Iedereen heeft iets weggestopt in een laatje van zijn ziel. Ook Inspecteur Wexford. In dit allerlaatste deel komt de eerste zaak van Wexford terug: een aantal onopgeloste moorden die wat Wexford betreft allemaal naar Eric Targo wijzen, maar waarvoor nooit bewijs werd gevonden. Targo heeft de inspecteur jaren gestalkt, totdat hij opeens verdwenen was. Targo liep altijd met een hond en droeg altijd, ook als het warm was, een sjaal. Nu, na jaren, duikt Targo ineens weer op. Is het toeval of niet?
Zal Wexford eindelijk de oude zaken kunnen oplossen terwijl hij ook aan een nieuwe moordzaak werkt? En zijn de verbanden die hij tussen de nieuwe en de oude zaken ziet terecht, of wil hij ze alleen maar zien...?
Laatste deel in een reeks politieromans met inspecteur Wexford en zijn collega Burden in de hoofdrollen. Sinds het begin van zijn carriere is Wexford ervan overtuigd dat Eric Targo minstens een moord heeft gepleegd. Omdat er geen concreet bewijs was, maar alleen vermoedens op basis van Targo's gedrag, heeft Wexford - die in de loop der jaren zo nu en dan door Targo gestalkt is - zijn mond erover gehouden. Targo, altijd in gezelschap van een hond en een sjaal dragend, duikt weer op en Wexford verwacht een nieuwe moord. Intussen is Wexfords collega Hannah Goldsmith ervan overtuigd dat Tamima Rahman, een intelligente Pakistaanse leerlinge op de middelbare school waar de vrouw van Burden les geeft, tegen haar zin is uitgehuwelijkt. Ze trekt vele conclusies die eigenlijk nergens op gebaseerd zijn. Uiteindelijk komen beide verhaallijnen samen en volgt een verrassend einde. Zoals van de populaire Engelse schrijfster (1930) verwacht mag worden, is ook dit weer een psychologisch goed onderbouwd verhaal. In de loop der jaren zijn de Wexfordboeken steeds minder pure politieromans geworden en steeds meer bespiegelingen over het hoe en waarom van misdaad. Enkele zijlijnen blijven als losse eindjes bungelen. Van de Wexforddetectives is een televisieserie gemaakt. Vrij kleine druk.
Description:
Iedereen heeft iets weggestopt in een laatje van zijn ziel. Ook Inspecteur Wexford. In dit allerlaatste deel komt de eerste zaak van Wexford terug: een aantal onopgeloste moorden die wat Wexford betreft allemaal naar Eric Targo wijzen, maar waarvoor nooit bewijs werd gevonden. Targo heeft de inspecteur jaren gestalkt, totdat hij opeens verdwenen was. Targo liep altijd met een hond en droeg altijd, ook als het warm was, een sjaal. Nu, na jaren, duikt Targo ineens weer op. Is het toeval of niet?
Zal Wexford eindelijk de oude zaken kunnen oplossen terwijl hij ook aan een nieuwe moordzaak werkt? En zijn de verbanden die hij tussen de nieuwe en de oude zaken ziet terecht, of wil hij ze alleen maar zien...?
Laatste deel in een reeks politieromans met inspecteur Wexford en zijn collega Burden in de hoofdrollen. Sinds het begin van zijn carriere is Wexford ervan overtuigd dat Eric Targo minstens een moord heeft gepleegd. Omdat er geen concreet bewijs was, maar alleen vermoedens op basis van Targo's gedrag, heeft Wexford - die in de loop der jaren zo nu en dan door Targo gestalkt is - zijn mond erover gehouden. Targo, altijd in gezelschap van een hond en een sjaal dragend, duikt weer op en Wexford verwacht een nieuwe moord. Intussen is Wexfords collega Hannah Goldsmith ervan overtuigd dat Tamima Rahman, een intelligente Pakistaanse leerlinge op de middelbare school waar de vrouw van Burden les geeft, tegen haar zin is uitgehuwelijkt. Ze trekt vele conclusies die eigenlijk nergens op gebaseerd zijn. Uiteindelijk komen beide verhaallijnen samen en volgt een verrassend einde. Zoals van de populaire Engelse schrijfster (1930) verwacht mag worden, is ook dit weer een psychologisch goed onderbouwd verhaal. In de loop der jaren zijn de Wexfordboeken steeds minder pure politieromans geworden en steeds meer bespiegelingen over het hoe en waarom van misdaad. Enkele zijlijnen blijven als losse eindjes bungelen. Van de Wexforddetectives is een televisieserie gemaakt. Vrij kleine druk.
Redactie
(source: Bol.com)