Opgelucht rende Malko de stenen trap af en liep de kade op. De gedaante, die de ober had aangewezen, was in de duisternis verdwenen. Zigzaggend tussen enorme, ijzeren containers en de touwen van de aangemeerde schepen, liep hij verder. Er was nauwelijks verlichting. Plotseling hoorde hij geritsel achter zich en hij wilde zich omdraaien. Hij kreeg de tijd niet. Een gespierde arm werd om zijn nek geklemd en wurgde hem bijna, terwijl een hand tegen zijn achterhoofd drukte. Een man, blijkbaar zo sterk als een reus, probeerde van achteren zijn keel te vermorzelen.
(source: Bol.com)