Victor Werker doet onderzoek naar het geheimzinnige moment waarop dode materie overgaat in leven. Tussenstadia, ontstaan, vergaan, schemeringen, gedaantewisselingen zijn altijd belangwekkender dan wat er al is, nog niet is of niet meer, zegt de verteller in De Procedure, en hij lokt de lezer met de belofte dat hij in de geheimen van dit moment zal worden ingewijd. Maar om deze belofte gestand te kunnen doen, is een duivels spel met het goddelijk vereist, dat Victor Werker noodlottig zal worden. 

Recensie(s) 

NBD|Biblion recensie 

Deze roman van Mulisch speelt zich af op de grens van leven en dood. Het is een roman die op realistisch niveau 'meesleept' en tegelijk door details, verwijzingen en spiegelingen diepere lagen aanboort (op mythologisch, biografisch, literair, psychologisch en wetenschappelijk gebied). Na een gecompliceerde uitweiding over de schepping van de mens, staat er -na kanttekeningen over literaire scheppingsprocessen- een hoofdpersoon op. Het is de biochemicus Victor Werker, potentieel Nobelprijswinnaar, die erin is geslaagd uit levenloze materie nieuw leven te doen ontstaan. Niet alleen door deze ontdekking, maar ook door spiegelingen met gebeurtenissen uit zijn persoonlijk leven wordt er getornd aan de scheidslijn tussen het levenloze en het levende. Uiteindelijk is het Victor zelf die op onverwachte manier een soort onsterfelijkheid verkrijgt. In deze hecht geconstrueerde, gecompliceerde, roman (waarin ieder detail ervan verdacht moet worden een verwijzende functie te hebben) wordt een ultieme poging ondernomen de grens tussen leven en dood te verleggen. Paperback; normale druk.