De dood kan u op elk ogenblik inhalen. Wie weet, misschien is dit het ogenblik. Of, het kan veel dichterbij zijn dan u ooit heeft gedacht. Deze regels kunnen de laatste kans zijn, de laatste herinnering, de laatste waarschuwing alvorens de dood tot u komt. Terwijl u verder gaat met deze zinnen, kunt u nooit weten dat u in het volgende uur nog in leven zult zijn. Zelfs als het zo blijkt te zijn, kan niets u een ander uur waarborgen. Geen uur, zelfs geen één enkel ogenblik daarna, is het zeker dat u nog zult leven. Er is geen waarborg dat u dit boek ooit zult uitlezen. De dood zal het meest waarschijnlijkst tot u komen op een tijdstip waarop, slechts een ogenblik voordien, u nooit over het sterven dacht.
U zult zeer zeker sterven, net zoals al uw geliefden. Vóór u of na u, zullen zij zeker sterven. Over honderd jaar, zal er geen één enkele ziel zijn met wie u in deze wereld vertrouwd bent. De eindeloze doelstellingen betreffende het leven bezetten de gedachtes van de mens; om de middelbare school te beëindigen, om naar de universiteit te gaan, om een diploma te behalen, om een respectabel beroep te hebben, om te huwen, om kinderen groot te brengen, om een vreedzaam leven te leiden... dit zijn de de meest algemene en gewoonste plannen van de mens. Behalve deze, zijn er duizenden anderen bedacht voor iemands persoonlijke omstandigheden.
De dood is één van de weinige dingen in het leven die zeker zullen gebeuren. Dit is honderd procent zeker. Na jaren van hard werken, slaagt een student erin toegang tot de universiteit te verkrijgen, hij sterft echter op weg naar college. Iemand die onlangs voor een baan is ingehuurd verliest zijn leven op zijn eerste ochtend, reizend naar zijn werk. Een verkeersongeval beëindigt het leven van een zojuist gehuwd paar op hun huwelijksdag. Een succesvolle zakenman verkiest te vliegen om tijd te besparen, niet wetende dat diezelfde vlucht een afschuwelijk eind aan zijn leven zal maken. In een dergelijk stadium, helpen de plannen niet meer. Plannen achterlatend die gedoemd zijn eeuwig onvolledig te blijven, zij worden naar een punt geleid waar geen terugweg is en toch is het een bestemming die zij nooit hebben gepland. Hoe ironisch is het dat zij jarenlang teveel tijd doorbrachten met het gedetailleerd maken van plannen die nooit in werking gesteld zouden worden, toch werd er nooit gedacht aan een zeker iets dat zou gebeuren. Hoe zou een mens van wijsheid en geweten zijn prioriteiten dan moeten vaststellen? Moet hij zijn plannen maken voor het ene zekere dat gaat gebeuren of voor iets wat onwaarschijnlijk is? De meerderheid, zoals duidelijk is, verleent voorrang aan doelstellingen waarvan zij nooit zeker kunnen zijn om deze te verwezenlijken. Ongeacht welke fase van het leven zij doormaken, zij plannen resoluut voor een betere en meer voldane toekomst.
Deze tendens zou vrij rationeel zijn, als de mens onsterfelijk was. Maar toch blijft het een feit dat alle plannen tot dat absolute eind veroordeeld zijn, de dood genaamd. Aldus is het irrationeel om de dood te negeren, hetgeen zeker zal plaatsvinden, en iemand alle aandacht te schenken aan al die dingen die misschien wel of niet gerealiseerd kunnen worden. Maar toch, ten gevolge van een onbegrijpelijke toverspreuk die hun gedachtes verslaaft, slagen de mensen er niet in om dit duidelijke feit op te merken. Daar dit het geval is, kunnen zij nooit in kennis gesteld worden van hun werkelijke leven dat moet beginnen met de dood. Zij bereiden zich er eenvoudig-weg niet op voor. Zodra zij worden herleefd, gaan zij nergens naar, enkel naar de hel, een plaats die speciaal voor hen ontworpen is. De bedoeling van het schrijven van dit boek is om de mens te laten nadenken over een kwestie welke hij vermijdt over na te denken en hem waarschuwt voor een dreigende en onvermijdelijke gebeurtenis... Het vermijden van het denken hierover, kan op geen enkele manier dan ook een oplossing verstrekken.
Description:
De dood kan u op elk ogenblik inhalen. Wie weet, misschien is dit het ogenblik. Of, het kan veel dichterbij zijn dan u ooit heeft gedacht. Deze regels kunnen de laatste kans zijn, de laatste herinnering, de laatste waarschuwing alvorens de dood tot u komt. Terwijl u verder gaat met deze zinnen, kunt u nooit weten dat u in het volgende uur nog in leven zult zijn. Zelfs als het zo blijkt te zijn, kan niets u een ander uur waarborgen. Geen uur, zelfs geen één enkel ogenblik daarna, is het zeker dat u nog zult leven. Er is geen waarborg dat u dit boek ooit zult uitlezen. De dood zal het meest waarschijnlijkst tot u komen op een tijdstip waarop, slechts een ogenblik voordien, u nooit over het sterven dacht. U zult zeer zeker sterven, net zoals al uw geliefden. Vóór u of na u, zullen zij zeker sterven. Over honderd jaar, zal er geen één enkele ziel zijn met wie u in deze wereld vertrouwd bent. De eindeloze doelstellingen betreffende het leven bezetten de gedachtes van de mens; om de middelbare school te beëindigen, om naar de universiteit te gaan, om een diploma te behalen, om een respectabel beroep te hebben, om te huwen, om kinderen groot te brengen, om een vreedzaam leven te leiden... dit zijn de de meest algemene en gewoonste plannen van de mens. Behalve deze, zijn er duizenden anderen bedacht voor iemands persoonlijke omstandigheden. De dood is één van de weinige dingen in het leven die zeker zullen gebeuren. Dit is honderd procent zeker. Na jaren van hard werken, slaagt een student erin toegang tot de universiteit te verkrijgen, hij sterft echter op weg naar college. Iemand die onlangs voor een baan is ingehuurd verliest zijn leven op zijn eerste ochtend, reizend naar zijn werk. Een verkeersongeval beëindigt het leven van een zojuist gehuwd paar op hun huwelijksdag. Een succesvolle zakenman verkiest te vliegen om tijd te besparen, niet wetende dat diezelfde vlucht een afschuwelijk eind aan zijn leven zal maken. In een dergelijk stadium, helpen de plannen niet meer. Plannen achterlatend die gedoemd zijn eeuwig onvolledig te blijven, zij worden naar een punt geleid waar geen terugweg is en toch is het een bestemming die zij nooit hebben gepland. Hoe ironisch is het dat zij jarenlang teveel tijd doorbrachten met het gedetailleerd maken van plannen die nooit in werking gesteld zouden worden, toch werd er nooit gedacht aan een zeker iets dat zou gebeuren. Hoe zou een mens van wijsheid en geweten zijn prioriteiten dan moeten vaststellen? Moet hij zijn plannen maken voor het ene zekere dat gaat gebeuren of voor iets wat onwaarschijnlijk is? De meerderheid, zoals duidelijk is, verleent voorrang aan doelstellingen waarvan zij nooit zeker kunnen zijn om deze te verwezenlijken. Ongeacht welke fase van het leven zij doormaken, zij plannen resoluut voor een betere en meer voldane toekomst. Deze tendens zou vrij rationeel zijn, als de mens onsterfelijk was. Maar toch blijft het een feit dat alle plannen tot dat absolute eind veroordeeld zijn, de dood genaamd. Aldus is het irrationeel om de dood te negeren, hetgeen zeker zal plaatsvinden, en iemand alle aandacht te schenken aan al die dingen die misschien wel of niet gerealiseerd kunnen worden. Maar toch, ten gevolge van een onbegrijpelijke toverspreuk die hun gedachtes verslaaft, slagen de mensen er niet in om dit duidelijke feit op te merken. Daar dit het geval is, kunnen zij nooit in kennis gesteld worden van hun werkelijke leven dat moet beginnen met de dood. Zij bereiden zich er eenvoudig-weg niet op voor. Zodra zij worden herleefd, gaan zij nergens naar, enkel naar de hel, een plaats die speciaal voor hen ontworpen is. De bedoeling van het schrijven van dit boek is om de mens te laten nadenken over een kwestie welke hij vermijdt over na te denken en hem waarschuwt voor een dreigende en onvermijdelijke gebeurtenis... Het vermijden van het denken hierover, kan op geen enkele manier dan ook een oplossing verstrekken.