Beschrijving
Melissa lijkt op het eerste gezicht een doorsnee puber: ze voelt zich onbegrepen, heeft posters van Gustav Klimt en Marlene Ditrich op haar kamer hangen en is op zoek naar de ware, grote liefde. Op veertienjarige leeftijd begint ze een dagboek: haar verhaal is de weerslag van wat er gebeurt als honderd keer een borstel door je haar halen voor je gaat slapen (een oude Siciliaanse raad om je haar stralend te houden) niet volstaat om de ware liefde te vinden. Melissa's eerste relatie, met een jongen die haar voor zijn eigen sexuele plezier misbrukt, mondt uit in een grote desillusie, die de inleiding vormt voor een eindeloze reeks sexuele ervaring die rechtstreeks van een pornosite lijken te zijn gedownload: sadomasochisme, gangbangs en homosexuele contacten. Na elke nacht die ze heeft doorgebracht met mannen voelt ze zich vies en gebruikt, maar ze blijft deze zielloze en soms gewelddadige sex zelf opzoeken. Dit grimmige verhaal van een 'verloren meisje' eindigt als een sprookje. Als Melissa naar eigen zeggen haar reis door 'het bos' heeft voltooid, vindt ze eindelijk de ware. De posters van Klimt maken plaats voor een foto van haarzelf en haar principe arabo...
In Italië was het boek direct een ware sensatie. Het wordt daar gezien als het tienersex-antwoord op Catherine M. Het boek is inmiddels al in tien landen in vertaling verschenen.
Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
In de vorm van een dagboek, lopend van juli 2000 tot augustus 2002, bekent het narcistische tienermeisje Melissa hoe zij kennismaakt met de bestiale kanten van de lichamelijke liefde. Haar initiatieroute in het Siciliaanse Catania voert langs tal van uiteenlopende seksuele praktijken, die zij walgend en hunkerend ondergaat. "Iemand die van zichzelf houdt, laat zijn lichaam niet zonder een doel en zelfs niet uit plezier door iedere willekeurige man verkrachten" (blz.117), klaagt zij, om er vervolgens geexalteerd aan toe te voegen: "Ik ben vies, alleen de Liefde, als die bestaat, kan me schoonwassen" (blz.118). En natuurlijk vindt zij die Liefde ook: "Ik ben aangekomen in het kasteel van de Arabische prins die, zittend op een fluweelzacht kussen, op me heeft gewacht" (blz.157). Het schandaalsucces van dit brokje bekentenisliteratuur is begrijpelijk, maar het is en blijft toch erotische flut. Voor een breed publiek, dat wel. Normale druk.
(Biblion recensie, Menno Gnodde)
Description:
Beschrijving Melissa lijkt op het eerste gezicht een doorsnee puber: ze voelt zich onbegrepen, heeft posters van Gustav Klimt en Marlene Ditrich op haar kamer hangen en is op zoek naar de ware, grote liefde. Op veertienjarige leeftijd begint ze een dagboek: haar verhaal is de weerslag van wat er gebeurt als honderd keer een borstel door je haar halen voor je gaat slapen (een oude Siciliaanse raad om je haar stralend te houden) niet volstaat om de ware liefde te vinden. Melissa's eerste relatie, met een jongen die haar voor zijn eigen sexuele plezier misbrukt, mondt uit in een grote desillusie, die de inleiding vormt voor een eindeloze reeks sexuele ervaring die rechtstreeks van een pornosite lijken te zijn gedownload: sadomasochisme, gangbangs en homosexuele contacten. Na elke nacht die ze heeft doorgebracht met mannen voelt ze zich vies en gebruikt, maar ze blijft deze zielloze en soms gewelddadige sex zelf opzoeken. Dit grimmige verhaal van een 'verloren meisje' eindigt als een sprookje. Als Melissa naar eigen zeggen haar reis door 'het bos' heeft voltooid, vindt ze eindelijk de ware. De posters van Klimt maken plaats voor een foto van haarzelf en haar principe arabo... In Italië was het boek direct een ware sensatie. Het wordt daar gezien als het tienersex-antwoord op Catherine M. Het boek is inmiddels al in tien landen in vertaling verschenen. Recensie(s) NBD|Biblion recensie In de vorm van een dagboek, lopend van juli 2000 tot augustus 2002, bekent het narcistische tienermeisje Melissa hoe zij kennismaakt met de bestiale kanten van de lichamelijke liefde. Haar initiatieroute in het Siciliaanse Catania voert langs tal van uiteenlopende seksuele praktijken, die zij walgend en hunkerend ondergaat. "Iemand die van zichzelf houdt, laat zijn lichaam niet zonder een doel en zelfs niet uit plezier door iedere willekeurige man verkrachten" (blz.117), klaagt zij, om er vervolgens geexalteerd aan toe te voegen: "Ik ben vies, alleen de Liefde, als die bestaat, kan me schoonwassen" (blz.118). En natuurlijk vindt zij die Liefde ook: "Ik ben aangekomen in het kasteel van de Arabische prins die, zittend op een fluweelzacht kussen, op me heeft gewacht" (blz.157). Het schandaalsucces van dit brokje bekentenisliteratuur is begrijpelijk, maar het is en blijft toch erotische flut. Voor een breed publiek, dat wel. Normale druk. (Biblion recensie, Menno Gnodde)