aan spanning en duidelijkheid, zodat zelfs de titel niet echt uit de verf komt. Het boek is gedrukt in een goed leesbare letter; volle bladspiegel. (Biblion recensie, Hans Wagemans.)