In 1930 ontmoette de toen al beroemde detective-schrijfster Agatha Christie de archeoloog Max Mallowan. In hetzelfde jaar zijn ze getrouwd. In de jaren daarna vergezelde Agatha haar man op talloze expedities naar Syrië en Irak. Toen vrienden haar vroegen hoe ze daar nu leefde, besloot ze haar avonturen op te schrijven in dit boek. Speuren naar het verleden geeft een duidelijk beeld van de persoon Agatha Christie, maar ook een kijkje achter de schermen van sommige van haar populaire boeken, zoals Moord in Mesopotamië en Dood van een huistiran. 

Recensie(s) 

NBD|Biblion recensie 

Herdruk van het eind jaren dertig geschreven, maar vanwege oorlogsomstandigheden pas in 1946 gepubliceerde boek van Agatha Christie waarin zij verslag doet van de reizen die zij samen met haar echtgenoot, de archeoloog Max Mallowan maakte naar opgravingen in Syrie en Mesopotamie. Ze was al een bekend schrijfster en wilde haar lezers informeren over de manier waarop zij leefden. Het boek geeft een goed en vaak humoristisch beeld van de ontmoeting tussen culturen, is soms enigszins denigrerend maar geeft daardoor wel een juist tijdsbeeld. Christie is ook niet zonder zelfspot en geeft een goed beeld van de persoon die zij zelf is. Ze heeft veel aandacht voor details en zet in weinig woorden haar typetjes neer. Behalve dat krijgt de lezer veel informatie over de politieke situatie in die tijd, zoals de haat tegen de Turken die twintig jaar na het einde van de Ottomaanse overheersing nog bestaat. Het verschaft de achtergrond voor enkele van haar misdaadromans die in deze streken spelen. Daarom is dit boek nog steeds relevant. Met zwartwitfoto's.